W obiektywie Marii Zmarz-Koczanowicz ożywają wspomnienia o jednym z najbardziej niedocenianych polskich reżyserów filmowych – Edwardzie Żebrowskim, autorze między innymi adaptacji powieści Stanisława Lema, "Szpital przemienienia". Pretekstem do opowiedzenia historii jego życia są odnalezione po latach notatki reżysera. O jego enigmatycznym wdzięku oraz przenikliwości spojrzenia wypowiadają się najbliżsi, koledzy ze szkoły filmowej, a także przyjaciele i znajomi (w tym Agnieszka Holland, Krzysztof Zanussi i Wojciech Marczewski), którzy dają świadectwo intrygującemu talentowi Żebrowskiego.

Dokument biograficzny poświęcony Edwardowi Żebrowskiemu, reżyserowi i scenarzyście, pedagogowi, autorowi filmów "Ocalenie" (1972), "Szpital Przemienienia" (1978), "W biały dzień" (1980), dwukrotnemu zdobywcy Srebrnych Lwów na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Punktem wyjścia do filmowego portretu nieżyjącego już reżysera są jego notatki, z których wyłania się człowiek myślący o chorobie i historii w kategoriach ludzkiego losu. Wspominają go koleżanki i koledzy ze Szkoły Filmowej w Łodzi i Zespołu Filmowego TOR, m.in. Wojciech Marczewski, Krzysztof Zanussi, Agnieszka Holland, Filip Bajon, Bogdan Dziworski. Rekonstruują jego podwójną legendę - skandalisty i myśliciela. Intymną historię życia odsłaniają żony: Barbara Lisowska i Magdalena Jaworska. Z respektem o wykładowcy wypowiadają się studentki: Agnieszka Smoczyńska, Karolina Bielawska i student, Adrian Panek. Epizody biografii Żebrowskiego ilustrowane są fragmentami jego szkolnych etiud i autorskich filmów, ponadto scenami z jego udziałem, zwykle w roli autorytetu, w filmach Zanussiego: "Iluminacja", "Constans". Refleksyjny i nostalgiczny nastrój dokumentu w reżyserii Marii Zmarz-Koczanowicz dostrojony jest do temperamentu bohatera z okresu jego dojrzałości i późnych lat życia, z poczuciem straty niewykorzystanych możliwości.