Przyznaję, że pierwszy raz spotkałem się z Twoim blogiem. Nigdy wcześniej o nim nie słyszałem, ale zachęcony zaproszeniem w tytule, postanowiłem wejść z nadzieją na smaczne danie. Nie liczyłem na główną potrawę, ale dobrze przyprawiona argumentami zupka byłaby idealna. Niestety, podano zaledwie gorący kubek i to odgrzewany w mikrofalówce. Może szef kuchni miał zły dzień. Osobiście nie polecam.

Cóż. Twój komentarz jest dla mnie jak kostka rosołowa knorra i to w dodatku przeterminowana lub jak zimny, dwudniowy budyń dr oetkera z kawałkami czekolady tudzież eklerka, za którą nie przepadam. Nie ma w nim żadnej konstruktywnej krytyki ani opisania oczekiwań. Jest za to przecudowna gastronomiczna metafora, która powinna znaleźć się chyba w innym miejscu. Myślę, że minąłeś się z powołaniem i powinieneś pisać książki kucharskie. A teraz serio - czekam na konstruktywną krytykę.

Jestem w stanie zgodzić się z większą częścią recenzji prócz tej, że sam historia jest nieprawdopodobna. Ale to tylko z tego względu, że w mojej okolicy znam podobny przypadek, no może nie w strugach deszczu czy śniegu jak to lubi pokazywać Shinkai ale jednak (chłopak ma ok. 22 lata, ona (jego nauczycielka) ma 43. Niemniej jednak można śmiało im zaśpiewać polski przekład Eltona Johna z Króla Lwa :)

Ależ takich przypadków można wyliczać na pęczki, i to w każdym kraju. W nieprawdopodobności przypadku akurat przedstawionego w "Kotonoha no niwa" chodziło mi o to, iż główny bohater ma lat 16, a więc jest jeszcze dzieckiem. Kontrowersyjnym jest, jak dla mnie, ukazywanie takiej relacji damsko-męskiej, w której jedna ze stron nie weszła jeszcze w wiek dojrzały. I trudno mi sobie, mimo wszystko, wyobrazić, żeby dojrzała kobieta w smarkatym dzieciaku mogła ujrzeć obiekt westchnień / pożądania lub po prostu - partnera. Są pewne granice, a ich przekroczenie może już uchodzić za pewien rodzaj patologii. Drogi Kolbe - bardzo dziękuję Ci za komentarz :) A mimo wszystko - strugi deszczu i Elton John to piękne połączenie i ma to wszystko jakiś urok :D Pozdrawiam!

Dlatego też, zakończeni negatywnie wpływa na całość. Brakowało mi dojrzałego podejścia do tematu dlatego ocena zleciała przynajmniej o 1,5 oczka. Kreska i deszcze robią jednak piorunujące wrażenie, zresztą lubię tego typu rozwiązania podobnie jak tempo, nieśpiesznie, klimatycznie. Również pozdrawiam :)

Należałoby zacząć od tego, że kobieta ta miała 27 lat, a nie 30. Fatalny błąd, który nienajlepiej świadczy o kimś, kto stara się uchodzić za krytyka.

Dalej będą spoilery.
Film ten obejrzałem 11 lat temu i postanowiłem sobie odświeżyć. I dalej w moim odczuciu tu wcale nie chodziło o romans. To była znacznie bardziej skomplikowana relacja, w której oboje się potrzebowali, ale nie po to, by tworzyć zażyły związek.
Ona nie odpowiedziała na jego wyznanie, planów związanych z wyprowadzką nie zmieniła, a kontakt listowny jaki zachowała nie nosił znamion tego, by miała zmienić zdanie w tej kwestii. Choćby z tego powodu pisanie w recenzji o pedofilii, to już gruba przesada. Pomijam tu już fakt, że "zjawisko" to odnosi się do osób niedojrzałych płciowo.