Syn jedynak który w porównaniu do rówieśników wszytko ma a jednak mu strasznie źle. Widz nie ma żadnych powodów żeby go lubić i było mi dość przykro bo wiedziałam że ta postać nie zniknie z ekranu szybko. Spoko ojciec który mocno ogarnia życie(ale nigdy nie zbił syna więc co to za ojciec) i mama która jest mamą. Nie mieli wtedy internetu i gier więc nie ma wizualizacji 3d. Jest za to muzyka do której dostęp miał tylko Tomuś i której zawdzięczał zainteresowanie jakiś losowych kobiet(których też nie mamy powodu lubić). Dziewczyny z czasem jednak orientowały się że Tomuś jest upośledzony i zamykały się w łazience. Tomasz w tym filmie to prekursor stulejarstwa. Stary Beksiński wypadł dość żywo i wiarygodnie, babcie poznajemy z tego ze są stare i śmierdzą.
Ja wiem że to na podstawie książki i że jak się zainteresuje, doczytam to ciekawe, ale film sam w sobie jest bez sensu.