Witam serdecznie fanów "Ostatniego kuszenia Chrystusa"!
Mój post ma charakter afirmatywny w stosunku do obrazu Scorsese, więc z góry zaznaczam, iż wdawanie się w dyskusje z przeciwnikami tego filmu, nie jest moim zamiarem. No, ale wracając do sedna postu: Drodzy fani "Ostatniego Kuszenia", miałem niezmierne szczęście wziąć udział w projekcji tegoż dzieła na festiwalu Camerimage w Bydgoszczy, czym muszę się Wam nieskromnie pochwalić. Z uwagi na to, że bilety były za darmo, a pokaz odbywał się w Multikinie, miałem początkowo pewne obawy, co do zachowania innych widzów na sali kinowej. Przerażonymi oczyma wyobraźni widziałem przypadkowych ludzi w dresach ze swymi jakże zacnymi pannami jedzących popcorn. Jakże częsty jest to niestety widok w naszych multipleksach. Dlatego tym większe było moje zaskoczenie zachowaniem zgromadzonych. Jedynie parę osób coś tam zaczęło skubać, co jednak szybko zarzucono. Garstka osób, która znalazła się na filmie przypadkowo, dość szybko opuściła salę. Pozostało obłożenie 3/4-4/5 sali. Pomijając przetaczające się okresowo po zgromadzonych fale ziewania spowodowane zapewne wypadkową aury, dnia tygodnia (nieszczęsny poniedziałek) oraz, co tu dużo ukrywać, majestatycznymi dłużyznami filmu Scorsese, do których widz karmiony obecną multipleksową papką z jej ostrym montażem, nie jest przyzwyczajony, projekcję należy uznać za udaną. Możliwość przeżycia najbardziej zapadającej części filmu (ostatnie 30 minut) w większym gronie na dużym ekranie jest nie do opisania. Szczególne wrażenie zrobiły na mnie rozbłyski "urywającej" się taśmy filmowej, które zaczęły rozświetlać salę kinową po tym, gdy się wszystko "dopełniło". Nie muszę mówić, iż ten efekt jest na małym ekranie nieporównywalnie gorszy.
Pozdrawiam wszystkich, którzy byli ze mną na projekcji i czytają te słowa, a także wszystkich fanów "Ostatniego Kuszenia Chrystusa".