Książki co prawda nie czytałem i już pewnie ze względu ówczesnego obejrzenia filmu po nią nie sięgnę. Nie zmienia to faktu, że film bardzo mi się podobał i spokojnie można dać mu dziewiątkę.

Książka 100 % lepsza. Film nie udał się a szkoda bo mógł być świetny

Książka fajna, lecz nieraz denerwowały mnie bardzo długie opisy, choć bardzo pięknie napisane.
Film na prawdę dobrze zrobiony, nie ma co narzekać, oglądałem już kilka adaptacji książek, ta jest swietna , choć szkoda że w filmie został ominięty wątek z "fluidem" :P

Tez mam wrażenie, że ludzie dający negatywne komentarze nie czytali najpierw książki, która jest przecież pierwowzorem dla tego filmu. Podejrzewam, ze bez wcześniejszego przeczytania ''Pachnidła'' można nie zrozumieć w pełni całej fabuły, w szczególności, gdy ktoś nie dostrzega całego bogactwa mimiki i mowy ciała, genialnego tu Bena Whinshawa. Zarówno książka jak i jej adaptacja są dla mnie niesamowite - książkę cenię za naprawdę obrazowy styl pisania, w dodatku ciągle trzymający w napięciu; a film za genialne ujęcia - chociażby kadry z ulicy, zbliżenia na przedmioty, czy za rewelacyjne zdjęcia aktorów. Chociaż i to za mało, żeby wyrazić jak duże wrażenie wywarło na mnie ''Pachnidło'' : )

Film był fantastyczny do końcówki na placu i potem w Paryżu. Książki nie czytałam, oceniam tylko to, co pokazane mi zostało na ekranie. Doceniam jak najbardziej kunszt realiztorski, wspaniałe zdjęcia, sceny działające na wyobraźnię, grę aktorską, czarny humor, muzykę. Ale treści płynące z zakończenia po prostu mnie zmierziły i nie jestem w stanie dać więcej niż 6 w końcowym rozrachunku.

Najpierw przeczytalam ksiazke....pozniej obejrzalam film......delikatnie mowiac , ekranizacja rozczarowuje.....kiedy czytalam ksiazke "czulam" kazde slowo.....moja wyobraznia pracowala na pelnych obrotach......film oddal to w niewielkiej czesci.....stad moja stosunkowo niska ocena...

Jak dla mnie ucięto połowę książki... już nie pamiętam czy na końcu filmu też go zjedli? XD

tak, zjedli go xd połowę książki może nie, ale praktycznie całą drugą część.

W moim przypadku najpierw był film a dopiero książka i uważam, że to była zadowalająca kolejność :) Film bardzo przypadł mi do gustu, jednak książka jest jeszcze lepsze i pokazuje głównego bohatera w trochę innym świetle. Gdybym najpierw przeczytała książkę miałabym w kinie niedosyt, a tak zachwycona po seansie miałam chęć zagłębić się w tą historię raz jeszcze, tym razem zanurzając się w książkę :)

Ale czy to w ogóle możliwe żeby człowiek zjadł drugiego i żeby nawet kości nie zostały.. trochę to zbyt zwymyślane i nierealne.. No chyba że wtedy ludzie mieli "inne" zęby i zdolność do trawienia kości.. :) i czy jakikolwiek zapach mógłby się tak szybko rozprowadzać jak wtedy na tym placu...

hmm... wydaję mi się, że to już po prostu wyobraźnia scenarzysty. Zreszta, to historia nieprawdziwa, wręcz baśń, może chodziło o jakiś 'niesamowity' efekt na sam koniec. Powiem szczerze, że w książce ta scena była opisana niesamowicie obrazowo, a w filmie nawet nie zwróciłam na sam koniec tak dużej uwagi, bo cały film jest prawie tak samo dobry jak książka:)

To jest filmweb, czyli oceniamy filmy a nie książki. Na tym portalu nie ma obowiązku przeczytania książki by móc ocenić film.
Ja na żadnym filmie się tak nie wyśmiałam (no teraz dochodzi Zmierzch 4.1), świetna niezamierzona komedia. Natomiast jako Dramat i Thriller do mnie absolutnie nie przemawia.

Czytałem książkę, w związku z tym zakończenie mnie nie rozczarowało bo wiedziałem czego się spodziewać. Ciekaw byłem wręcz jak przedstawione zostaną finałowe sceny. Z powodów estetycznych finalna orgia odbiega nieco od moich wyobrażeń po lekturze. Jednak spełnia swoje zadanie i symbolicznie obrazuje uwodzenie tłumów przez zbrodniarzy. Nie wiem czy dałoby się lepiej zobrazować zabawę Süskinda w opisywanie zapachów z książki. Dopóki do kin nie wprowadzą w jakiś sposób oddziaływania na zmysł powonienia, dopóty dużo lepiej się tego nakręcić nie da raczej. Rozczarowało mnie trochę przedstawienie postaci głównego bohatera. Czytając książkę wyobrażałem sobie Grenouille'a jako postać o obrzydliwej fizyczności. Aktor, który wcielił się w postać Jana Baptysty jest na swój sposób atrakcyjny, choć nie można mu odmówić tego, że postać pozbawionego uczuć mordercy odegrał wyśmienicie. Ogólnie czytając książkę o wiele bardziej obleśne i obrzydliwe mi się wydawało to wszystko co chciał przestawić pisarz. Tu ta cała brzydota jest wystylizowana i na swój sposób ładna. Nie odpycha aż tak jak w książce. Paryżanki są atrakcyjne, umorusane tylko dla potrzeb widowiska. To mi się kłóciło z moimi wyobrażeniami po lekturze książki. Pomimo tego i kilku pominiętych wątków to jest to mimo wszystko udana adaptacja książki (która koncentruje się na opisywaniu przeżyć wewnętrznych bohatera, co bądź co bądź trudno przedstawić obrazem).

może masz takie wrażenie bo to nie forum dyskusyjne o nazwie - bibliotekaweb?