Katia Matuszczak (Natalia Kostrzewa) jest Polką, która zostaję wyrzucona z mieszkania po czterech tygodniach. Jest bezwzględna i wyrzuca dziewczynę na bruk. W odwecie na odchodne rzuca jej, że jej facet jest beznadziejny w łóżku. W knajpie po kilku telefonach udaje się rodaczce znaleźć lokum, nie przegapia także okazji by zwinąć napiwek ze stołu. Lucy (Jo Woodcock) u której zamieszkuje jest bardzo sympatyczna. Styl jest czymś pomiędzy punkiem a pin upem. Nowe znajome udają się do baru by pić ze znajomymi gospodyni. Później w domu Australijka chwali się swoimi tatuażami a Katia przymierza jej sukienki.

W nocy idą do klubu, gdzie w ruch wchodzą narkotyki. Podpita Lu zauważa studio Boba Reida, który przekuł jej język i zrobił jeden z tatuaży. Tatuażysta zaprasza je do środka z czego korzystają. Kiedy Polka się rozgląda druga z dziewczyn rozpaplała się o swoim kolczyku. Mężczyźnie bardzo podoba się skóra głównej bohaterki o czym nie omieszkał jej powiedzieć, a nawet zaproponował jej tatuaż. Kiedy wychodzą widać później, że tatuator podejmuję się dziwnej praktyki podwieszania na skórze z kolan. Następnego dnia przychodzi do niego Katia z pytaniem o pracę jako recepcjonistka.

Tak dobrego i zarówno chorego filmu dawno nie widziałam. Horror z głównym motywem modyfikacji ciała wcześniej tylko jeden miałam szansę obejrzeć i to dawno temu ''American Mary'' (2012). Konwencja Polki na Wyspach Brytyjskich skojarzyła mi się od razu z produkcją ''Mamusia i tatuś'' (2008), która również mną wstrząsnęła. Sytuacja obu rodaczek w sumie jest podobna. Same na obczyźnie, nie mające nikogo i tęskniące za swoimi. Niewiele wiemy o Katii poza tym, że wydaje się lubić pić, imprezować i korzystać przy tym z narkotyków. Straciła ojca w wieku 9 lat, nosi jego wizerunek w naszyjniku.

Niestety z własnej głupoty wpada w zasadzkę. Bob Reid swoim wygląda oraz później zachowaniem przypomina doktora Heitera z dość drastycznej trylogii ''Ludzka Stonoga''. Krótko mówiąc nie wzbudza zaufania. W zasadzie od pierwszych minut już widz staje się świadkiem metamorfozy głównej bohaterki z początku dobrowolnej. Prawie do końca mi się ona podobała. Natalia Kostrzewa po prostu miażdży aktorsko. Chyba nigdy nie widziałam tak dobrej polskiej aktorki. Richard Brake grający antagonistę również wypadł bardzo przekonująco. Mimo ubogości scen (trudno o nią, kiedy ktoś jest więziony) film nadrabia bogactwem wzorów, kolorów i kunsztu sztuki tatuażu. Muzyka świetnie dopełnia to wszystko nadając klimat. To nie tylko horror, ja w tym filmie wyczuła również ogromny dramat. Moja ocena to 9.5/10, bo chciałabym jednak wiedzieć jak bohaterka poradziła sobie z tą traumą i zmianami.