Stary dobry kawał prawdziwego kina. Jest tu wszystkiego po trochu- odrobina kryminału, romansu, dramatu psychologicznego. Z filmu płynie przesłanie- podczas podróży wpisujemy się w jedną z ról. Każdy ma jakąś historię niby inną, unikatową- ale przecież nieudany związek, niepowodzenia w pracy, zawiedzione uczucie są lub były udziałem każdego z nas. Różny jest cel podróży- niektórzy jadą by uciec przed kimś lub czymś. Inni w podróży widzą okazję do przygodnego flirtu, dowartościowania siebie i swoich osiągnięć. Część z nas staje się gadatliwa, wychwalając swoje doświadczenia, osiągnięcia- jedziemy przecież z kimś kogo nie znamy, kto nie zweryfikuje informacji o nas. Pozostali wyłączają się, budują barierę , spod przymkniętych powiek obserwując otoczenie w obawie przed konfrontacją ze współpasażerami.
Dobre aktorstwo- Lucyna Winnicka tajemnicza seksbomba po przejściach, Leon Niemczyk- enigmatyczny pasażer trawiony przez wyrzuty sumienia, Zbigniew Cybulski- niespełniony kochanek.
Wszystko to doprawione perfekcyjną muzyką, która stanowi 40 % charakteru tego filmu.
Jednym słowem cudze chwalicie swojego nie znacie. Szkoda że już nie powstają takie filmy, a to czym nasza kinematografia nas obdarza to albo łzawe komedie romantyczne albo produkowane na potęgę filmy pseudohistoryczne.