Film mnie nie powalił (żeby nie powiedzieć rozczarował). Po przeczytaniu książki (rewelacyjna – polecam!), zapowiedziach medialnych i nominacji do Oscara miałem większe oczekiwania. Dałem 7 trochę na wyrost – za temat i „niełopatologiczność” moralną.
I właśnie kwestię oceny moralnej chciałbym poddać pod dyskusję.
Pani Duszejko – osoba wrażliwa na krzywdę wszystkich istot żywych i bezkompromisowa w swych zachowaniach – staje się w warunkach polskiej prowicji kimś na wzór Harry’ego Callahana.
W tym filmie podział na „dobrych” i „złych” jest mniej więcej taki: „źli” kiedy się upijają upokarzają kobiety, robią ciemne interesy i zabawiają się zabijaniem zwierząt. „Dobrzy” kiedy się upijają palą jointy i śpiewają angielskojęzyczne evergreeny, są sponiewierani przez życie ale zachowują godność, są bezsilni wobec władzy więc biorą sprawy w swoje ręce. Według nich osoba która z premedytacją zamordowała kilku „złych” jest w porządku: nie powinna ponieść kary. Mamy happy end: dobrzy tworzą coś na wzór komuny (nadinterpretuję?) z dala od cywilizacji w jakimś utopijnym, górskim raju gdzie sarenki leżą na trawie obok biegających psów i ludzi.
Ciekawy jestem jak Wy czujecie się z tym przekazem. Możemy zabić człowieka dlatego, że w naszej ocenie jest zły? Sympatia autorek, które niezwykle cenię za dotychczasowe dokonania, nie pozostawia wątpliwości.
Niezależnie od oceny samego filmu ciekawy jestem opinii na tak postawioną kwestę moralną. Będę wdzięczny za opinie :)