Jeśli tak wygląda robienie wszystkiego, by udowodnić swoją niewinność, to nic dziwnego, że się nie udało. Facet próbował zamiast tego żyć, jakby nic się nie stało. Nie wiem co przyprawiało mnie o większą frustrację - ostracyzm niewinnego człowieka, czy jego postawa. Czy on chociaż raz powiedział że jest niewinny? Że to jakieś bzdury? "-Lucas, zrobiłeś coś tej dziewczynce? -A jak myślisz?"
Kwestia "psychologa" to oczywiście odrębny temat. Sam sugerował jej odpowiedzi. Straszne, że na podstawie "pracy" takiego błazna zniszczono życie niewinnemu człowiekowi. Z drugiej strony, po czymś takim chyba jedynym rozsądnym rozwiązaniem byłoby wyjechać i rozpocząć życie na nowo, z czystą kartą. Ostatnia scena (jakkolwiek by ją interpretować) chyba jasno pokazuje, że w tym miejscu Lucas nie ma już szans na normalne życie.