Dwóch mężczyzn czuwa przy pogrążonych w śpiączce ukochanych. Zaczynają opowiadać im przeróżne historie, co staje się dla nich walką z własną samotnością i rozpaczą.
U Almodovara wszyscy mają tyle miejsca, by być sobą. Po prostu nie widzi się jakie to szalone, tyle tu szacunku do ludzkich pragnień. Senny charakter pomaga.