Ciekawy film do obejrzenia z dziećmi. Można pójść z dziewczyną, ale nie rzuca na kolana. To nie ten kaliber co Shrek czy Epoka lodowcowa, bardziej jak – Mój brat niedźwiedź, czy Madagaskar. Fabuła w porządku, logiczna, nie przekombinowana ale i nie banalna. Miła opowieść na wieczór. Nie będzie to kultowy film – brak dobrych tekstów, czy bardziej dziwacznych (czyli pokręconych) postaci. Dla Pań piękny tyłek żółwika. Osobiście uważam, za mało odpowiednie, pokazywanie w filmach dla dzieci (bądź co bądź docelowa grupa odbiorców) zachowania polegającego na ostentacyjnym bekaniu, bez żadnego przepraszam. Wiadomo, że dzieci szybko podłapują różne zachowania i mogą pomyśleć, że tak trzeba albo jest fajnie. A w pewnym wieku ciężko im wytłumaczyć, że tak nie powinno się zachowywać. Mam nadzieję, że czarny sen bekających dzieci w miejscach publicznych nigdy się nie ziści, ale to my wpływamy na zachowanie młodszych pokoleń – więcej odpowiedzialności. Mnie może to śmieszyć, trochę młodszych też, ale najmłodsi mogą to opacznie zrozumieć. Przed filmem była zapowiedź innego filmu, też dla dzieci – Wpuszczony w kanał, czy coś takiego i co? – główny bohater bekał całą serenadę (nowa moda czy co?). Umiarkowanie polecam.