..albo niepotrzebnie dwa grzyby w barszcz. Film nie jest zły, ale ni to akcja, ni thriller, ni to film psychologiczny. Wcale nie spodziewałem się więcej po obejrzeniu zwiastuna. Po Frankie & Alice dużo czytałem o DID (zaburzeniach dysocjacyjnych tożsamości) i chciałem filmu, który będzie lepszy od wymienionego tytułu. Zagadnieniem mocno zainteresował się Leonardo DiCaprio, ale w sumie po Gilbercie Grape mu się nie dziwię. Tyle że temat przycichł a potem powstał Split, więc "efekt wow!" lekko spalony. Szkoda. Wracając do samego filmu. Czasami odnosiłem wrażenie, że oglądam kolejny głupi film o siksach, które znikają jedna po drugiej i idą po ciemku tam, gdzie nie powinny. Trochę elementów escape roomu, a chwilami czułem się jak w Universum Marvela, gdzie bohaterowie obdarzeni są supermocami. Niestety skutecznie odciągało mnie to od próby wczucia się w kogoś z zaburzeniami tożsamości, realną jednostkę chorobową, która dotyka szacunkowo około 2% populacji. W Splicie bohaterowi zabrakło głębi, wielowymiarowości. Jakiegoś wybebeszenia jak w Jokerze, jakiegoś cierpienia jak w Zjawie. Zamiast tego widziałem chyba katatonicznego De Niro z Przebudzeń i kobiece wcielenie niczym w Pani Doubtfire. Nie mam nic do McAvoya, ale tu by się przydał Ledger, DiCaprio, Phoenix, Cumberbatch, Law albo Fassbender z wyrazistą kreacją. Chyba, że to wina scenariusza i reżysera. Szkoda zmarnowanego potencjału.