Z tego co pamiętam,to pierwszy raz oglądałem ten film kiedy byłem jeszcze dzieckiem i bardzo mi się podobał,choć nie do końca mogłem zrozumieć dlaczego matka zostawiła rodzinę.Teraz oczywiście patrzę na ten obraz z nieco innej perspektywy.To co mnie najbardziej w nim ujmuje,to relacje pomiędzy ojcem i jego małym synkiem.Tata robi wszystko,żeby chłopczyk był szczęśliwy i mimo że czasem puszczają mu nerwy,to widać jak bardzo mu zależy na swojej latorośli.Opiekuje się nim,poświeca tyle uwagi ile tylko zdoła i okazuje mu miłość.Bardzo wzrusza mnie scena kiedy Billy mówi "kocham cię tatusiu".Zresztą w filmie jest więcej wzruszającyh momentów.To druga po "Absolwencie" rola Hoffmana,która rzuca na kolana.Jest po prostu rewelacyjny.Meryl Streep również znakomicie zagrała,podobnie jak młodziutki Justin Henry,który jest jednym słowem fenomenalny.Jeśli będę miał kiedyś dziecko,to chciałbym być dla niego równie dobrym ojcem jak Ted Kramer dla Billego.