muzyka faktycznie wbija w fotel, niesamowita i idealnie pasująca do tematu :)
mnie najbardziej wzruszył moment rozmowy syna z matką, tej w której wszystkie negatywne emocje wzięły górę...
przepiękna opowieść ^^

dokładnie! http://www.youtube.com/watch?v=NE3pgjnrPAc
przecież ten utwór ma w sobie tak wielkie pokłady emocji, a trwa tylko 2 minuty...

dodam od siebie, że to jeden z najbardziej poruszających filmów- obok genialnego "Życie jest piękne" chyba najlepiej, w niesamowicie piękny sposób, opisujący relacje na linii dziecko- rodzic.

do takiej tematyki poleciłbym jeszcze niesamowity film "Cudowne dziecko" (August Rush) - choć tutaj jest to opowieść o dziecku, które poszukuje swych rodziców. Również piękna historia, szczerze polecam ten film.

Zgadzam się że końcówka łapie za serce, bo cała historia to nie, ale ta końcówka mnie ujęła - zwłaszcza zachowanie matki. Pomysł na szukanie zamka do klucza trochę irytujący, dziadek-niemowa znakomity:), młody też dobrze zagrał, zresztą aktorstwo na wysokim poziomie tu jest. Ogólnie dobry dramat, choć głównie dzięki zakończeniu.

w wersji reżyserskiej huśtawka się urywa a chłopiec spada i lamie kark, buhahaha
A tak w odwrocie to wedle mnie akurat super historia, choć po przydługim wstępie w końcu zaczyna się rozkręcać gdy trafia na starego, by w efekcie całość kończy się tak jakby autor nie miał pomysłu na dokończenie całej historii, liczyłem na coś więcej... Aczkolwiek, zakładając że to w miarę rzetelna ekranizacja, pretensje można w tym wypadku kierować do autora powieści.
A scena z ostatnia wiadomością i walącym się WTC w tle miażdży na maksa. Trzeba być totalnie wypranym z uczuć ignorantem by nie poczuć zawilgocenia rogówki ;)
Pozdrawiam!

Mnie natomiast irytowała gra aktorska tego chłopca. Dosłownie przed chwilą obejrzałem film i muszę powiedzieć, że nic nadzwyczajnego. Podobała mi się postać starego niemowy oraz gra Sandry Bullock. Historia jakby prosta, przedłużona na siłę. Najbardziej wzruszającym momentem dla mnie była rozmowa Oscara z matką, oczywiście ta końcowa, w której chłopiec powiedział, że ojciec zawsze uważał ją (matkę) za rewelacyjną dziewczynę i bardzo ją kocha. Najbardziej wzruszająca scena, lecz nie poczułem "zawilgocenia rogówki", tak jak ujął to kolega hud. Bez rewelacji, film można obejrzeć ale osobiście bym nie polecił.

Powinni to puszczać co roku w krajach arabskich (i nie tylko) jak u nas Kevina, nie chciałbym sprowadzać ich wszystkich do wspólnego mianownika, ale przydało by się. Niesamowita góra emocji, były momenty, że musiałem wstać i się na chwilę odwrócić, wyjść...

tak, juz od momentu kiedy na poczatku byl tam z ojcem i jednak nie dal sie skusic na hustanie wiedzialam,ze tam wroci i wrocil, pieknie to wszystko wyrezyserowane.