To ciekawe, że mnie ten obraz nie przygnębił, ponieważ Slama na nowo pozwolił mi uwierzyć w człowieka, pokazał inne wartości niż bogactwo.Ani przez chwilę też sie nie nudziłam, w przeciwieństwie do "Historii kuchennych";-). "Szczęście" czeskiego reżysera mnie wciągnęło, wzruszyło i poruszyło, szczególnie poprzez postać, nie "kryształowej" bohaterki Moni, ale właśnie dzięki Tonikowi, który jakiś sens, uzasadnienie swojej egzystencji, dostrzega dopiero wówczas, gdy może być dla kogoś, dawać siebie innym, jednocześnie nie narzucając swojej wizji szczęścia. Trochę ta rola przypomina tę z "Powrotu Idioty", ale jak dla mnie takich postaci jest i tak niewiele, nie tylko w kinie.

ja uważam że film jest bardzo ciekawy i może nie powala na kolana, ale jest w gruncie rzeczy b.optymistyczny. jedyne co mi sie nie podobało to zakończenie wątku z Daszą. rewelacyjnie zagrana, ale nie ma w niej końcowego tąpnięcia, przłamania, tak jakby reżyser chciał powiedzieć że psychiczna zostanie psychiczna i już. a co się stało z jej ciążą? nie wiem czy urodziła czy nie? i jeszcze kiepskie było to że jeden z chłopców ze 3 razy spojrzał w kamerę;-(
ale tak czy siak polecam, bo wiele problemów bohaterów to sprawy też polskich 30-latków.