Nie rozumiem zachwytów nad 7 częścią Szybkich i Wściekłych, która powiela wszystkie błędy 6 – proponuje podobnie absurdalną fabułę i rozdmuchaną do przesady akcję, która momentami jest słabo czytelna, widz może się zastanowić o co tu na końcu chodzi, na tym tle 5 część jest filmem przejrzystym, ciekawym, z nawiązaniem do formuły – heist movie – ba nawet z małym zaskoczeniem na końcu.

Tu mamy łopatologię, więcej i więcej – tak jakby zgodnie z hasłem Lenina – ilość przeszła w jakość – tego nie ma, a film z 1000 trupów nie staje się z automatu lepszy od filmu, gdzie ten trup jest jeden, bo jest jeszcze coś takiego jak fabuła, budowanie dramaturgii, ok. tu mamy kino akcji i nawet najlepsze filmy – Szklana Pułapka, czy bliżej tematu – Speed posługiwały się pewną przesadą, ale jednak ta akcja nie wywoływała śmiechu – jak skoki samochodu między budynkami w Abu Dhabi, czy łapanie się bohaterów w powietrzu w 6 części.

Totalnie też wyprano film z oddania rzeczywistości i to jakiekolwiek – nawet Abu Dhabi jest w filmie nijakie, sztuczne – a każdy kto był na ulicy w Dubaju, widział samochody przed centrami handlowymi mimowolnie wyciągał kamerę, żeby coś uchwycić, tego w filmie nie ma, choć nagromadzenie luksusowych marek, także policji jest jedyne w swoim rodzaju, to zaczyna przypominać pracę naszych twórców komedii romantycznej, którzy jaką by rzeczywistość nie wzięli biedną czy bogatą to przerobią ją na swoją papkę, ok. bieda się źle sprzedaje, ale to bogactwo im też nie wychodzi dobrze na planie.

Na końcu w LA mamy takie nagromadzenie akcji, że ona jest mało czytelna, dwa nie budzi większych emocji, to już najlepiej wypada akcja w Azerbejdżanie, gdzie jest trochę humoru, jest przesadzona scena Walkerem, ale przynajmniej wiadomo o co chodzi i jest to w miarę logiczne.

Powtórzę za Kwaśniewskim – zawróćcie z tej drogi.