film
Take This Waltz
2011
1h 56m
Margot jest znużona swoim pięcioletnim małżeństwem. Pewnego dnia poznaje Daniela i od razu się w nim zakochuje.
Take This Waltz
reżyseria Sarah Polley
scenariusz Sarah Polley
produkcja Kanada, Hiszpania, Japonia
premiera 10 września 2011 (Światowa) , 5 października 2012 (Polska premiera kinowa)
nagrody Film otrzymał nagrodę oraz 3 nominacje
Ranking ról
"Oh, I want you, I want you, I want you…" to słowa piosenki Leonarda Cohena, które towarzyszą filmowi. Tytuł tego utworu jest również tytułem filmu – "Take This Waltz" w reżyserii znanej kanadyjskiej aktorki – Sarah Polley. Zaś słowami utworu bezbłędnie można by scharakteryzować główną bohaterkę stworzoną przez Polley – Margot, w którą wcieliła się... więcej
Opis filmu Take This Waltz
Margot, mężatka z pięcioletnim stażem, odczuwa znużenie w związku, który nie dostarcza jej już nowych, ekscytujących wrażeń. Mąż nie pali się do powiększenia rodziny - jest zajęty przygotowaniem swojej pierwszej książki kucharskiej, poświęconej w całości daniom z drobiu. Mimo wzajemnej miłości, o jakiej małżonkowie zapewniają się w co drugiej scenie, Margot doskwiera nuda. Pewnego dnia poznaje atrakcyjnego Daniela i z miejsca się w nim zakochuje.
Zdjęcia do filmu realizowano w Toronto i Louisbourgu (Kanada).
W 2009 roku scenariusz został wpisany na czarną listę. Czarna lista to coroczna publikacja najlepszych niezrealizowanych scenariuszy roku.
Okres zdjęciowy trwał od 12 lipca do 1 września 2010 roku.
Znajdź filmy, które mogą Cię zainteresować
Ale polecam tylko doceniającym dobrą grę aktorską, wrażliwym i z pewnym już bagażem doświadczeń związkowych! Film prawdziwy, życiowy, zabawny i dołujący jednocześnie... Świetnie się ogląda i skłania do poważnych refleksji!
Aż dziwne ze ten film zrobiła kobieta. To mądry film o infantylności niektórych kobiet. O ich zawieszeniu między namiętnościami a naiwnością i wiara w MIŁOŚĆ. Niestety życie to nie zabawa i trzeba umieć się zdecydować. Wybrzydzanie bo akurat ma sie ochote na przytulanko czy infantylne zabawy to żaden ból egzystencjalny...
więcej
Podczas seansu długo nie mogłem znaleźć odpowiedniej pozycji w kinowym fotelu. Teraz
konstatuję, że podobnie było z próbą klasyfikacji filmu w trakcie projekcji. Nie mogłem się
odnaleźć jako odbiorca, widz. Aż do 2/3 seansu, wtedy opuściły mnie wszelkie denerwujące
sygnały, że film jest o niczym i po nic. Bywa...
nika_na 35 punktów
igorr_dudek 17 punktów
MlodaPolnaBestia 11 punktów