- podstawowe informacje
- Opinie i Nagrody
- multimedia
- pozostałe
Film przedstawia duchową ścieżkę bohatera. Sedno filmu pojawia się a cytacie "rzeczywistość jest przypadkowa" i odnosi się do prawdy, że to co nas spotka w życiu jest splotem przypadków czy też ciągów przyczynowo skutkowych. Mamy jedynie złudzenie kontroli czy też wrażenie że wszystko ja jakis sens.
Bohater znając tę prawdę pozwala sobie na podążanie za "przypadkiem" tj wskazówkami przypadkowych ludzi, co jest metaforą medytacyjnego stanu w którym rozumie się owo złudzenie kontroli. Dzięki tej postawie, zachowaniu "pustego umysłu" i przyzwoleniu na nieznane, bohater posuwa się w swoim zleceniu, które jest metaforą duchowej ścieżki aż ostatecznie spełnia zadanie czyli osiąga oświecenie. Symbolizuje to pusta biała kartka oraz białe płótno- pustka czysty umysł.
Postacie napotkane przez bohatera dzięki jego otwarciu i braku ingerencji (milczeniu) w zjawiska uczą go duchowej prawdy. Jest tu wiele nawiązań do niedualnosci m. in. odbicie w lustrze, skrzypce z jedną struną itp. Naga kobieta symbolizuje pragnienie któremu on nie ulega lub nagość iv czystość prawdy duchowej.
Film ten nie tylko opowiada o ścieżce duchowej bohatera ale również jest Krajem, któremy nas w ten stan wprowadza, jeśli na to pozwolimy. Dzieje się to wtedy gdy przestaniemy oczekiwać że historia nabierze sensu lub coś się wyjaśni. Gdy odpuścimy ten wysiłek to rozpływam się w czystej obserwacji tego co się wydarza. To zwiększa naszą wrażliwość na symbolikę filmu co prowadzi do medytacyjnego wglądu.
No ale żeby do tego filmu podejść to już jakiś poziom wglądu warto mieć.
Przepraszam za błędy, pisałem a telefonie, a nie mogę edytować. Oczywiście film nie jest "Krajem" a Koanem :)
Tak jak ktoś inny na forum napisał, dwie filiżanki (ale jednej tej samej kawy!) symbolizują dualizm rzeczywistości. Bohater zawsze zjadając papierek popija tylko z jednego kubka. Papierek symbolizuje samsarę, zjawiska które się pojawiają, natomiast zjadanie kartki oraz popijanie z jednego kubka symbolizuje trzymanie się duchowej ścieżki. Tak jak w medytacji zachowuje się bezstronność, nie reaguje się na zjawiska ani się ich nie neguje.
Kiedy podczas oglądania odpuści się KONTROLĘ tak jak KONTROLĘ odpuszcza bohater to osiągnie się owy medytacyjny stan, w przeciwnym przypadku osiągnie się jedynie frustrację i cierpienie- tak samo jak cierpienie przynosi próba KONTROLOWANIA zjawisk. Tym samym Jarmusch pokazuje sedno duchowej ścieżki ;)
To tak na szybko, na pewno pominąłem wiele elementów.
Tytuł "the limits of control" czyli "granica kontroli" sugeruje, że jakaś granica jest. Natomiast prawda jest taka, i to pokazuje film w każdym momencie, że jedyna granica kontroli jest tam gdzie tej kontroli w ogóle nie ma. W ciekawy sposób ukazuje to cytat zabijanego "pewnie myślisz, że jak mnie zabijesz to pozbędziesz się kontroli nad jakąś sztuczną rzeczywistością" na co bohater odpowiada "rzeczywistość jest przypadkowa" tym samym już ostatecznie rozbijając bańkę dualizmu, urzeczywistniając tę prawdę.
Samo wprowadzenie do filmu jest wprowadzeniem w duchową ścieżkę gdzie zleceniodawca mówi "Wszystko jest subiektywne. Nie dodawaj nic od siebie." Nie dodawaj nic od siebie oznacza- doświadczaj życia ale zostaw kontrolę i pozwól na wszystko co się dzieje nie dodając niczego czyli nie popadają w iluzję.
Osoba którą ma zabić bohater symbolizuje jego własną ignorancję co pokazuje cytat
"Ten, który ma się za najpotężniejszego, musi skończyć na cmentarzu. Tam przekona się,|czym naprawdę jest życie". "Ten, który ma się za najpotężniejszego" to "ego" bohatera, które symboliczne uśmiercone dopiero prowadzi do przebudzenie do prawdziwego życia.
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
