"Na srebrnym globie" Andrzeja Żuławskiego mógł stać się jednym z najbardziej przełomowych filmów science-fiction w historii kina – jeszcze przed "Gwiezdnymi wojnami" George'a Lucasa. Rozmach produkcyjny, gwiazdorska obsada, rewolucyjne kostiumy i scenografia zapowiadały arcydzieło. Dlaczego zatem władze kinematografii PRL wstrzymały produkcję na dwa tygodnie przed końcem zdjęć? Pozostał film-legenda, który nadal inspiruje filmowców z całego świata oraz rozgrzewa emocje dawnych członków ekipy równie silne dziś co 40 lat temu. "Ucieczka na srebrny glob" Kuby Mikurdy prezentuje największą tajemnicę i niespełnione marzenie polskiego kina. Poznajemy także prywatne kulisy powstawania filmu - Żuławski był wówczas świeżo po rozstaniu z pierwszą żoną Małgorzatą Braunek i praca nad ambitnym dziełem stanowiła dla niego rodzaj terapii.

Rok 1975. Po kilku latach wymuszonej emigracji młody reżyser Andrzej Żuławski wraca do Polski. Jego sytuacja w kraju jest niepewna. Po "Trzeciej części nocy" (1971) - dobrze przyjętym debiucie nakręcił szokującego "Diabła" (1972), który z miejsca trafił na półkę a z reżysera uczynił persona non grata. Na domiar złego rozpada się jego rodzina. Żona - Małgorzata Braunek wnosi o rozwód. By poprawić swoją pozycję i uciec od osobistego dramatu, Żuławski podejmuje się tytanicznego zadania, realizacji największego filmu w historii polskiej kinematografii - eposu science-fiction "Na srebrnym globie". Jeśli mu się uda, trafi do panteonu polskiego kina. Jeśli nie - jego kariera w Polsce będzie skończona.
"Na srebrnym globie" (1976/1987) Andrzeja Żuławskiego mogło stać się jednym z najbardziej przełomowych filmów science-fiction w historii. Rozmach produkcyjny, gwiazdorska obsada, rewolucyjne kostiumy i scenografia zapowiadały arcydzieło. Dlaczego zatem władze kinematografii PRL wstrzymały produkcję na dwa tygodnie przed zakończeniem zdjęć? Czy zdecydowały o tym względy ekonomiczne,  polityczne, artystyczne, czy osobiste? Pozostał film-legenda, który nadal inspiruje filmowców z całego świata, podobnie jak emocje ekipy, równie silne dzisiaj co czterdzieści lat temu. "Ucieczka na srebrny glob" to film o największej tajemnicy i największym, niespełnionym, marzeniu polskiego kina.

Od kinomaniaka dla filmoznawców. Kuba Mikurda - krytyk filmowy, teoretyk i od niedawna reżyser trzy lata po debiutanckim "Love Express. Zaginięciu Waleriana Borowczyka" powraca z kolejnym filmem dokumentalnym poświęconym twórczości kontrowersyjnego polskiego artysty. "Ucieczka na srebrny glob" to hołd dla jednego z najbardziej unikatowych reżyserów w historii polskiej kinematografii, autora słynnego "Opętania". Mikurda, jak przystało na wybitnego badacza i kinofila, z iście kronikarską precyzją przygląda się spuściźnie Żuławskiego oraz historii "Na Srebrnym Globie" - filmu, który był jednym z powodów wyjazdu reżysera z kraju.

W 1975 roku Andrzej Żuławski, kontrowersyjny reżyser i wizjoner, rozpoczął pracę nad filmem "Na srebrnym globie", pierwszym w historii polskiego kina epickim filmem science-fiction, imponującym zarówno pod względem warstwy artystycznej, jak i produkcyjnej. Zaangażowanie w ten wymagający i futurystyczny projekt stało się dla reżysera rodzajem ucieczki od rozgrywającej się w tle osobistej tragedii. W tym samym czasie, w Polsce, partia komunistyczna zajmowała coraz bardziej zdecydowane stanowisko w sprawie kinematografii. Dwa tygodnie przed zakończeniem zdjęć, partyjny minister kinematografii wstrzymał prace i nakazał zniszczyć rolki filmowe. Załamany Żuławski opuścił Polskę. Dziesięć lat później wrócił jednak do zachowanego materiału i rozpoczął jego montaż. Choć tylko częściowo ukończony, z biegiem lat film stał się legendą. Do dzisiaj jednak tajemnicą pozostaje to, co naprawdę wydarzyło się na planie i dlaczego zdjęcia w ostatniej chwili zostały przerwane...