Zgadzam się. Miłość, która jest tu pokazana, to także miłość do życia, którą bohater poczuł dopiero wtedy, gdy został obdarowany miłością bliźniego. Jego życie nabrało sensu dopiero wtedy, gdy poznał Moon Yu-jeong .
Film pokazuje zmiany, jakie zachodzą w ludziach pod wpływem miłości. Dziewczyna, która przez wiele lat miała żal do matki, w obliczu jej śmierci a także poprzez uczucie, które ją spotkało, postanawia wybaczyć. "Związek" bohaterów zmienia ich sposób patrzenia na kwestię życia i śmierci. Oboje wiedzą, jak to się skończy, a jednak uznają, że warto. Jung Yun-soo od samego początku jest pogodzony z tym, co go czeka. Jednak po poznaniu dziewczyny staje się lepszym człowiekiem, potrafi cieszyć się życiem, śmieje się, tęskni, okazuje pokorę i skruchę, potrafi szczerze przeprosić za swoje czyny.
Bardzo ładny film.

Jak dla mnie ten rodzaj miłości który łączy głównych bohaterów nie jest jednoznaczny.Nie potrafię określić cy to milość partnerska czy raczej brateksko-siostrzana.Nie widzę między bohaterami napięcia i chemii jaka towarzyszy parze zakochanych.Niewątpliwie jest między nimi więź ale raczej przyjacielska.być może taki nawet był zamysł reżysera-żeby stworzyć takie niedomówienie,dlatego nie określiłabym filmu mianem melodramatu. Ciekawe czy ktoś jeszcze miał podobne odczucia...:)

Mnie również wydaje się, iż taki był zamysł twórcy filmu. Świadczą o tym, choćby sposób zachowania się gdy byli razem, oraz zwroty "siostro". Moim zdaniem, tych dwoje po prostu dobrze się rozumiało i dali radę sobie nawzajem pomóc w konfrontacji ze swoimi traumami, dlatego połączyła ich taka wieź.

Co do zwrotu "siostro", czyli "noona", to nie należy rozumieć tego dosłownie, jeśli chodzi o Koreę. ;) Jest to po prostu zwrot grzecznościowy ze strony chłopaka do starszej od niego dziewczyny. Główna bohaterka z resztą sama żartobliwie zwróciła uwagę Yunsoo, by mówił do niej bardziej formalnie.

Ja zrozumiałam film tak, że na początku, po ogólnej niechęci do wspólnych spotkań, po bliższym poznaniu głównych bohaterów połączyła chęć śmierci. Oboje jej chcieli. Ona niedoszła samobójczyni, ze względu na traumy z młodzieńczych lat i brak wsparcia w rodzinie, on po trudnym życiu, utracie brata, "przyjaciół", dziewczyny i dziecka, dostając wyrok skazujący również miał dosyć, pogodził się z tym, czekał na śmierć. W przypadku Yunsoo wszystko się zmienia gdy otrzymuje wybaczenie od matki swojej ofiary, a Yujeong gdy sama wybacza swojej chorej matce. Przebaczenie zmienia bohaterów, tak samo jak właśnie uczucie między nimi, które właśnie niekoniecznie było romantyczne, ale obojgu dało wsparcie i przywróciło chęć do życia. Oboje się zmienili, można powiedzieć, że z początku nieszczęśliwi, w końcu zaznali tego szczęścia. Przestali być obojętni na wszystko, potrafili się uśmiechać, płakać, żałować, w pewien sposób dbać o siebie, wyczekiwać spotkań.

Piękny film, piękna historia, coś nowego niż w większości melodramatów, bardzo wzruszający.

Nie zbyt to raczej oryginalne, zmiana nastawienia do zycia pod "wpływem miłości", temat oklepany do bólu