Film mądrze opowiada o traumatycznych przeżyciach i różnych sposobach okazywania uczuć oraz radzenia sobie z rzeczywistością. Co z tego, jak zwyczajnie nudzi. Niby wszystko jest ok - zdjęcia, gra aktorska, montaż, ale nie pozwala się porwać przez często rozciągnięte sceny. Ode mnie 6/10

wydaje mi się,że w stosunku do tego filmu nie należy używać słowa "nuda", wprowadza on "specyficzny" nastrój, jaki z pewnością zrozumieć może osoba, którą dotknęła śmierć bliskiej osoby-nie tylko ta tragiczna. Ktoś na forum napisał,że w tym filmie wszystko jest szare mając na myśli chyba raczej warunki pogodowe, że jak ludzie żyją w tak przygnębiających miejscach- tyle że w sytuacji, w której znajdują się bohaterowie wszystko jest właśnie szare, ponure i nieprzyjazne, choćby świeciło słońce Ty widzisz deszcz...

NO zgodze się, niektóre sceny mocno przedłożone, i czasami... no mało realne zachowania. (np. jak on tak długo się nie odzywał albo, kiedy podarował to pudełko córce swojej siostry, jakie dziecko tak by zareagowało ?...) no ale poza tym ok. Z tym że jest to film na który trzeba mieć nastrój, najlepiej samemu siąść i obejrzeć, mnie wciągnął niesamowicie i strasznie byłem ciekaw jak to się potoczy. Są osoby z którymi można coś takiego obejrzeć, ale dla większości to będzie nuda.

Długo się nie odzywał bo był ewidentnie introwertykiem, zamkniętym w sobie, dodatkowo obciążonym przez niedawną tragedię.

Scena z pudełkiem dość czytelna: To miał być z jego strony prezent pożegnalny, miał potem wyjechać.
Prezenty pożegnalne mają to do siebie, że obdarowujący czuje się dzięki nim mniej winny. W takich okolicznościach reakcja siostrzenicy dla mnie naturalna – odrzuca gest, wolałyby raczej żeby z nimi został.

Filmu nie docenią ludzie którzy normalnie i tak nie przepadają za tego rodzaju gatunkami.

Zresztą powiedzmy sobie szczerze, ten tytuł nie jest łatwy w odbiorze, mówi o naprawdę trudnych przeżyciach, ciężkich, skumulowanych emocjach... o ludzkich dramatach bez cukierkowego upiększania ich na siłę.
Taki typowy nastolatek przyzwyczajony do szybkiej akcji zwyczajnie na takim obrazie nie wysiedzi, właściwie nawet chyba nie powinien, bo ani w pełni nie zrozumie, ani właśnie nie doceni.

Obraz dla widza bardziej świadomego własnego gustu.