Ja bym dodał jeszcze niezwykła prostotę i naturalność ukazywania uczuć. Choć aktorstow Afflecka jak zwykle pozostawia dużo do życzenia to jednak dialogi, a nawet częst monologi ;-) postaci nie trącą kołkowatością i ogólnym sztywniactwem. Odnosi się wrażenie, że w tego typu sytuacjach naprawdę używałoby się takich słów, zdań by wyrazić swe uczucia. I za to Smithowi chwała!!