No i nie mogę się zgodzić. Ten film to coś o wiele więcej niż zwykły wester. To coś w rodzaju greckiej tragedii w westernowych dekoracjach (nawet zachowanie zasady jedności czasu, miejsca, akcji), studium psychologicznego.
Teraz kiedy oglądamy go po latach zauważamy cały ładunek emocjonalny zawarty w tym dziele, wręcz czujemy osamotnienie głównego bohatera.
Poza tym zauważ jak mroczny jest ten film. We wcześniejszych westernach nigdy nie było takiej ponurej, dusznej atmosfery ciągłego zagrożenia. Za to można dostrzec taki klimat w późniejszych filmach, tzw. antywesternach. Wcześniej zaryzykowałem nawet stwietrdzenie, że to połączenie westernu i filmu noir. Myślę, że jest ono uzasadnione.
Do tego wspaniała para - Grace Kelly i Gary Cooper. No i to zakończenie.
Może dlatego, że darze ten film wielkim sentymentem (jak byłem mały byłem wielkim fanem szeryfa Kane`a :)) wcale nie przeszkadzały mi błędy, o których pisałeś.
W każdym razie dla mnie LEGENDA.

Nie zamierzam kłócić się z niczym, co napisałeś. Nie twierdzę przecież, że to jakiś tam zwykły western, a i grę Coopera i Kelly - do której zastrzeżeń nie mam - odciąłem wcześniej od amatorskiej reszty. Zgadzam się również, że kwestia b. pozytywnego odbioru to może być sentyment z dzieciństwa ;) Co do legendy w sumie też niech będzie. To ile w legendach jest prawdy to ostatecznie kwestia mocno dyskusyjna ;)
Podtrzymuję natomiast, że znaczenie wytkniętych przeze mnie błędów będzie naprawdę istotne dla nowego widza. Z dużo mniejszym krytycyzmem podchodzimy do filmów do których mamy sentyment. Znam to doskonale z autopsji i nie winię cię ;) Faktem jednak pozostaje, że w wielu innych westernach błędy "High Noon" nie zostały powtórzone, i jeśli miałbym jakiś tytuł wybierać na ikonę tego gatunku, "High Noon" odpadłoby raczej w eliminacjach. Jest z paru powodów istotny i interesujący, ale jest przy tym daleki od ideału.

Ja powiem tak - jako western film rzeczywiście nie jest najlepszy, nawet gra aktorska nie powala na kolana. Jednak, jeżeli potraktować ten film jako psychologiczny, wyrasta na prawdziwy majstersztyk. Wspaniale jest ukazane wyalienowanie głównego bohatera, który mimo wszystko staje do walki (chociaż sam nie wie dlaczego!). Do tego mimo, że cała końcówka jest nieefektowna, już dawno nie odczuwałem takiego napięcia podczas oglądania filmu.
- nie jest to na pewno najlepszy western
- jednak jest to wielki film