Wojna na Ukrainie trwa już pięć lat, a wielu Ukraińców chce zrobić coś dla swojego kraju. Prawicowy pułk azowski oferuje szkolenia dla bojówek obywatelskich, organizując letnie obozy dla tysięcy ukraińskich dzieci. Na jeden z nich wyrusza dwójka nastolatków: Jasmina i Jastrip. Pochodzą z różnych środowisk. Ona jest grzeczną i ułożoną nastolatką z kochającej się rodziny. On jest zaniedbywany i próbuje zwrócić na siebie uwagę opiekunów. Oboje uczą się, jak być prawdziwymi Ukraińcami i przetrwać na wojnie: samemu pościelić łóżko, złożyć kałasznikowa, strzelać, wydawać i przyjmować rozkazy. Otoczeni wojenną atmosferą i rosnącym nacjonalizmem, szkolą się na przyszłych ukraińskich patriotów gotowych do walki i śmierci w obronie ojczyzny.

Ci młodociani przyszli żołnierze to jednak jeszcze dzieci, które pragną się bawić, wygłupiać i rozmawiać ze sobą. Tęsknią za domem, wyrażają wątpliwości po co tu są, a nawet popłakują… Czy takie obozy mają sens? Czy służą budowaniu patriotyzmu, czy raczej wzmacnianiu wojennego nacjonalizmu?