Przyznam, byłem nastawiony na komiksową rąbankę. A tu takie coś:)

Komiksowa 'dziwność', przerysowanie, zostały tu doskonale pokazane i użyte, do zaprezentowania ekstremalnych ludzkich postaw. Czyli spełniły swoje podstawowe zadanie.

Niesamowity, mroczny, nierzeczywisty klimat, jednocześnie tak bardzo prawdziwy. Odzwierciedlający meandry ludzkiej natury, której temat był z resztą w filmie często poruszany.

Niezwykli, zapadający w pamięć bohaterowie, nie przerobieni na popkulturalną papkę w czerwonych majtkach, lecz będący przejaskrawieniami pewnych cech. Myślę, że to oni właśnie (świetnie przez aktorów odegrani) stanowią o mocy 'Strażników'. I ich rozmowy 'na krańcu' rzeczywistości - do mnie to przemówiło, zapadło w pamięć.

Niebanalna historia, której happyend był właśnie żartem, gorzkim i krzywym.

Fenomenalna muzyka wielkich mistrzów, której sama obecność chwyta za serce, dopasowana do scen, nadając im niezwykle poetycki wymiar (jeśli ktoś jeszcze rozumie słowa piosenek, owe sceny uderzą go z dodatkową mocą).

Po kilkunastu minutach oglądania - nie mogłem się od 'Strażników' oderwać, obcując z tym dziełem byłem autentycznie poruszony. Jego powolne, spokojne tempo wyraźnie kontrastuje z dzisiejszym podejściem do 'fantastycznej' kinematografii.

Fakt, film ma kilka wad, ale tracą one znaczenie w ogólnym rozrachunku.

Mimo, że oparty na komiksie, obraz dojrzały, mądry, poddający dyskusji ważkie problemy, a podanie wszystkiego w 'fantastycznej' oprawie - nadaje całości surrealistyczny klimat. Klimat jakże sprzyjający refleksji.

'Watchmen' polecić mogę każdemu człowiekowi myślącemu i zastanawiającemu się na światem i ludźmi, człowiekowi, który w potrafi komiskową oprawę przyjąć jako trampolinę do zadumy, gdzieś na Marsie, na fantastycznej szklanej konstrukcji. I z takiej odległości obserwować siebie samego i innych na brudnych ulicach naszych miast.

I ma świadomość, że to wszystko to w pewnym sensie bardzo gorzki żart.