Zdecydowanie film wyróżniający się spośród ekranizacji komiksów, ale kilka spraw mi się nie podobało.

1. Film jest długi, 2:42 na taką produkcję to po prostu za dużo. Momentami się ciągnie, a gdyby się zastanowić ile się wydarzyło w filmie, to można dojść do wniosku, że dało się zrealizować to samo w 2 godziny.
2. Nie rozumiem skąd to zjawisko u tego reżysera, bo przy 300tu było idealnie. Mianowicie dostrzegam pewien problem z kiepskim utrzymaniem tempa sceny. Bardzo rzadko manipuluje prędkością pozostawiając film przez 90% na bardzo wolnych obrotach 3 razy oferując nam szybszą akcję. Film się trochę mieli przez to.
3. Kilka scen zupełnie niepotrzebnych i nic nie wnoszących, a później dziwić się, że taki długi produkt.
3. Efekty dość kiepskie jak na ten rocznik. Najbardziej bolał mnie Dr. Manhattan, który momentami wyglądał karygodnie, na Marsie podobnie.
4. Sztuczność dialogów. Nie chodzi tu o grę aktorską tylko sam pomysł przeprowadzenia go. Momentami miałem wrażenie, że oglądam filmy w przerwach pomiędzy chapterami w jakiejś grze komputerowej. Mianowicie urządzają sobie filozoficzną pogawędkę przed walką gdy trzeba ratować świat, albo coś uzyskać. Wydaje mi się, że superbohater nie wchodzi w polemikę w obliczu zagrożenia milionów ludzi. Wali w ryj, a później może porozmawiamy..
5. Pewne niejasności wynikające z dość małego napoczęcia tematu i zbyt małej ilości wskazówek. Mianowicie
Pytanie: czy Walter Kovacs / Rorschach i Laurie Jupiter / Jedwabna Zjawa II są rodzeństwem? Wynika to z retrospekcji, a wobec siebie się tak nie zachowują i nic na to nie wskazuje. Czemu?
6. Dr Manhattan w swojej mądrości i zaje.bistości wypadł dość naiwnie i niekonsekwentnie. Wydaje się, że zgłębił mistyczną wiedzę o życiu i wszechświecie, spacerował po powierzchni słońca i inny tanie podrywy, a tak łatwo nim manipulować i wpływać na jego ocenę sytuacji...

Film ma momenty, świetną muzykę (Bob Dylan, Hendrix, Janis Joplin, Leonard Cohen, Simon & Garfunkel czy legendarne Unforgettable) oddającą klimat tamtych lat, bardzo dobre kostiumy, idealne odwzorowanie i imitację szczególnych momentów historii i kultury w genialnym początku: zamach na Kennedy'ego, Andy Warhol, rewolucja seksualna, zdobycie księżyca, płonący mnisi wietnamscy, Fidel w Moskwie, dzieci kwiatów. ciekawa konwencja w klimacie noir, interesująca narracja, mocne teksty, odważne sceny, złamany schemat lekkiego filmu na podstawie komiksu... Ale gryzie mi się forma przekazania tego. Zbyt mozolnie, zbyt długo, z niepotrzebnymi na siłę wepchniętymi scenami...