Powtórka. Nie wiem od którego filmu zacząłem przygodę z Almodovarem, ale bardzo prawdopodobne że było to "Wszystko o mojej matce". Dobrych kilka lat temu ten obraz wydał mi się strasznie naiwny, sztuczny, przesadnie sentymentalny... Jednym słowem, sprawił mi zawód. Teraz gdy oglądam wszystkie dzieła reżysera po kolei dużo bardziej rozumiem dlaczego właśnie takie środki wyrazu artystycznego przyjął Don Pedro. Co więcej, czuję że to, do czego doszedł w tym filmie jest wpływem jego rozwoju artystycznego i nie wyobrażam sobie by zrozumiec "Todo sobre mi madre" bez znajomości wcześniejszych dokonań reżysera.
Mamy tutaj historię wielu kobiet, które z pewnością mają prawo miec do siebie żal. A jednak potrafią stworzyc ciepłą relację i wybaczac najgorsze czyny. Tego właśnie nauczy się prędzej czy później każda z nich, będąc matką. Nie można chowac urazy do dziecka przez dłużej niż kilka chwil. To piękna historia o tym jak wiele można zbudowac na szczerej chęci pomocy.
Jedyną wadą wydaje mi się postac Agrado, a w szczególności jej "obsesja obciągania". Wiem że od zawsze Almodovar lubował się w wychodzeniu poza granice dobrego smaku oraz lubieżnym humorze, ale to tutaj zupełnie nie pasuje. Dlatego myślę że lepiej by było gdyby zachował powagę. Poza tym film jak najbardziej wart polecenia.