Ed Harris i Bill Pullman otrzymali ofertę zagrania Mike'a Roarka.
Gillian Anderson była brana pod uwagę do roli doktor Amy Barnes.
Podczas napisów początkowych, w scenie w której metro wjeżdża na przystanek, w przedniej szybie odbijają się członkowie ekipy filmowej.
Erupcja wulkanu, która wyrzuca ogromne ilości lawy, w rzeczywistości nie wytwarza ogromnej ilości popiołu, jak to jest pokazane w filmie.
W rzeczywistości lawa wulkaniczna jest znacznie bardziej gorąca, niż jest to pokazane. Nie ma możliwości, by ktoś mógł się zbliżyć do niej na bliską odległość tak jak to ma miejsce w filmie.
Gdy Roark parzy rękę dotykając gorącego rondla, upuszcza go na ziemię, co wykorzystuje pies do wylizania znajdującej się w nim zawartości. Nie przeszkadza mu to, iż jest on nagrzany do czerwoności.
Po pierwszym trzęsieniu ziemi, sejsmolodzy zapisują czas jego wystąpienia, jako 09:14, wykorzystując oznaczenia czasu "Pacific Time Zone". W rzeczywistości sejsmolodzy używają czasu Zulu (inna nazwa "Coordinated Universal Time"), wykorzystywanego w nawigacji lotniczej i morskiej, a to oznacza, że powinni zapisać 5:14 p.m lub 4:14 p.m.
Po pierwszej erupcji widzimy, że wóz pożarny z numerem 23 jadący na miejsce zdarzenia zostaje trafiony skałą wulkaniczną i zostaje zniszczony, jednak pod koniec filmu, gdy wozy strażackie ustawiają betonowe bariery, widać, że w akcji bierze udział wóz strażacki z tym samym numerem.
W scenach, gdy Kelly jest w szpitalu widać, że ma kilkucentymetrową ranę wzdłuż swego policzka. Jednak pod koniec filmu, w scenach w deszczu, po ranie nie ma jakiegokolwiek śladu.
Po pierwszej erupcji, gdy widzimy, że wóz pożarny, jadący na miejsce zdarzenia zostaje on trafiony skałą wulkaniczną i przewraca się na bok, a jego światła na dachu ulegają zniszczeniu i gasną. Jednak, gdy Roark rusza na dach wozu, by uratować strażaka, światła na dachu, nie są zniszczone i normalnie funkcjonują.
Po pierwszym wstrząsie, gdy w mieście gasną wszystkie światła, widać, że miasto spowite jest w całkowitych ciemnościach, mimo iż powinny być widoczne światła samochodów, którym zaćmienie nie powinno przecież wyrządzić żadnej szkody.
W kanałach ściekowych widoczne są korzenie drzewa, mimo iż ogromny podmuch ognia, wytworzony przez płynącą tam lawę, powinien je zniszczyć.
Zdjęcia do filmu powstały w Torrance, San Bernardino, Los Angeles oraz na pustyni Mojave (Kalifornia, USA).
Pył wulkaniczny to pocięte w paski gazety.
Film kręcono od 15 lipca do 17 października 1996 roku.