Niezwykłe, intergalaktyczne przestrzenie tylko czekają, aby je odkryć w familijnym filmie Zathura: Kosmiczna Przygoda, Zathura: Kosmiczna Przygoda opowiada o dwóch wiecznie kłócących się ze sobą braciach, którzy podczas gry w tajemniczą grę planszową znalezioną w piwnicy, przedostają się do mrocznej przestrzeni kosmicznej. Teraz, nie zważając na kłótnie, muszą wspólnymi siłami doprowadzić do ukończenia gry, w przeciwnym razie bowiem zostaną na zawsze uwięzieni w kosmosie
SYNOPIS
Wychodzący do pracy ojciec (Tim Robbins) zostawia sześcioletniego Danny’ego (Jonah Bobo) i dziesięcioletniego Waltera (Josh Hutcherson) pod opieką ich starszej siostry (Kristen Stewart). Pozostawieni samym sobie, chłopcy albo się ze sobą kłócą, albo niemiłosiernie nudzą. Kiedy sprzeczki stają się nie do wytrzymania, uciekający przed Walterem, mały Danny chowa się w szybie kuchennym. Walter szybko znajduje brata i spuszcza go do ciemnej, przerażającej piwnicy, w której Danny znajduje starą, metalową grę planszową „Zathura”. Ponieważ Danny’emu nie udaje się namówić brata do gry, zaczyna grać sam. Już od pierwszego ruchu, Danny zdaje sobie sprawę, że ma do czynienia z wyjątkową grą. Jego pionek – statek kosmiczny – sam się porusza po wyznaczonym torze, a kiedy się zatrzymuje, z ukrytej szczeliny wyskakuje karta, na której widnieje instrukcja: „Deszcz meteorytów – zalecany unik”. W tej sekundzie na dom spadają gorące meteoryty. Kiedy Danny i Walter wyglądają na zewnątrz przez okno w dachu, ku swojemu przerażeniu odkrywają, że właśnie znaleźli się w przestrzeni intergalaktycznej. I wcale nie są tam sami. Tak rozpoczyna się niezwykła, momentami przerażająca, ale zawsze nieprzewidywalna przygoda. Danny i Walter zdają sobie sprawę, że jeśli nie ukończą gry, zostaną na zawsze uwięzieni w przestrzeni kosmicznej. Co więcej, każdy ruch pionka na planszy sprawia, że chłopcy muszą się zmierzyć z kolejną, niezwykłą przeszkodą - ich siostra Lisa zostaje na jakiś czas zamrożona, ściga ich oszalały, poruszający się na sześciu nogach robot, ratują porzuconego astronautę (Dax Shepard) i zostają oblężeni przez podobne do jaszczurów, mięsożerne stwory - Zorgony. Z pomocą astronauty, Danny i Walter odkładają na bok wieczne kłótnie i walczą o to, aby ukończyć grę i wrócić do domu. Wszystkie ich wysiłki mogą się jednak okazać daremne w zetknięciu z największym wyzwaniem, któremu muszą stawić czoła — zmaganiem z intensywnym przyciąganiem, które spycha ich w kierunku otoczonej próżnią, mrocznej planety o nazwie Zathura. Columbia Pictures przedstawia produkcję Radar Pictures/Teitler Film/Michael De Luca Zathura: Kosmiczna Przygoda z Joshem Hutchersonem, Jonahem Bobo, Daxem Shepardem, Kristen Stewart i nagrodzonym Oskarem® Timem Robbinsem w rolach głównych. Reżyseria - Jon Favreau, scenariusz - David Koepp & John Kamps na podstawie powieści Chrisa Van Allsburga. Produkcja - William Teitler, Scott Kroopf i Michael De Luca. Producenci wykonawczy - Ted Field i Louis D’Esposito. Koprodukcja - Peter Billingsley. Zdjęcia - Guillermo Navarro, ASC. Scenografia - J. Michael Riva. Montaż - Dan Lebental. Kostiumy - Laura Jean Shannon. Efekty specjalne - Sony Pictures Imageworks, Inc. Efekty wizualne - Joe Bauer. Efekty specjalne - Robot i Zorgoni - Stan Winston Studio. Muzyka - John Debney.
ODPALAMY!
Popularny autor książek dla dzieci, Chris Van Allsburg (Jumanji, Ekspres polarny), i jego partner biznesowy, producent William Teitler, zaprezentowali wytwórni Columbia Pictures pomysł na film Zathura: Kosmiczna Przygoda tuż po rozpoczęciu przez Van Allsburga pracy nad powieścią. „Przedstawiliśmy nasz pomysł Amy Pascal, Mattowi Tolmachowi i Amy Baer, a oni zakochali się w nim od pierwszego wejrzenia,” wspomina Teitler. „Kiedy Chris skończył swoją książkę, scenarzyści David Koepp i John Kamps natychmiast ją przeczytali i poczuli, że posiadają klarowną wizję jej ekranowej adaptacji.” Sprawa adaptacji Zathury była zupełnym przeciwieństwem procesów adaptacyjnych większości dzieł literackich, które przeważnie muszą zostać bardzo skrócone, aby zmieścić się w dwugodzinnych ramach filmu. Książki Van Allsburga mają bowiem najczęściej 32 strony i 14 ilustracji, co sprawia, że są idealną bazą dla filmowców i doskonałym materiałem źródłowym dla scenarzystów. Było kilka powodów, dla których reżyser Jon Favreau wybrał scenariusz Zathura: Kosmiczna Przygoda jako kolejny projekt filmowy, po ukończeniu prac nad swoim ostatnim przebojem Elf. Reżyser szukał filmu, który byłby wyzwaniem pod względem technicznym, ale jednocześnie opowiadał atrakcyjną historię z jasnym przesłaniem. „Chciałem, aby Zathura zadziałał na widzów w sposób, w jaki działały na nas wszystkich pierwsze filmy Stevena Spielberga ze studia Amblin,” mówi. „Dorastałem na E.T., Bliskich spotkaniach trzeciego stopnia (Close Encounters of the Third Kind), a także Gwiezdnych wojnach (Star Wars) i zależało mi, aby w moim projekcie znalazło się coś właśnie z tych filmów. A poza tym do tej pory nie miałem okazji pracy na planie z robotami, wytworami grafiki komputerowej i efektów specjalnych.” Innym powodem podjęcia się przez Favreau reżyserii filmu Zathura: Kosmiczna Przygoda były sprawy osobiste. „Mam dwoje dzieci i oglądam z nimi mnóstwo filmów. Podobają mi się historie pełne nadziei i takie, które mówią o odpowiedzialności. Kiedy film przeznaczony jest dla młodych ludzi, w soku jabłkowym powinna znaleźć się także tabletka aspiryny. Film zawsze powinien mieć jakieś przesłanie.” Kiedy ukończono prace nad scenariuszem, ekipa realizacyjna rozpoczęła kompletowanie obsady. Do ról dwóch głównych bohaterów filmu, Waltera i Danny’ego, filmowcy potrzebowali wyjątkowych młodych aktorów. Bracia Walter i Danny mają zupełnie różne osobowości. „Starszy Walter, tak naprawdę nie nienawidzi młodszego brata, ale nie ma zamiaru poświęcać mu swojego czasu. Młodszy Danny, natomiast bardzo pragnie uwagi i szacunku brata”, stwierdza William Teitler. „Szukałem aktorów, którzy potrafią improwizować i odpowiednio reagować w różnych okolicznościach,” mówi Favreau. „Musieli być w stanie zrozumieć scenariusz i znaleźć w nim rzeczywistość, w której będą się poruszać. Kiedy cały film spoczywa na barkach dwóch młodych chłopców, naprawdę trzeba znaleźć jak najlepszych możliwie aktorów.” Poszukiwania młodych aktorów odbyły się w 5 amerykańskich miastach. Do każdej z ról przesłuchano ponad 500 chłopców, a szczęście do filmowców uśmiechnęło się w Nowym Jorku. Pochodzący z Kentucky, dwunastoletni Josh został obsadzony w roli Waltera, starszego chłopca, którego denerwuje młodszy brat i reaguje na niego z olbrzymią irytacją. „Josh jest naprawdę świetnym aktorem,” mówi Favreau, który także był pod sporym wrażeniem drugiego z chłopców, siedmioletniego Jonaha Bobo – Danny’ego. „Jonah nie ma dużego doświadczenia aktorskiego,” mówi reżyser, „ale obdarzony jest ekranową prezencją i uczciwością, których nie można nauczyć, tak jak aktorstwa.” Przed podpisaniem kontraktów z młodymi aktorami, Favreau upewnił się, że zarówno chłopcy, jak i ich rodzice są świadomi tego, co ich czeka. Będą musieli, między innymi wykazać się sporą odpornością fizyczną, aby podołać rygorom skomplikowanego, trzymiesięcznego harmonogramu produkcji. Na planie będą musieli przebywać w zabezpieczających uprzężach, wisieć na linach, uciekać przed robotami i Zorgonami, a także zachowywać równowagę w zbudowanym przez scenografów domu, który przechyla się na boki i trzęsie. 14-letnia Kristen Stewart, która zagrała wcześniej córkę Jodie Foster w thrillerze Davida Finchera Azyl (Panic Room) została zaangażowana do swojej pierwszej komediowej roli – Lisy, starszej siostry Waltera i Danny’ego. „Nigdy wcześniej nie otrzymałam takiej roli,” mówi Stewart. „A ponieważ teraz głównie jestem obsadzana jako zbuntowana nastolatka, naprawdę ucieszyłam się z możliwości zagrania w komedii.” Rola astronauty wymagała aktora, który nie tylko wniósłby do swojej postaci sporą dawkę humoru, ale także zademonstrował poważne, heroiczne cechy, pomagając chłopcom wydostać się z pułapki. Favreau zaproponował tę rolę Daxowi Shepardowi. Shepard, wywodzący się z szanowanej trupy komediowej The Groundlings, był lekko zdenerwowany, kiedy dowiedział się, że ma zostać filmowym bohaterem. „Byłem przerażony,” przyznaje Shepard. „Dobrze się czuję w komedii, ale bycie bohaterem, spoglądanie w kamerę i mówienie – ‘Za mną!’, to coś zupełnie innego. Na szczęście Jon ma spory dar przekonywania i był w stanie mnie uspokoić. Powiedział mi, że bohater nie musi być Tomem Cruise podbijającym świat. A ponieważ, dla mnie definicją bohatera jest właśnie Tom Cruise zdobywający świat, miałem szczęście, że Jon jest dość elastyczny w swojej interpretacji,” śmieje się aktor. Od samego początku, Favreau chciał, aby rolę czasem rozkojarzonego, ale oddanego ojca rodziny, zagrał zdobywca Oskara® Tim Robbins. „Tim był naszym pierwszym wyborem,” wspomina reżyser. „Ma rodzinę, więc wydaje mi się, że nasz film do niego przemawiał. A poza tym, kiedy gra w komedii, wkłada w to całe swoje serce i duszę.” Ważnym czynnikiem mającym wpływ na podjęcie przez Robbinsa decyzji była jakość scenariusza. Chociaż film przede wszystkim jest filmem przygodowym, wg aktora opowiada także o podróży, w którą musi udać się ekranowa rodzina, aby lepiej się zrozumieć.
STATKI KOSMICZNE, ROBOTY I ZORGONI!
Stworzeniem filmowych robotów zajął się wielokrotny zdobywca Oskara® Stan Winston. Mający ponad 40-letnie doświadczenie w kreowaniu efektów specjalnych, twórca m.in. pamiętnych dinozaurów z Parku Jurajskiego (Jurassic Park) tak mówi o filmie, „Zathura posiada wszystko, co wg mnie jest ważne do powstania dobrego filmu - świetny scenariusz oraz odpowiedniego reżysera. Jon Favreau ma niesamowitą wyobraźnię, jest fanem nowych technologii, a co najważniejsze od samego początku miał w głowie własną koncepcję filmu." Kluczem do sukcesu filmu realizowanego na tę skalę, jest porozumienie i wspólny punkt widzenia jego twórców. Filmowcy, Winston, a także szefowie poszczególnych działów, Jon G. Belyeu (efekty specjalne), Joe Bauer (efekty wizualne) i J. Michael Riva (scenografia) wszyscy zgadzali się, co do tego, że gdzie tylko będzie to możliwe, modele kosmicznych kreatur i inne elementy science fiction powinny być jak najbardziej rzeczywiste. Po wielu spotkaniach, ekipa produkcyjna dokładnie określiła, które elementy mają być realne, które wygenerowane komputerowo, a które mogą powstać przy wykorzystaniu miniaturowych modeli. Favreau chciał, aby jego film składał swego rodzaju hołd innowacyjnym i ważnym filmom z przeszłości. „Nasz robot,” wyjaśnia, „przypomina wczesnych bohaterów filmów fantastycznych. A postaci Zorgonów nasuwają mi na myśl rysunki Franka Frazetta z książek z serii John Carter Of Mars. Przygotowując się do realizacji projektu przejrzeliśmy mnóstwo filmów, m.in. Forbidden Planet i inne klasyki science fiction.” Filmowcy szukali też inspiracji w filmie animowanym Stalowy gigant (Iron Giant). „Obaj z Jonem uwielbiamy ten film,” mówi scenograf Michael Riva. „Nie chcieliśmy jednak niczego kopiować, ale wypracować swoją własną koncepcję. Projekt naszego robota został oryginalnie stworzony przez rewelacyjnego rysownika Erica Ramseya.” Mając na względzie te wszystkie inspiracje, Winston i jego zespół zaczęli powoływać do życia roboty i postaci Zorgonów. Szefem zespołu został Shane P. Mahan, specjalista od charakteryzacji i animatroniki, które zinterpretował szkice robotów z mechanicznego punktu widzenia. „Inspiracją dla wizerunku robotów była złota era hollywoodzkich horrorów,” mówi Mahan. „Jon był np. pod wrażeniem animowanych postaci stworzonych przez Raya Harryhausena. Ponieważ także uwielbiam tę epokę kina, świetnie się czułem mogąc stworzyć coś w stylu retro.” Ostatecznie, aby wykreować jednego robota, przygotowano kilka jego wersji. Pierwszy, najmniejszy robot mierzył około 20 cm i był zabawką, którą Danny i Walter zobaczyli, kiedy zaczęli grę. Druga wersja robota, to model, który rośnie i osiąga wymiar około 1,80 m. Trzecią i czwartą wersją robota były pełnowymiarowe kukły wprawiane w ruch przez lalkarzy ze studia Winstona. Skonstruowano także kukłę - kombinezon, wewnątrz którego mógł przebywać aktor. Kombinezon składał się z głowy robota, jego klatki piersiowej i stóp. Podczas zdjęć, aktor miał na nogach czarne rajstopy, aby w procesie post-produkcji można je było usunąć i zastąpić wygenerowanymi komputerowo przez Sony Pictures Imageworks, nogami robota. W podobny sposób dodano ramiona. Wstępne wersje Zorgonów zostały przedstawione przez Favreau niedługo po tym, jak ekipa Stana Winstona rozpoczęła przygotowania do produkcji. „Jon naprawdę dobrze rysuje,” mówi scenograf Michael Riva. „Naszkicowane przez niego sylwetki Zorgonów wyglądały jak połączenie krokodyla i iguany z domieszką stworzonego przez Spielberga T-Rexa.” Zgodnie z instrukcjami Favreau, Mahan przygotował makietę (niewielką figurkę, która w tym przypadku była oparta na formie istoty ludzkiej). „Zorgoni nosili zbroję, mieli miecze i latali statkami kosmicznymi,” mówi Mahan, „Pojawiają się w drugiej części filmu, która staje się wtedy dosyć przerażająca.” Podobnie jak roboty, postaci Zorgonów zostały zaprojektowane w formie kombinezonu z wykonawcą w środku. Ponieważ kombinezon ważył około 50 kilogramów, w wielu scenach, czterech lalkarzy przy pomocy linek pomagało wykonawcy poruszać się. Wykonawca, którego głowa wystawała na zewnątrz kombinezonu Zorgona, nosił specjalną czapkę, dzięki której specjaliści od efektów wizualnych mogli ją wymazać z ekranu w trakcie post-produkcji. Ostatnim elementem stworzonym przez Winston Studios była „zamrożona Lisa”. Grana przez Kristen Stewart, Lisa zostaje zamrożona podczas jednego z etapów gry. Przez pięć kolejek stoi nieruchomo z ręką wyciągnięta w sposób, jak gdyby chciała sprawdzić wodę pod prysznicem. Manekin musiał być dokładną kopią młodej aktorki, przygotowano więc pełen skan jej ciała i kilka modeli. Stewart musiała przebywać całe dni ze swoim modelem, aby każdy szczegół jej ciała został dokładnie odwzorowany. „To był naprawdę męczący proces,” wspomina Stewart. „Na samym początku zrobiono mi odlew głowy, a następnie każdej części mojego ciała. Następnym etapem było malowanie. Stałam obok „siebie”... a zespół ludzi „mnie” malował. To niesamowici artyści, a jednak cały proces zajął kilka dobrych tygodni!”
TRZĄŚĆ SIĘ, STUKOTAĆ I OBRACAĆ
Ponieważ akcja filmu Zathura: Kosmiczna Przygoda rozgrywa się w jednym obiekcie, dom musiał być interesujący wizualnie i zintegrowany z akcją filmu, tak jak każdy z jego bohaterów. Poszukując odpowiedniego domu, scenograf Michael Riva pracował ściśle z ekipą realizatorów. Po licznych dyskusjach i poszukiwaniach, zdecydowano się na dom w klasycznym, kalifornijskim stylu. „Nie chcieliśmy, aby widzowie czuli się uwięzieni w domu przez cały film,” mówi Favreau. „Podjęliśmy więc decyzję, żeby nasz dom miał wygląd jak najbardziej spektakularny. Wtedy widzom naprawdę będzie przykro, kiedy tak pięknie odnowiony dom zostanie w trakcie akcji filmu zniszczony.” Filmowcy chcieli także, aby dom kontrastował z zimnem przestrzeni kosmicznej i metalicznymi materiałami wykorzystywanymi w statkach kosmicznych. „Naszym zamiarem było stworzenie gościnnego otoczenia przy użyciu ciepłych kolorów i dużej ilości drewna,” wyjaśnia Riva. Kiedy koncepcja, styl i kolor domu zostały ustalone, rozrysowano szczegółowe plany obiektu. Ponieważ sceny z robotami i Zorgonami wymagały sporej dawki fizycznej akcji, dom został skonstruowany z trzech części. Dwie z nich zbudowano na mechanicznych platformach, które mogły wprawiać cały obiekt w ruch – trząść nim, przechylać go, sprawiać by drżał pod naporem spadających meteorytów. „Na przygotowanie tego mieliśmy prawie cztery i pół miesiąca,” wspomina Riva. „Pamiętam, że zastanawiałem się, po co nam tyle czasu, jeśli akcja filmu rozgrywa się w domu i statku kosmicznym. Nasz kierownik produkcji, Gary Martin spojrzał wtedy na mnie i powiedział, ‘Uwierz mi, będziesz potrzebował tego czasu.’ I oczywiście miał rację.” Ruch elementów scenograficznych wymagał od filmowców wykorzystania bardzo różnorodnych materiałów. Niektóre z nich musiały powstrzymywać dom przed rozpadnięciem się na części, inne miały sprawić, aby rozpadł się w dokładnie określony sposób. „Pokoje musiały zostać w różny sposób skonstruowane,” mówi Riva. „Miały się trząść na olbrzymiej platformie i nie rozpaść. Potem przebudowaliśmy je używając głównie drewna balsa, tak aby z łatwością się rozpadły. Ważne było to, aby eksplodowały bez zbytniej ilości kurzu, co mogłoby zakłócić efekty wizualne. W każdym razie, wszystko, co skonstruowaliśmy miało się ostatecznie rozpaść, co okazało się naprawdę sporym wyzwaniem.” Etap produkcji rozpoczął się w studio 30 w wytwórni Sony w Culver City. Studio zostało podzielone na dwie części – dwie wersje pierwszego piętra - platforma wstrząsowa i platforma kardanowa (uchyłowa). Platforma wstrząsowa miała za zadanie trząść się, kołysać, wibrować, natomiast kardanowa poruszać obiektem na boki – nawet do 44 stopni w każdą stronę. Oczywiście bezpieczeństwo aktorów i ekipy realizacyjnej było zawsze jedną z najistotniejszych spraw i stało się tym ważniejsze w głównym obiekcie, na platformie kardanowej. Maksymalne obciążenie platformy – ok. 20 ton – ograniczało ponad to liczbę ludzi i ilość sprzętu, jaki mógł być wykorzystany na planie. Zapewnieniem bezpieczeństwa w obiektach zdjęciowych zajął się koordynator kaskaderski Tom Harper, który wspólnie ze swoimi ludźmi przygotował odpowiednie uprzęże i liny dla aktorów. „Wszyscy aktorzy zostali zabezpieczeni linami,” wspomina Harper. „Kiedy chłopcy przemieszczali się po domu, praktycznie unosili się w powietrzu, obok nich latały książki, a meble przesuwały się po podłodze.” Kolejne trzy obiekty zdjęciowe zostały skonstruowane w studio 25 w Sony – sypialnie na piętrze, piwnica i wnętrze statku kosmicznego Zorgonów. Projekt statku był całkowitym przeciwieństwem pełnego drewna i ciepłych kolorów domu Waltera i Danny’ego. Jego zimne, metaliczne wnętrze idealnie zagrało m.in. w scenie, w której ten gigantyczny obiekt zbliża się do domu, a sześcioletni Danny musi wejść do środka, aby dostosować się do zasad gry Zathura. Projekt statku został w głównej mierze zainspirowany miłością Rivy i Favreau do starych zabawek. „Miałem w biurze zabawkę przypominającą kształtem zeppelin,” wspomina Riva. „Rozebrałem ją na części i odkryłem, że kształt jej wnętrza możemy wykorzystać jako punkt odniesienia dla naszego statku. Całe wnętrze naszego projektu wyłożyliśmy metalem. Dzięki temu statek stał się dosyć przerażający i przypominał czarną dziurę lub przestrzeń, jaką można znaleźć pod łóżkiem lub w szafie. Na środku statku zamontowaliśmy ponadto wyglądającą naprawdę niebezpiecznie
ZATHURA: GRA
Od samego początku pracy nad projektem, reżyser Jon Favreau wiedział, że nie chce, aby gra Zathura przypominała typową grę planszową. „Miałem w głowie obraz staromodnej zabawki, przypominającej nieco masowo produkowane zaraz po wojnie gry japońskie,” mówi. Podobnie jak dom, gra była integralną częścią opowiadanej na ekranie historii i filmowcy traktowali ją, jako jednego z bohaterów filmu. „Wszystkie elementy gry musiały wyglądać bardzo interesująco,” mówi Favreau. „W naszym filmie, wydaje się ona żyć własnym życiem i decydować o wszystkim, co się ma wydarzyć. Dlatego naszym celem było zaprojektowanie gry planszowej, która będzie intrygująca nawet dla tak małego chłopca, jak Danny.” Współpracując ściśle z rysownikiem Philem Saundersem, Favreau i Riva opracowali ostateczną koncepcję gry. Za każdym przekręceniem klucza, statek kosmiczny porusza się swoim torem, a chwilę później ze szczeliny wyskakuje karta, na której zapisane są polecenia dla graczy. Opracowaniem filmowej gry, zgodnej z koncepcją reżysera zajął się Russell Bobbitt. Aby osiągnąć założony cel – gra musiała mieć metaliczny wygląd - Bobbitt przeprowadził kilka testów z różnymi metalami, okazało się jednak, że metal jest zbyt kruchy i może ulec zniszczeniu w trakcie produkcji. Ostatecznie zdecydował się więc na wykorzystanie cienkiego plastiku. Chociaż przygotowano trzy modele gry, każdy o wymiarach 45 cm na 55 cm na 8 cm, części tylko jednego z modeli mogły się poruszać. W scenach, w których chłopcy zajmowali się grą, Bobbitt kontrolował ruch poszczególnych jej elementów przy użyciu komputera.
O OBSADZIE
JOSH HUTCHERSON (Walter) - Kicking & Screaming z Willem Ferrellem i Robertem Duvallem, Little Manhattan, Ekspres Polarny (The Polar Express) Roberta Zemeckisa, RV z Robinem Williamsem w reżyserii Barry’ego Sonnenfelda, telewizja - Wilder Days z Peterem Falkiem, Miracle Dogs, Ostry dyżur (ER), The Division oraz Line of Fire. JONAH BOBO (Danny) - Around the Bend z Christopherem Walkenem, Michaelem Caine i Joshem Lucasem, Strangers with Candy (2005), The Best Thief in the World (2004), telewizja – głos Austina w serii dla dzieci Backyardigans. DAX SHEPARD (astronauta) - Without a Paddle, Idiocracy z Lukem Wilsonem, You are Going to Prison, Cheaper By the Dozen, Hairshirt oraz przełomowa rola samego siebie w nadawanym na MTV programie Ashtona Kutchera PUNK’D. Pasją Sheparda jest komedia, a swoje zdolności komediowe doskonali podczas występów trupy The Groundlings. KRISTEN STEWART (Lisa) – Azyl (Panic Room) z Jodie Foster, .In the Land of Women Jonathana Kasdena z Meg Ryan, Catch That Kid, Undertow, Cold Creek Manor i The Safety of Objects, Fierce People Griffina Dunne z Diane Lane. TIM ROBBINS (ojciec) – Rzeka tajemnic (Mystic River) w reżyserii Clinta Eastwooda – nagroda Akademii® za Najlepszą Rolę Drugoplanową, Złoty Glob, nagroda Gildii Aktorów Filmowych, Kod 46 (Code 46) Michaela Winterbottoma, Wojna światów (War of the Worlds) Stevena Spielberga, Gracz (The Player) Roberta Altmana – nagroda aktorska na festiwalu filmowym w Cannes i Złoty Glob, Bob Roberts – nominacja do Złotego Globu, Skazani na Shawshank (The Shawshank Redemption) – nominacja do nagrody Gildii Aktorów Filmowych, Na skróty (Short Cuts) Roberta Altmana – Złoty Glob, Five Corners, The Hudsucker Proxy braci Coen, Jacob’s Ladder Adriana Lyne, Bull Durham Rona Sheltona, Wojna plemników (Human Nature) Michela Gondry, Cradle Will Rock (reżyseria) – nagroda dla Najlepszego Filmu i Reżysera na festiwalu filmowym w Barcelonie, Hot Stuff Phillipa Noyce, Przed egzekucją (Dead Man Walking, reżyseria) z Susan Sarandon i Seanem Pennem – nominacja do nagrody Akademii® dla Najlepszego Reżysera i cztery nagrody na festiwalu filmowym w Berlinie. W 1982 roku, Robbins założył w Los Angeles zespół teatralny Actors’ Gang - Mephisto, The Seagull, Exonerated, Algazam i Orlando. Obecnie jest jego dyrektorem artystycznym. Za produkcję i reżyserię sztuki Ubu Roi Robbins otrzymał nominację do nagrody Koła Krytyków Teatralnych Los Angeles.
O FILMOWCACH
JON FAVREAU (reżyseria) - Elf z Willem Ferrellem, Made z Vince Vaughnem i Seanem “Puffy” Combsem, aktor - Swingers, Wimbledon z Kirsten Dunst i Paulem Bettany, Lepiej późno niż później (Something’s Gotta Give) Nancy Meyers, Daredevil z Benem Affleckiem, Marciano, Love and Sex z Famke Janssen, The Replacements z Keanu Reevesem, Gorzej być nie może (Very Bad Things) z Christianem Slaterem i Cameron Diaz, Dzień zagłady (Deep Impact) z Robertem Duvallem, Morganem Freemanem i Vanessą Redgrave, The Break-Up z Vincem Vaughanem i Jennifer Aniston, telewizja – Friends, Rodzina Soprano (The Sopranos). DAVID KOEPP (scenariusz) - Sekretne okno (Secret Window), Stir of Echoes, The Trigger Effect, Suspicious, Wojna światów (War of the Worlds), Spider-Man®, Azyl (Panic Room), Oczy węża (Snake Eyes), Zaginiony świat (The Lost World: Jurassic Park), Mission: Impossible, The Paper, Park Jurajski (Jurassic Park), Życie Carlita (Carlito’s Way), Ze śmiercią jej do twarzy (Death Becomes Her), Bad Influence i Apartment Zero. JOHN KAMPS (scenariusz) – Pożyczalscy (The Borrowers) z Johnem Goodmanem, Mighty Morphin Power Rangers: The Movie. CHRIS VAN ALLSBURG (powieść) - The Garden of Abdul Gasazi, Zathura, Jumanji (film Jumanji wszedł na ekrany kin w 1996 roku), The Polar Express (film Ekspres Polarny w reżyserii Roberta Zemeckisa zrealizowano w ubiegłym roku), The Widow's Broom oraz The Sweetest Fig. WILLIAM TEITLER (produkcja) – Ekspres Polarny (The Polar Express) z Tomem Hanksem w reżyserii Roberta Zemeckisa, How to Deal z Mandy Moore, Tuck Everlasting z Benem Kingsleyem, Sissy Spacek, Williamem Hurtem i Alexis Bledel, The Hurricane z Denzelem Washingtonem, Jumanji z Robinem Williamsem, Looking for Richard z Alem Pacino, Symfonia życia (Mr. Holland’s Opus) z Richardem Dreyfussem, Picture Perfect z Jennifer Aniston i Kevinem Baconem oraz Unforgettable z Rayem Liotta i Lindą Fiorentino w reżyserii Johna Dahla, telewizja - Tales from the Crypt, Two-Fisted Tales, Tales from the Darkside i Moment of Fear. Teitler i Chris Van Allsburg są partnerami w firmie Golden Mean Productions i zajmują się przygotowaniem do produkcji m.in. klasycznych już powieści Van Allsburga, takich jak The Sweetest Fig. SCOTT KROOPF (produkcja) jest obecnie prezesem Motion Picture Group w firmie Intermedia - Basic Instinct 2: Risk Addiction w reżyserii Michaela Caton-Jonesa z Sharon Stone, Davidem Morrisseyem i Charlotte Rampling, RV w reżyserii Barry’ego Sonnenfelda z Robinem Williamsem, Terminator 3, Adaptacja (Adaptation), The Quiet American, National Security, The Wedding Planner, Iris, Sliding Doors, Ostatni samuraj (The Last Samurai) Eda Zwicka z Tomem Cruise, Son of the Mask, Kroniki Riddicka (The Chronicles of Riddick), Le Divorce z Kate Hudson i Naomi Watts, The Texas Chainsaw Massacre, Jumanji, Bill & Ted's Excellent Adventure, Bill & Ted's Bogus Journey, Pitch Black, Uciekająca panna młoda (Runaway Bride), Gorzej być nie może (Very Bad Things), Gridlock'd, Symfonia życia (Mr. Holland's Opus), The Hand That Rocks the Cradle, Cocktail, Trzech mężczyzn i dziecko (Three Men and a Baby), Outrageous Fortune, Stand by Me, The Sure Thing oraz A Chorus Line. TED FIELD (producent wykonawczy) – Ostatni samuraj (The Last Samurai) z Tomem Cruise, Texas Chainsaw Massacre, Uciekająca panna młoda (Runaway Bride), Jumanji, Symfonia życia (Mr. Holland’s Opus), The Hand that Rocks the Cradle, Trzech mężczyzn i dziecko (Three Men and a Baby), Cocktail, Ptaszek na uwięzi (Bird on a Wire), Bill and Ted’s Excellent Adventure oraz Outrageous Fortune. W 1990 roku, Field i jego partner biznesowy Jimmy Iovine założyli firmę Interscope Records – jedną z najbardziej innowacyjnych wytwórni w przemyśle muzycznym – która wyprodukowała albumy m.in. takich artystów jak Eminem, No Doubt, Dr. Dre, Snoop Doggy Dogg, The Wallflowers, Smash Mouth, BLACKstreet, 2Pac, Nine Inch Nails, Bush, 4 Non Blondes. GUILLERMO NAVARRO, ASC (zdjęcia) – Cronos, The Devil's Backbone, Hellboy, Jackie Brown Quentina Tarantino, Desperado i Od zmierzchu do świtu (From Dusk Till Dawn) Roberta Rodrigueza, Cztery pokoje (Four Rooms), Spy Kids, Broken Silence, Spawn, Imagining Argentina, Stuart Malutki (Stuart Little), Długi pocałunek na dobranoc (The Long Kiss Goodnight), telewizja - The Lost Kingdom of the Maya dla National Geographic (nominacja do nagrody Emmy), The Cisco Kid. J. MICHAEL RIVA (scenografia) – Kolor purpury (The Color Purple) – nominacja do nagrody Akademii®, Aniołki Charliego (Charlie's Angels), Aniołki Charliego: Zawrotna szybkość (Charlie’s Angels®: Full Throttle), Ewolucja (Evolution) Ivana Reitmana, Ludzie honoru (Few Good Men), Radio Flyer, Scrooged, Goonies, Dave, Sześć dni, siedem nocy (Six Days Seven Nights), Congo, The Adventures of Buckaroo Banzai, Zabójcza broń (Lethal Weapon), Zabójcza broń 2 (Lethal Weapon 2), Zabójcza broń 4 (Lethal Weapon 4), Ordinary People, Bad Boys oraz Więzień Brubaker (Brubaker), telewizja - Tuesdays with Morrie i The 74th Academy Awards – nominacja do nagrody Emmy. DAN LEBENTAL (montaż) - The Woods, Elf Jona Favreau, From Hell, Happy Campers, Where the Money Is, American Pimp, Gorzej być nie może (Very Bad Things), Deceiver, Dead Presidents oraz The Lounge People. STAN WINSTON (modele) – wielokrotny zdobywca nagrody Akademii®, nagród BAFTA - Terminator, Obcy (Aliens), Park Jurajski (Jurassic Park), Edward Nożycoręki (Edward Scissorhands), ,Heartbeeps, Predator, Powrót Batmana (Batman Returns), Zaginiony świat (The Lost World), A.I. Sztuczna Inteligencja (A.I.: Artificial Intelligence), Duża ryba (Big Fish) w reżyserii Tima Burtona, Wrong Turn, Terminator 3: Bunt maszyn (Terminator 3: Rise of the Machines), Wojna światów (War of the Worlds) Stevena Spielberga, Pumpkinhead, The Adventures of a Gnome Named Gnorm, telewizja - The Autobiography of Miss Jane Pittman i Roots oraz reklamy - Coca-Cola „King Kong", Budweiser „Budweiser Frogs" JOE BAUER (efekty wizualne) - Blade: Trinity, Elf, Oszukać przeznaczenie 2 (Final Destination 2), Frailty, The Thirteenth Floor, Simon Birch, Za ciosem (Knock Off) oraz Double Team. SONY PICTURES IMAGEWORKS, INC. (efekty specjalne) - Spider-Man®2 – nagroda Akademii®, The ChubbChubbs! – nagroda Akademii®, Spider-Man®, Człowiek widmo (Hollow Man), Stuart Malutki (Stuart Little), Starship Troopers, Open Season, Surf's Up, Opowieści z Narnii: Lew, czarownica i stara szafa (The Chronicles of Narnia: The Lion, The Witch and the Wardrobe), The Prize Winner of Defiance, Ohio, Monster House, Ghostrider oraz Spider-Man® 3. LAURA JEAN SHANNON’s (kostiumy) - Blade: Trinity, Elf Jona Favreau, Życie i cała reszta (Anything Else) Woody’ego Allena, Requiem dla snu (Requiem For a Dream) Darrena Aronofsky'ego, The Safety Of Objects, Made, Claire Dolan Lodge Kerrigana, Niagara Niagara Boba Gosse, Zapach kobiety (Scent of a Woman) – asystentka kostiumografa, Życie Carlita (Carlito's Way), The Myth of Fingerprints, The Object of My Affection, Drop Dead Rock. JOHN DEBNEY (muzyka) – Pasja (The Passion of the Christ) w reżyserii Mela Gibsoan – nominacja do nagrody Akademii®, Christmas with the Kranks Joe Rotha, Elf Jona Favreau, Bruce Wszechmogący (Bruce Almighty) Toma Shadyaca, Mama na obcasach (Raising Helen) Gary’ego Marshalla, Duma, Pacyfikator (The Pacifier), Lucky 13, Król Skorpion (The Scorpion King), Pamiętnik księżniczki (The Princess Diaries), Pamiętnik księżniczki: Królewskie zaręczyny (Princess Diaries 2: Royal Engagement), Spy Kids i Spy Kids 2 Roberta Rodrigueza, Jimmy Neutron, Koszmar minionego lata (I Know What You Did Last Summer), Hocus Pocus, Kurczak Mały (Chicken Little), telewizja - Star Trek: The Next Generation, A Pup Named Scooby-Doo, Sea Quest DSV – nagroda Emmy.
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.