Diana Ross

Wydała następujące albumy:
- 1970 r. - "Diana Ross"; "Everything Is Everything";
- 1971 r. - "Diana Live!"; "Surrender";
- 1972 r. - "Lady Sings The Blues";
- 1973 r. - "Touch Me In The Morning"; "Diana & Marvin";
- 1974 r. - "Last Time I Saw Him";
- 1975 r. - "Mahogany"; "Live At Caesar's Palace";
- 1976 r. - "Diana Ross"; "Greatest Hits";
- 1977 r. - "An Evening With Diana Ross"; "Baby It's Me";
- 1979 r. - "The Wiz"; "Ross"; "The Boss";
- 1980 r. - "Diana";
- 1981 r. - "All The Great Hits"; "To Love Again"; "Why Do Fools Fall In Love?";
- 1982 r. - "Silk Electric";
- 1983 r. - "Ross";
- 1984 r. - "Swept Away";
- 1985 r. - "Eaten Alive";
- 1987 r. - "Red Hot Rhythm And Blues";
- 1989 r. - "Workin' Overtime"; "Greatest Hits Live!";
- 1991 r. - "The Force Behind the Power";
- 1992 r. - "Forever Diana"; "Stolen Moments, The Lady Sings Jazz And Blues";
- 1993 r. - "Diana Extended"; "One Woman. The Ultimate Collection"; "A Very Special Season";
- 1995 r. - "Take Me Higher";
- 1996 r. - "Voice Of Love";
- 1999 r. - "Every Day Is A New Day";
- 2006 r. - "Blue"; "The Definitive Collection"; "I Love You";
- 2011 r. - "The Greatest";
- 2021 r. - "Thank You".

W 1973 roku reklamowała futra marki Blackglama.

Od 15 stycznia 1961 do 14 stycznia 1970 była członkiem The Supremes.

W styczniu 1967 roku czytelnicy Playboya umieścili The Supremes na 1. miejscu swojej listy.

W 1993 roku znalazła się w Światowej Księdze Rekordów Guinessa jako piosenkarka wszech czasów, która odniosła największy sukces.

Kiedy należała do The Supremes miała 12 piosenek na 1. miejscu listy przebojów i 18 w pierwszej dziesiątce.

W 1962 roku ukończyła Cass Technical High School.

W 1994 roku MIDEM przyznał jej nagrodę za życiowe osiągnięcia.

Uplasowała się na 3 pozycji w rankingu na 100 najlepszych artystek rockowych, który przeprowadziła strona www.digitaldreamdoor.com.

Wydala następujące autobiografie:
- 1993 r. - "Secrets of a Sparrow";
- 2002 r. - "Diana Ross: Going Back".

Jest siostrą Arthura 'T-Boya' Rossa.

Rozważano jej kandydaturę do roli Shug Avery w filmie "Kolor purpury", którą ostatecznie zagrała Margaret Avery.

Scenarzysta Tom Mankiewicz oraz reżyser Guy Hamilton planowali obsadzić ją w roli Solitaire w filmie "Żyj i pozwól umrzeć", jednak zrezygnowali z tego pomysłu, ponieważ w książce bohaterkę opisano jako młodą, białą kobietę. Ostatecznie w filmie wystąpiła Jane Seymour.

12 razy była nominowana do nagrody Grammy, ale nigdy jej nie zdobyła.

W 1972 roku ona oraz Cicely Tyson były nominowane do Oscara za najlepszą główną rolę żeńską. Był to drugi raz w historii Akademii, kiedy Afroamerykanka była nominowana w kategorii najlepsza aktorka. Pierwszą była Dorothy Dandridge za "Carmen Jones" (1954).

Odrzuciła rolę Alexandry w filmie "Kuba". Ostatecznie partnerką Seana Connery została Brooke Adams.

Jej piosenka z 1981 roku "I'm Coming Out" została wykorzystana w trailerze do filmu "Pamiętnik księżniczki" i soundtracku do "Pokojówki na Manhattanie".

W 2003 roku Capitol Gold Legends Award przyznał jej nagrodę jako Kobiecie - Legendzie.

W połowie lat 70-tych miała zagrać u boku Steve'a McQueena główną rolę kobiecą w filmie "Bodyguard". Projektu jednak nie zrealizowano, gdyż został uznany za zbyt kontrowersyjny. W 1992 roku, kiedy ów film powstał, ich role otrzymali Whitney Houston i Kevin Costner.