François Couperin był francuskim kompozytorem epoki baroku. Pochodził ze znanego rodu kompozytorów i muzyków. Uczył go ojciec, Charles Couperin, który umarł, gdy François miał 10 lat. W 1685 został organistą w kościele świętego Gervaisa w Paryżu, stanowisko, jakie odziedziczył po ojcu miało przejść dalej na jego kuzyna - Nicolasa Couperina. Inni członkowie rodziny trzymali tę samą pozycję w późniejszych latach. W 1693 Couperin został po Thomelinie organistą w Chapelle Royale oraz nadwornym muzykiem króla Ludwika XIV. W 1717 Couperin stał się organistą i kompozytorem dworu z tytułem ordinaire de la musique de la chambre du Roi. Wraz z innymi nadwornymi muzykami Couperin przygotowywał cotygodniowe koncerty niedzielne. Był również nauczycielem muzyki w Wersalu, nadwornym klawesynistą i organistą kościoła St. Gervais w Paryżu. Przez całe życie mieszkał w Paryżu, bardzo rzadko opuszczając na dłużej miasto. Zmarł tam w 1733 roku. Couperin jest uważany za jednego z najwybitniejszych francuskich kompozytorów barokowych. Największe osiągnięcia i nowatorstwo widać w jego muzyce klawesynowej i kameralnej, w sonatach i koncertach instrumentalnych. Skomponował 2 msze organowe, około 230 kompozycji klawesynowych zebranych w 4 księgach.