Po seansach 'Makbeta' (hetero), 'Bogów i potworów' (homo), 'The Prisoner' (hetero) i 'Ballady o małym Jo' (homo) dochodzę coraz bardziej do wniosku, że Kellen miałby ze swoją gestykulacją spore możliwości jako tłumacz języka migowego, natomiast całuje się równie mało przekonywająco, jak Sylvester Stallone pali na ekranie swoje cygara.

Być może częściowo wynika to z tego, że - niezależnie od faktycznej metryki - Kellen zawsze gra jak (dziarski) starzec. Nieprzypadkowo wylądował ostatecznie w roli Gandalfa, który albo jest czystym światłem, albo ma 7 000 lat.