Jack NicholsonI

"Będzie jedną z największych gwiazd filmowych wszystkich czasów" (New York Sunday Times, 6.04.1975). Tak mówił o przyszłości Jacka Nicholsona reżyser Mike Nichols. I nie mylił się. Dzisiaj Nicholson uważany jest za jednego z najwybitniejszych aktorów kina amerykańskiego. Jednak mało kto wie, iż zaczynał pracę jako goniec w dziale kreskówek wytwórni MGM w Los Angeles, tam też studiował w szkole aktorskiej Jeffa Coreya. Początki jego kariery to role w niskobudżetowych horrorach w reżyserii Rogera Cormana. Zauważony został dopiero w 1969 r. po filmie "Swobodny jeździec", w którym zagrał rolę uzależnionego od alkoholu adwokata. Zaowocowała ona nominacją do Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego. Od tego momentu kariera Nicholsona potoczyła się błyskawicznie. Obecnie może poszczycić się posiadaniem trzech statuetek Oscara. Krytycy twierdzą, że swoją karierę zawdzięcza demonicznemu czarowi i idącemu z nim w parze szerokiemu uśmiechowi, który zyskał sobie nazwę "uśmiechu mordercy".

Urodził się 22 kwietnia 1937 roku, w Nowym Jorku.
W 1957 roku przybył do Hollywood i zaczął pracować w wytwórni Metro Goldwyn Mayer jako goniec. Wykazując wszechstronne zainteresowanie filmem, zaczął pisać scenariusze filmowe, finansować niskobudżetowe obrazy, a nade wszystko próbować sił jako aktor.
Początkowo występował w horrorach Rogera Cormana (np. "Kruk") i w westernach (np. "W poszukiwaniu zemsty"). Wielką karierę aktorską zapoczątkował film "Swobodny jeździec", po którym Nicholson stał się jednym z czołowych przedstawicieli swego pokolenia w kinie amerykańskim. Podobnie jak James Dean, Montgomery Clift czy Marlon Brando reprezentuje introspektywny styl gry.
W 1978 roku wyreżyserował i wystąpił w filmie "Idąc na południe". 
Na swoim koncie ma trzy Oscary. Otrzymał je za role w filmach "Czułe słówka", "Lot nad kukułczym gniazdem" i "Lepiej być nie może", oraz sześć Złotych Globów i jednego Saturna.