Julie Walters I

Ulubienica Anglików, znana z ciętych i szczerych wypowiedzi .
Swoją karierę sceniczną rozpoczęła w Liverpoolu. W telewizji występowała już na przełomie lat 70 i 80. Rola Angie Todd w serialu "Boys from the Blackstuff" (1980) przyniosła jej pierwszą nominację do nagrody Brytyjskiej Akademii Filmowej (BAFTA). Wkrótce Julie stała się jedną z najpopularniejszych aktorek charakterystycznych w kinie i telewizji brytyjskiej. W Anglii natomiast w latach 80 i 90. uzyskała kolejne nominacje do nagrody BAFTA: w 1987 r. za pierwszoplanową kreację Cynthii Payne w filmie "Personal Services", w 1991 za rolę Very w zrealizowanej w Kanadzie komedii "Steping Out" oraz w 1998 za postać Petuli Gordino w popularnym serialu "Dinnerladies". Zdarzało się, że była oskarżana o wulgarność. Stało się tak po jej rolach w farsie "Wszystkiemu winien samochód" (1985) Davida Greena oraz w satyrze społecznej "Pelen zakres usług" (1987) Terry'ego Jonesa. Publiczność kochała ją przede wszystkim jako odtwórczynię ról drugoplanowych, m.in. jako matkę pisarza Joe Ortona (Gary Oldman) w "Nadstaw uszu" (1987) Stephena Frearsa, jako panią Peachum w "Mackie Majcher" (1989) Menahema Golana, ekranizacji "Opery za trzy grosze" Bertolda Brechta lub jako żonę rabusia (Phil Collins) w "Busterze" Davida Greena. Znakomite kreacje stworzyła także w "Killing Dad" (1989) Michaela Austina, w "Sister My Sister" (1994) Nancy Meckler oraz w "Girls Night" (1998) Nicka Hurrana, gdzie wystąpiła obok Brendy Blethyn. Sukcesem na skalę międzynarodową okazała się rola pani Wilkinson, nauczycielki baletu w małym górniczym miasteczku w obrazie "Billy Elliot" (2000), debiucie filmowym reżysera teatralnego Stephena Daldry'ego. Walters za swoją rolę została wyróżniona szeregiem nagród i nominacji, w tym do Oscara, nagrody BAFTA, Złotego Globu, Golden Satellite Award, a także Gildii Aktorów Scenicznych. W 2001 r. wystąpiła w oczekiwanej adaptacji powieści "Harry Poter i Kamień Filozoficzny" w reżyserii Chrisa Columbusa.