Jest absolwentem Akademii Muzycznej i Sztuk Dramatycznych w Stuttgarcie. Międzynarodowy rozgłos uzyskał dzięki swym spektakularnym występom na scenach teatralnych Niemiec i Austrii. Szerokiej publiczności dał się poznać jako odtwórca głównej roli w ekranizacji powieści Klausa Manna Mefisto (1981) wyreżyserowanej przez Istvana Szabo. Za to wybitne osiągnięcie artystyczne został uhonorowany główną nagrodą na festiwalu w Cannes. Uznanie krytyki i canneńskiego jury przyniosła mu także rola targanego emocjami arystokraty w Pożegnaniu z Afryką (1985) Sydneya Pollacka . W 1990 roku Brandauer udanie zadebiutował jako reżyser (Georg Elser).
dwukrotnie żonaty: 1. <a href=http://www.filmweb.pl/Person?id=432454>Karin Brandauer</a> (1963 - 13.11.1992; jej śmierć), syn Christian; 2. Natalie Krenn (od 06.07.2007)
Stworzył tam postać genialną, niesamowita kreacja. Jakkolwiek Heindrik sympatii nie wzbudza, bo nie ma, to zagrany jest niesamowicie, przemyślanie i z pasją.
Bardzo lubię powieści Marka Krajewskiego o Eberhardzie Mocku, moim zdaniem Brandauer świetnie by pasował. Choć kto wie, czy Janusz Gajos nie byłby lepszy dla tej roli.
Genialna rola w doskonałym filmie. Aktor charakterystyczny,każda jego rola zapada w pamięć. Niedoceniony aktor zwłaszcza w czasach, gdzie tylko filmy z efektami dają sławę , a obrazy artystyczne spychają ich twórców na daleki plan. Klaus Maria Brandauer to artystyczne wyżyny, lecz niziny sławy.