Ja tylko zapytam, dlaczego "Pirógiem" a nie "Pirogiem??? Czepiam się w tej kwestii nie tylko Ciebie ale i...właściwie wszystkich:)
kto co Piróg
kogo czseg Piroga
komu czemu Pirogowi
kogo co Piroga
z kim z czym z Pirogiem
o kim oczym o Pirogu
o! Piróg!

nie tak to się odmienia???

Wołacz były w tej konwencji "pirogu" (co do biernika też można mieć wątpliwości), a powód, dla którego zaprezentowany przez Ciebie wzorzec odmiany nie jest w tym wypadku podstawowy, jest taki, że nazwy własne mające formalne odpowiedniki w rzeczownikach pospolitych, odmieniają się inaczej, ich formy fleksyjne pozbawione są typowych oboczności. A więc "widzę kozła", ale "spotkałem pana Kozioła", "przyglądam się pirogowi", i "przyglądam się Pirógowi".

Co do biernika to właśnie po nim się poznaje czy to rzezcownik pospolity czy nie, a więc wiczę nie piróg a piroga....a rzeczownik pospolity piróg chyba nawet nie istnieje... W kwestii odmiany nazwisk to jest tak, że niektórzy ich ..."nosiciele" po prostu upierają się by ich nie odmieniać poprawnie przez przypadki. Ale np Wedel - kogo widzę - Wedla (nie Wedela)... Gdyby Pan Piróg nazywał się Pirug to owszem - Piruga. Gdyby Pan Kozioł nazywał się z jakiegoś powodu Koziół to byłoby Kozioła a nie Kozióła. Gdyby nazywał się Wół to pewnie Woła, tyle że nie wołu:)... no dobra, zapędziłam się, ale generalnie jestem za odmianą nazwisk:)

Nie po formie przypadka się poznaje, tylko to ona zależy od. Od rodzaju konkretnie. Jeśli rzeczownik jest męskoosobowy lub męskozwierzęcy, to "piróga", a jeśli męskorzeczowy, to "piróg".

Rzeczownik "piróg" istnieje, choć jest archaiczny dość chyba.

Co rozumiesz przez poprawną odmianę nazwisk? Bo jeśli masz na myśli analogiczną do odmiany odpowiednich rzeczowników pospolitych, to ona właśnie poprawna nie jest, choć jest dopuszczalna. To ostatnie trochę pewnie z tego powodu, że jest spora grupa ludzi, która przyjmuje stanowisko podobne Twojemu w rzeczonej sprawie. ;-)