Fakt, że grywa w dziesięciu byle jakich filmach rocznie, po prostu taki ma zawód gościu i go wykonuje. Ale fakt, że mógłby sobie darować niektóre projekty. Kiedy jednak ma dobrego reżysera (Figgis, Jonze, Lynch, Niccol), to wspina się na aktorski olimp, i jest klasą sam dla siebie. Nie jest wcale gorszy od Seana Penna, tak chwalonego za nonkonformizm i brak szacunku dla komerchy.