Jedna z najbardziej wpływowych postaci współczesnej komedii brytyjskiej i nie tylko. Początkowo planował zostać dyplomatą, studiował filologię francuską i niemiecką na Uniwersytecie Cambridge. Będąc studentem dołączył do elitarnego, amatorskiego teatru studenckiego - Footlights Club, którego członkami byli inni przyszli aktorzy i komicy, tj. John Cleese, Graham Chapman, Emma Thompson, Hugh Laurie. W tym okresie Cook występował i tworzył scenariusze rewii komediowych, między innymi dla Kennetha Williamsa. Szczyt popularności Cooka przypadł na początek lat 60. XX wieku, kiedy wraz z Dudleyem Moorem, Jonathanem Millerem i Alanem Bennettem stworzył satyryczne, nowatorskie przedstawienie "Beyond the Fringe". W późniejszych latach Cook kontynuował współpracę z Dudleyem Moore'em, tworząc niezapomniany duet komediowy w serialach telewizyjnych ("Not Only... But Also", "Goodbye Again", "Behind the Fringe") i występach z cyklu "Derek and Clive". Panowie ponownie spotkali się na planach filmowych "Jednopokojowego mieszkania", "Psa Baskerville'ów", wspólnie stworzyli scenariusz do "Duszy na sprzedaż, gdzie zagrali też główne role. Cook wycofał się nieco z życia medialnego po wyjeździe Moore'a do Hollywood, poświęcając więcej czasu na prowadzenie magazynu satyrycznego "Private Eye", występując okazjonalnie w programach typu talk-show, biorąc udział w kilku mniej popularnych produkcjach ("Szczeble kariery Michaela Rimmera"). Pod koniec lat 70. grupa Monty Pythona wystąpiła ze swoim idolem w "Żółtobrodym" oraz w przedstawieniach charytatywnych z cyklu "The Secret Policeman's Balls". Polscy widzowie mogą pamiętać Petera Cooka przede wszystkim jako króla Ryszarda III w serialu "Czarna Żmija". Przez wiele lat Cook borykał się z alkoholizmem, co miało wpływ w dużym stopniu na jakość jego wystąpień. Dopiero po trzecim z kolei zawartym małżeństwie udało mu się wyjść z uzależnienia, co pozwoliło na jego triumfalny powrót do życia publicznego. Niedługo przed śmiercią pojawił się w programie Clive'a Andersona, gdzie stworzył  4 różne role. Wcielając się w postać sir Arthura Streeb-Greeblinga (stworzonego jeszcze podczas "Not Only... But Also") w świątecznym programie telewizyjnym i audycji radiowej "Why Bother", udowodnił, że jest profesjonalistą w swoim fachu, a jego talent nie poszedł na marne, jak twierdziło wielu krytyków.