Moim zdaniem ta płyta ma taką siłę, że masakra. Na pewno nie jest gorsza od płyt systemu, ale nie jest też lepsza. Jest po prostu inna. Osobiście Elect the dead ma u mnie zajebiście dużego plusa!

Dokładnie tak samo myślę. SOAD to jeden z moich ulubionych zespołów, a płyta solowa Tankiana to coś innego, ale świetnego (moim zdaniem). Polecam innym, a sama podziwiam i zachwycam się *.*

Wg. mnie płytka jest świetna :D. Wszystkie piosenki dają porządnego kopa, może za wyjątkiem ostatniej piosenki ("Elect The Dead"), która bardziej daje do myślenia. Ogólnie płytka mi się bardzo podoba i czekam na kolejne dzieła Serja :)

Po prostu świetna płyta.
Dawno nie słyszałem tak dobrej płytki.
Ambitna i muzycznie i lirycznie.
Miejscami genialna wręcz.
POLECAM!

Serj Tankian "Elect the dead"...majstersztyk. Kupiłem płytkę i nie żałuję ani grosza - każda piosenka wynagradza mi koszta po trzykroć. Widzieliście go w klipie "Empty Walls"? Wygląda na jakiegoś psychodelicznego grabarza przy tym pianinie ubrany na czarno...w końcu elect the dead!

Psychodeliczny grabarz? No coś ty... Dla mnie jest tam przeuroczy. Może to złe słowo jeśli chodzi o ten teledysk (bardzo wymowny nawiasem mówiąc), ale Serj w tym kapeluszu i robiąc te swoje miny śpiewając jest niesamowity. A co do samego teledysku - dzieci bawią się w wojnę. Zabijają sie na niby etc. Serj jako bierny obserwator tego zjawiska. Najpierw w tym 'przedszkolu', próbując ich jakoś wychować... powiedzmy gdy śpiewa im przy tym fortepianie. Na końcu jednek ogląda jak niosą trumne owiniętą w amerykanską flagę. Znając jeszcze poglądy pana Tankiana na temat wojen, pokoju, i ze swoimi wręcz anarchistycznymi przekonaniami mamy piękny manifest. Uwielbiam ten teledysk tak samo jak i piosenkę...
A widzieliście obraz do "Saving us"? Również niesamowity filmik. Niestety do "Lie lie lie" nie za bardzo do mnie przemawia. Czekam na kolejne, wszak do każdej piosenki ma być.

Jeśli chodzi natomiast o 'Elect the Dead'. Ciężko to porównać do jakiejkolwiek innej płytki SOAD'u. Jest inna. Barwniejsza. Mamy rozbudowane utwory z dziwaczym metrum i co chwilę ulegające zmianą - w sumie mieliśmy to juz w Systemie, ale tutaj jest zupełnie inaczej podane. Niektóre numery wręcz kabaretowe, operowe, groteskowe, np. wspomniane już "Lie lie lie" gdzie jest w dodatku piękny kobiecy wokal, ktory jeszcze bardziej ubarwia efekt końcowy. Mamy też utwory przy których chciałoby się zerwać z fotela i wymachiwać sztandarem jak powiedzmy "Feed us" czy "Saving us". To drugie zaczyna się tak, że można się rozpłakać słysząc ten pełen bólu i rozpaczy głos Serja... Później zmienia się niczym w hymn. Albo najbardziej Systemowa piosenka "Praise the Lord and Pass the Ammunition" lub "Honking Antelope". W obu wystepuje charakterystyczny dla Serja łamaniec językowy. Albo koniec który pozostawia w pewnym zamyśleniu oraz uspakaja "Elect the Dead". Ale i tak po pierwszym przesłuchaniu nuciłam sobie "Sky is Over".
Ciężko mi ocenić ten album. W stosunku do Serja jestem bezkrytyczna. Dla mnie jest to dzieło absolutnie wybitne. Myślę, że żaden fan SOAD nie będzie zawiedziony. Szczerze polecam.