Biografia
Urodził się 21 marca 1946 roku w Colwyn Bay w Walii. W młodości zdobył spore doświadczenie aktorskie - był członkiem National Youth Theatre, a także skończył studia w Królewskiej Akademii Sztuki Dramatycznej (stąd nazywany jest "Bondem szekspirowskim"). Jego kariera filmowa zaczęła się pod koniec lat 60. - jednak nie zagrał wtedy zbyt wielu ról. Jest za to znany jako aktor telewizyjny i teatralny. Propozycję roli Bonda otrzymał w 1986, gdy nie mógł jej przyjąć Pierce Brosnan (ze względu na kontrakt z NBC i udział w serialu "Remington Steele"). Dalton zagrał w dwóch filmach z serii: "W obliczu śmierci" i "Licencji na zabijanie", po czym kręcenie kolejnych odcinków zawieszono (pojawiły się niejasności związane z prawami własności do postaci agenta 007). Dalton oficjalnie zrezygnował z roli 1 czerwca 1994 roku.
Timothy Dalton jest synem Północnej Walii. Urodził się 21 marca 1946 roku w Colwyn Bay, gdzie podczas II wojny światowej stacjonował jego ojciec. Pod koniec lat 40-tych rodzina Daltonów przeniosła się do Belper w hrabstwie Derbyshire, leżącym na południe od Manchesteru, gdzie po wojnie znalazł pracę ojciec Timothy'ego. Daltonowie mieli pięcioro dzieci. Timothy był najstarszy z rodzeństwa. W ich żyłach płynęła zarówno krew angielska, jak i włoska oraz irlandzka. Ze strony matki Timothy odziedziczył także geny prosto z nowojorskiego Bronksu.
Timothy był zdolnym uczniem. Wyróżniał się w naukach ścisłych, był też bardzo wysportowany. W wieku 16 lat zafascynował go teatr, kiedy obejrzał "Makbeta" w jednym z lokalnych teatrów. Aktorstwo nie było niczym nowym w rodzinie Daltonów. Obaj dziadkowie Timothy'ego byli aktorami wodewilu. Po ukończeniu szkoły średniej w 1964 roku, Timothy dołączył do ruchomego teatru Michaela Crofta, w którym szybko osiągnął status aktora pierwszoplanowego. W latach 1964-1966 Dalton nie tylko występował pod czujnym okiem Crofta, ale także studiował w prestiżowej Royal Academy of Dramatic Arts w Londynie. Studia rzucił jednak po dwóch latach, wspominając w późniejszych wywiadach, że miały one na niego wyłącznie destruktywny wpływ. W 1966 roku dołączył do teatru repertuarowego w Birmingham, a niedługo później zadebiutował w telewizji, w serialu "Sat'day While Sunday".
Przełom w jego karierze nastąpił, kiedy pod koniec 1967 roku otrzymał on rolę w filmie "Lew w zimie" Anthony'ego Harveya, do udziału w którym zaproponował go sam Peter O'Toole, a w którym to wystąpił obok Katherine Hepburn oraz - także debiutującego - Anthony'ego Hopkinsa. W ciągu następnych czterech lat kariera Daltona ruszyła do przodu w zawrotnym tempie. Wystąpił on wówczas w tak znaczących dla brytyjskiej kinematografii filmach jak: "Cromwell", "Wichrowe wzgórza" i "Maria, królowa Szkotów". Jednocześnie brał udział w wielu spektaklach realizowanych dla teatru telewizji BBC, które utwierdzały jego rosnący prestiż jako aktora teatralnego. Zresztą była to tylko formalność, bowiem już do 1966 roku zdążył on wystąpić w większości znaczących ról szekspirowskich.
W 1971 roku, 25-letni Dalton podjął najważniejszą dla swojej kariery decyzję. Zadecydował, że jest zbyt młody, by zostać jedynie filmową gwiazdą. Chciał dalej szkolić swój aktorski warsztat w teatrze. Przez następne cztery lata nie wystąpił w ani jednym filmie, nie pojawił się także w telewizji. Poświęcił się całkowicie teatrowi. Wystąpił w głównych rolach we wszystkich najważniejszych sztukach Szekspira, zdobywając status jednego z najlepszych młodych aktorów szekspirowskich.
W 1975 roku Dalton powrócił do kina w szpiegowskim filmie Cyrila Frankla "Permission to Kill", gdzie wystąpił obok takich sław kina jak Ava Gardner i Dirk Bogarde. Od tego czasu Timothy postanowił łączyć pracę w teatrze z filmem i telewizją. Długo jednak przyszło mu czekać na odzyskanie świadomie utraconej sławy. W 1978 roku wystąpił w pierwszym amerykańskim filmie w swojej karierze - nieudanej komedii "Sextette". Nieco większe uznanie przyniosła mu rola w serialu "Centennial". Na uwagę zasługiwał jednak dopiero film "Agatha", w którym Dalton zagrał niewiernego męża Agathy Christie (w tej roli Vanessa Redgrave - wieloletnia partnerka życiowa Timothy'ego, wówczas zatwardziałego kawalera). I choć w roli głównej występował tu Dustin Hoffman, to nie było wątpliwości, kto znalazł się w centrum uwagi widzów.
W lata 80-te Dalton wkroczył rolą w popularnym filmie "Flash" w reżyserii Mike'a Hodgesa i muzyką będącej wtedy już u szczytu sławy grupy Queen. W następnych latach Timothy zaczął się coraz bardziej zwracać w stronę telewizji. W jednym z późniejszych wywiadów przyznał, że w telewizji odnajdywał się najlepiej w mini serialach, które dawały mu stały angaż i zarobek. Najważniejszy był dla niego nadal teatr, w którym poszerzył swój repertuar o role w "Henryku IV", "Vorteksie" czy "Samarytaninie". Dalton pozostawał uznanym aktorem teatralnym. Zrehabilitował także trochę swój ekranowy wizerunek (m.in. udziałem w filmach "Chanel Solitaire" oraz "Doktor i diabły"). Największy przełom w jego karierze miał jednak dopiero nadejść.
Rok 1986 okazał się dla Timothy'ego najważniejszym rokiem od czasu, kiedy otrzymał on angaż w filmie "Lew w zimie". Zagrał on znakomite role teatralne w "Poskromieniu złośnicy" oraz w "Antoniuszu i Kleopatrze". Przede wszystkim jednak swoja wizytę złożył Daltonowi Albert Broccoli, producent filmów z bondowskiej serii. Timothy otrzymał ofertę zastąpienia Rogera Moore'a w roli Jamesa Bonda. Dla nikogo nie było to zaskoczenie. Dalton był bardzo naturalnym wyborem producentów filmów o przygodach 007. Z propozycją zagrania słynnego agenta zwrócono się zresztą do Timothy'ego jeszcze w 1972 roku. Wtedy jednak Dalton uznał, że jest za młody i odrzucił kuszącą ofertę.
Udział w dwóch filmach z bondowskiej serii przyniósł Daltonowi wielką sławę, która zaowocowała kilkoma znakomitymi rolami filmowymi (m.in. w "Ostatnim locie" Roberta Ellisa Millera, "Rocketeerze" Joe Johnstona i "Królewskiej faworycie" Axela Corti). Oprócz tego, napięty harmonogram zdjęciowy wymusił na Daltonie zrezygnowanie z gry w teatrze. Nie była to łatwa decyzja. Wtedy jednak nieunikniona. Kiedy na początku lat 90-tych rozgorzała walka o prawa autorskie do filmów o Jamesie Bondzie, zdjęcia do kolejnych produkcji stały pod znakiem zapytania. Sprawa wyjaśniła się dopiero w 1994 roku. Wtedy Dalton nie był już jednak zainteresowany słynną rolą. Czuł, że jest to już jego przeszłość i pora zrobić krok do przodu.
Od tamtego czasu Dalton rzucił się w wir pracy, ponownie powracając na grunt telewizji. Jego najważniejsze kreacje aktorskie z ostatnich kilkunastu lat to znakomita rola Rhetta Butlera w mini serialu "Scarlett", kontynuacji "Przeminęło z wiatrem"; rola w dramacie "Informator" Jima McBride'a, czy wreszcie rola Juliusza Cezara w wysokobudżetowej produkcji "Cleopatra" zrealizowanej dla telewizji Hallmark. W grudniu 2003 roku Dalton powrócił z wielką klasą na deski londyńskiego Teatru Narodowego w spektaklu "His Dark Materials". To jego pierwsza ważna rola teatralna od 1988 roku, kiedy odniósł spektakularny sukces w sztuce "A Touch of Poet", prezentowanym na kilku najważniejszych brytyjskich scenach. Dalton nie porzucił także kina, choć ostatnimi laty grywał znacznie mniej. Ostatnio wystąpił w filmach "American Outlaws" (2001) oraz "Looney Tunes: Znowu w akcji" (2003).
Bardzo mało wiadomo o prywatnym życiu Daltona, który wyjątkowo dobrze strzeże swojej prywatności. Od 1997 roku Timothy jest żonaty z ukraińską pianistką Oksaną Grigorievą, z którą ma kilkuletniego syna Aleksandra (urodzonego 7-go sierpnia 1997 roku).
(www.timothydalton.prv.pl)
Timothy był zdolnym uczniem. Wyróżniał się w naukach ścisłych, był też bardzo wysportowany. W wieku 16 lat zafascynował go teatr, kiedy obejrzał "Makbeta" w jednym z lokalnych teatrów. Aktorstwo nie było niczym nowym w rodzinie Daltonów. Obaj dziadkowie Timothy'ego byli aktorami wodewilu. Po ukończeniu szkoły średniej w 1964 roku, Timothy dołączył do ruchomego teatru Michaela Crofta, w którym szybko osiągnął status aktora pierwszoplanowego. W latach 1964-1966 Dalton nie tylko występował pod czujnym okiem Crofta, ale także studiował w prestiżowej Royal Academy of Dramatic Arts w Londynie. Studia rzucił jednak po dwóch latach, wspominając w późniejszych wywiadach, że miały one na niego wyłącznie destruktywny wpływ. W 1966 roku dołączył do teatru repertuarowego w Birmingham, a niedługo później zadebiutował w telewizji, w serialu "Sat'day While Sunday".
Przełom w jego karierze nastąpił, kiedy pod koniec 1967 roku otrzymał on rolę w filmie "Lew w zimie" Anthony'ego Harveya, do udziału w którym zaproponował go sam Peter O'Toole, a w którym to wystąpił obok Katherine Hepburn oraz - także debiutującego - Anthony'ego Hopkinsa. W ciągu następnych czterech lat kariera Daltona ruszyła do przodu w zawrotnym tempie. Wystąpił on wówczas w tak znaczących dla brytyjskiej kinematografii filmach jak: "Cromwell", "Wichrowe wzgórza" i "Maria, królowa Szkotów". Jednocześnie brał udział w wielu spektaklach realizowanych dla teatru telewizji BBC, które utwierdzały jego rosnący prestiż jako aktora teatralnego. Zresztą była to tylko formalność, bowiem już do 1966 roku zdążył on wystąpić w większości znaczących ról szekspirowskich.
W 1971 roku, 25-letni Dalton podjął najważniejszą dla swojej kariery decyzję. Zadecydował, że jest zbyt młody, by zostać jedynie filmową gwiazdą. Chciał dalej szkolić swój aktorski warsztat w teatrze. Przez następne cztery lata nie wystąpił w ani jednym filmie, nie pojawił się także w telewizji. Poświęcił się całkowicie teatrowi. Wystąpił w głównych rolach we wszystkich najważniejszych sztukach Szekspira, zdobywając status jednego z najlepszych młodych aktorów szekspirowskich.
W 1975 roku Dalton powrócił do kina w szpiegowskim filmie Cyrila Frankla "Permission to Kill", gdzie wystąpił obok takich sław kina jak Ava Gardner i Dirk Bogarde. Od tego czasu Timothy postanowił łączyć pracę w teatrze z filmem i telewizją. Długo jednak przyszło mu czekać na odzyskanie świadomie utraconej sławy. W 1978 roku wystąpił w pierwszym amerykańskim filmie w swojej karierze - nieudanej komedii "Sextette". Nieco większe uznanie przyniosła mu rola w serialu "Centennial". Na uwagę zasługiwał jednak dopiero film "Agatha", w którym Dalton zagrał niewiernego męża Agathy Christie (w tej roli Vanessa Redgrave - wieloletnia partnerka życiowa Timothy'ego, wówczas zatwardziałego kawalera). I choć w roli głównej występował tu Dustin Hoffman, to nie było wątpliwości, kto znalazł się w centrum uwagi widzów.
W lata 80-te Dalton wkroczył rolą w popularnym filmie "Flash" w reżyserii Mike'a Hodgesa i muzyką będącej wtedy już u szczytu sławy grupy Queen. W następnych latach Timothy zaczął się coraz bardziej zwracać w stronę telewizji. W jednym z późniejszych wywiadów przyznał, że w telewizji odnajdywał się najlepiej w mini serialach, które dawały mu stały angaż i zarobek. Najważniejszy był dla niego nadal teatr, w którym poszerzył swój repertuar o role w "Henryku IV", "Vorteksie" czy "Samarytaninie". Dalton pozostawał uznanym aktorem teatralnym. Zrehabilitował także trochę swój ekranowy wizerunek (m.in. udziałem w filmach "Chanel Solitaire" oraz "Doktor i diabły"). Największy przełom w jego karierze miał jednak dopiero nadejść.
Rok 1986 okazał się dla Timothy'ego najważniejszym rokiem od czasu, kiedy otrzymał on angaż w filmie "Lew w zimie". Zagrał on znakomite role teatralne w "Poskromieniu złośnicy" oraz w "Antoniuszu i Kleopatrze". Przede wszystkim jednak swoja wizytę złożył Daltonowi Albert Broccoli, producent filmów z bondowskiej serii. Timothy otrzymał ofertę zastąpienia Rogera Moore'a w roli Jamesa Bonda. Dla nikogo nie było to zaskoczenie. Dalton był bardzo naturalnym wyborem producentów filmów o przygodach 007. Z propozycją zagrania słynnego agenta zwrócono się zresztą do Timothy'ego jeszcze w 1972 roku. Wtedy jednak Dalton uznał, że jest za młody i odrzucił kuszącą ofertę.
Udział w dwóch filmach z bondowskiej serii przyniósł Daltonowi wielką sławę, która zaowocowała kilkoma znakomitymi rolami filmowymi (m.in. w "Ostatnim locie" Roberta Ellisa Millera, "Rocketeerze" Joe Johnstona i "Królewskiej faworycie" Axela Corti). Oprócz tego, napięty harmonogram zdjęciowy wymusił na Daltonie zrezygnowanie z gry w teatrze. Nie była to łatwa decyzja. Wtedy jednak nieunikniona. Kiedy na początku lat 90-tych rozgorzała walka o prawa autorskie do filmów o Jamesie Bondzie, zdjęcia do kolejnych produkcji stały pod znakiem zapytania. Sprawa wyjaśniła się dopiero w 1994 roku. Wtedy Dalton nie był już jednak zainteresowany słynną rolą. Czuł, że jest to już jego przeszłość i pora zrobić krok do przodu.
Od tamtego czasu Dalton rzucił się w wir pracy, ponownie powracając na grunt telewizji. Jego najważniejsze kreacje aktorskie z ostatnich kilkunastu lat to znakomita rola Rhetta Butlera w mini serialu "Scarlett", kontynuacji "Przeminęło z wiatrem"; rola w dramacie "Informator" Jima McBride'a, czy wreszcie rola Juliusza Cezara w wysokobudżetowej produkcji "Cleopatra" zrealizowanej dla telewizji Hallmark. W grudniu 2003 roku Dalton powrócił z wielką klasą na deski londyńskiego Teatru Narodowego w spektaklu "His Dark Materials". To jego pierwsza ważna rola teatralna od 1988 roku, kiedy odniósł spektakularny sukces w sztuce "A Touch of Poet", prezentowanym na kilku najważniejszych brytyjskich scenach. Dalton nie porzucił także kina, choć ostatnimi laty grywał znacznie mniej. Ostatnio wystąpił w filmach "American Outlaws" (2001) oraz "Looney Tunes: Znowu w akcji" (2003).
Bardzo mało wiadomo o prywatnym życiu Daltona, który wyjątkowo dobrze strzeże swojej prywatności. Od 1997 roku Timothy jest żonaty z ukraińską pianistką Oksaną Grigorievą, z którą ma kilkuletniego syna Aleksandra (urodzonego 7-go sierpnia 1997 roku).
(www.timothydalton.prv.pl)
Często zadawane pytania
Ile lat ma Timothy Dalton?
Ma 79 lat.
Kiedy urodził się Timothy Dalton?
Urodził się 21 marca 1946
Ile wzrostu ma Timothy Dalton?
Ma 187 cm wzrostu.