No i wszystko jasne. Zrobiłbys wszystko, aby ją spotkać.

I jednocześnie czułem ból i złość... sama już wiesz z jakiego powodu... realizm a...

a marzenia... Najpierw trzeba mieć marzenia, aby je później realizować. Tylko czasem są one wręcz nierealne na tym świecie...

I tu jest problem... :(

Ja już tyle marzeń miałam... Ale jestem za słaba aby je realizować... Coś zawsze jest na przeszkodzie...

Ja słaby - zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz.

A chciałbym tak stanąc obok jakiegoś znanego i lubianego! Patrzyłbym im wszystkim na czubki głów (mówię oczywiście o swoim wzroście)!

hehe zapewne śmiesznie by to wyglądało!

Wyobraź sobie: Will ma 180 cm wzrostu (jeśli wierzyć ciekawostkom), Ben jest niewiele wyższy... O dziewczynach już nie wspomnę... Nie jestem niski. W końcu metr osiemdziesiąt sześć to już wysoki, no nie?

Jak dla mnie to bardzo! :) Ja nie mówiłam, ze nie jesteś wysoki... bo jesteś.

A u mnie rodzinie wysokich specjalnie nie było... Jak to mój ojsciec powtarza: "tylko ten taki urósł!"(śmiech):)

no, widzisz:) masz powód do dumy xD a ja w rodzinie (tej najbliższej) jestem najmniejsza...

Parę niskich osób z rodziny musiało stanąc na schodach, kiedy chciało mnie uścisnąć na pożegnanie czy powitanie!

Nie dziwię się! A jesteś zadowolony, że jesteś taki wysoki, czy wolałbyś być trochę niższy?

Jeśli niższy wzrost oznacząłby więcej oleum w głowei, to tak.

wiesz ty co... u mnie w klasie jest jeden taki wysoki chłopak, najwyższy w klasie zresztą, a najlepiej się uczy, szczególnie z matmy jest dobry.

W wielu przypadkach, ktoś jest wielki ciałem, ale mały duchem.

nooo... ale również zdarza się, że ktoś jest mały ciałem i wielki duchem...

I tacy często osiągali BARDZO wiele.

szkoda że ja tak nie mogę:(

Ja nieraz mówiłem, że oddałbym rękę, nogę, czy nawet moją sprawość za inny charakter...

Czasem nie dziwię ci się, skoro tak wszystko cię "przytłacza", że tak to ujmę.

Jak to ujął mój psycholog, jestem pełen sprzeczności. Z jednej strony to w umyśle, z drugiej coś innego, przeczącego temu...

Tak inaczej jak myśli się samemu o sobie, i gdy mówi to ktoś inny. A ciekawe co by o mnie powiedział taki psycholog...

Ja starałem siebie opisywać tak, jakbym stał z boku i obserwoawął. Przeczytałem też ileś artykułów z psychologii, stwierdzając między innymi, że mam objawy jak u schizofremika, choć raczej nim nie jestem.

trochę za dużo chyba, nie? każdy może mieć jakeiś objawy...

Mój umysł w każdym razie, do najzdrowszych nie należy. Jeszcze pól roku temu dałbym się zmienić w zimnego, bezlitosnego drania, który o nic i nikogo nie dba. Po to, aby nie czuć żadnych wyrzutów sumienia i porażki w życiu...

Kiedy człowiek przegrywa i odczuwa ból, gotów jest nawet dać się zmienić w bestię, by zabić swój ból obojętnie jakimi metodami...

Co do tej wypowiedzi to masz kompletną rację. Nie myśli o tym, co zrobi innym, ważne, by on już nie cierpiał :/ Takie są smutne realia współczesnego świata...

I naszym zadaniem jest to "unicestwić";) Każdy ma w sobie i dobro, i zło. Ale to od nas zależy przewaga jednego nad drugim.

Ja próbowałem unicestwić w sobie dobro, aby nie czuć jakiegokolwiek bólu i wyrzutów sumienia.

I się nie opłaciło, nie? chyba że się mylę.
Jeśli będziesz podążał za złem, to będziesz czuł wyrzuty sumienia, prędzej czy później. Ale za to dobro może zmienić na lepsze.

jednocześnie pękły pewne obejmy w umyśle...

nie rozumiem... co miałeś na myśli pisząc tamto?

Że zacząłem patrzeć na pewne sprawy inaczej...

Ano... u mnie jeśli cos miłego mnie spotka, to i ciesze się, i przez jakiś czas boję, że w zamian zdarzy się coś złego/smutnego itp... ponieważ nie wszystko jest za darmo. "Wszystko, co najcenniejsze, jest za darmo".

Ja też mam takie wrażenie, że jak pomyślę że dobrze cos idzie, przychdzi pech.

no i o tym mówię (piszę). A na odwrót tez mam tak. Cos idzie źle, za jakiś czas juz jest dobrze.

Jakieś licho, czy jak ?!?

que?

Nieważne. Czytałał ten wywiad umieszczony przez Keirę-i-cośtam? Ciekawe czy to autentyczny. Jeśli tak, to Will głupio zrobił, rezygnując ze studiów.

Mógł być na studiach, i nadal być też aktorem. Wiele gwiazd tak ma. Ale to jego decyzja...

Ja podziwiam Annę, że udało jej się to wszystko pogodzić! I szkołę i film, a teraz studia i granie w teatrze!

Tak, zdolna Ania:) Ale oblała prawo jazdy... Ale ma jeszcze sporo czasu.

POtrafi sobie radzić... Na każdym kroku dodaje, że jest zajęta studiowaniem. W końcu to Oxford... :(

W ogóle dostała się tam, a to juz osiągnięcie!

I poza studiowaniem gra w teatrze akadenickim, jeśli się nie mylę.

jeśli to prawda, to na pewno tak dla siebie gra chyba... bo i tak juz jest aktorką dużego ekranu.

Z tego co wiem, ona nie zamierza skończyć aktorstwa na "Narnii", więc niewykluczone, że znowu ją zobaczymy w jakimś filmie.

zobaczyć - zobaczymy. tylko kiedy. a chciałabym ją zobaczyć w jakiejś fajnej roli.