Kilka lat temu Nadine Labaki podbiła serca widzów na całym świecie (w tym piszącego te słowa) przepięknym filmem o kobietach pod tytułem "Karmel". Teraz powraca, by raz jeszcze spojrzeć na paradoks religijnych konfliktów w Libanie. I tak jak w "Karmelu", tak i tu przyjmuje kobiecą perspektywę, rzadko kiedy wykorzystywaną w obrazach o podobnej tematyce.
Historia rozgrywa się w położonej na uboczu wiosce. Ze światem łączy ją zrujnowany most oraz massmedia. To wystarczy, by żar konfliktu między muzułmanami a chrześcijanami doprowadził do tego, że znaczną część wioski stanowi cmentarz wypełniony zwłokami mężczyzn poległych w walce. Kobiety mają już dość czerni i żałoby. Nie widzą też sensu w zabijaniu się w imię źle pojmowanego Boga. Zdeterminowane nie cofną się przed niczym, byle powstrzymać swych mężów, synów i braci przed rozpoczęciem kolejnej fali przemocy. W swej pomysłowości wykorzystają boską interwencję, ukraińskie prostytutki i haszysz. Czy to jednak wystarczy, by powstrzymać męski pęd ku destrukcji?
"Dokąd teraz?" to gorzka przypowieść o tym, że mężczyźni są istotami wymykającymi się kobiecemu zrozumieniu. Mężczyźni są tu ukazani jako siła fatalistyczna, determinowana przez tradycję i wewnętrzną agresję, którą można czasowo uśpić, ale której nie sposób się pozbyć. Kobiety z kolei są siłą jednoczącą, spajającą wspólnotę, dla której przemoc jest równie niezrozumiała, co język ukraiński. By podkreślić paradoks i absurdalność sytuacji, w jakiej znajdują się bohaterowie filmu, Labaki nie boi się sięgać po zaskakujące rozwiązania. Stąd urocza scena muzyczna między kochankami i zabawne momenty z udziałem półnagich dzierlatek. Jednak śmiech jest tu zwilżony łzami, a radość to nic więcej jak chwilowy promyk słońca przebijający się przez chmury żałoby.
"Dokąd teraz?" to krzyk desperacji i rozpaczy. I być może porusza zbyt trudny, zbyt osobisty temat dla reżyserki, ponieważ nie ma on tej samej siły poruszania co "Karmel". To wciąż kino dobre, ciekawe i egzotyczne, choć podejmuje uniwersalne tematy. A jednak jego konwencja nie każdemu widzowi przypadnie do gustu. Czasem eksperymenty formalne nie wspomagają przesłania tak, jakby sobie tego życzyli twórcy. Ja jednak cieszę się, że Labaki wciąż kręci filmy i z całą pewnością będę wyczekiwał jej kolejnego dzieła.
Historia rozgrywa się w położonej na uboczu wiosce. Ze światem łączy ją zrujnowany most oraz massmedia. To wystarczy, by żar konfliktu między muzułmanami a chrześcijanami doprowadził do tego, że znaczną część wioski stanowi cmentarz wypełniony zwłokami mężczyzn poległych w walce. Kobiety mają już dość czerni i żałoby. Nie widzą też sensu w zabijaniu się w imię źle pojmowanego Boga. Zdeterminowane nie cofną się przed niczym, byle powstrzymać swych mężów, synów i braci przed rozpoczęciem kolejnej fali przemocy. W swej pomysłowości wykorzystają boską interwencję, ukraińskie prostytutki i haszysz. Czy to jednak wystarczy, by powstrzymać męski pęd ku destrukcji?
"Dokąd teraz?" to gorzka przypowieść o tym, że mężczyźni są istotami wymykającymi się kobiecemu zrozumieniu. Mężczyźni są tu ukazani jako siła fatalistyczna, determinowana przez tradycję i wewnętrzną agresję, którą można czasowo uśpić, ale której nie sposób się pozbyć. Kobiety z kolei są siłą jednoczącą, spajającą wspólnotę, dla której przemoc jest równie niezrozumiała, co język ukraiński. By podkreślić paradoks i absurdalność sytuacji, w jakiej znajdują się bohaterowie filmu, Labaki nie boi się sięgać po zaskakujące rozwiązania. Stąd urocza scena muzyczna między kochankami i zabawne momenty z udziałem półnagich dzierlatek. Jednak śmiech jest tu zwilżony łzami, a radość to nic więcej jak chwilowy promyk słońca przebijający się przez chmury żałoby.
"Dokąd teraz?" to krzyk desperacji i rozpaczy. I być może porusza zbyt trudny, zbyt osobisty temat dla reżyserki, ponieważ nie ma on tej samej siły poruszania co "Karmel". To wciąż kino dobre, ciekawe i egzotyczne, choć podejmuje uniwersalne tematy. A jednak jego konwencja nie każdemu widzowi przypadnie do gustu. Czasem eksperymenty formalne nie wspomagają przesłania tak, jakby sobie tego życzyli twórcy. Ja jednak cieszę się, że Labaki wciąż kręci filmy i z całą pewnością będę wyczekiwał jej kolejnego dzieła.
Moja ocena:
6
Czy uznajesz tę recenzję za pomocną?
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
