Jak czytamy w opisie filmu Vimukthiego Jayasundary, "Grzyby" opisują sytuację polityczną w Indiach. Metaforyczne ujęcie tematu może jednak być niewystarczająco czytelne dla europejskich widzów, którzy nie wiedzą zbyt wiele, co się w tym kraju dzieje.
Pierwsza część filmu przedstawia narkotyczne zabawy w lesie dwóch całkowicie różniących się od siebie bohaterów. Jeden - szwedzki albinos ubrany w wojskowy mundur moro - odgrywa rolę strażnika granicy, drugi - o hinduskiej fizjonomii - jego ofiarę. Raz się ganiają, raz śpią jeden obok drugiego albo kąpią razem w jeziorze. Następna część opowiada o pewnym architekcie, który - jak się później dowiadujemy - wrócił po kilkunastu latach z miasta na peryferie, by tu budować nowe osiedla. Stopniowo poznajemy elementy wspólne obu opowieści i wewnętrzne rozterki targające głównym bohaterem.
Motywem przewodnim filmu jest dom - każdy jakiś ma, nawet jeśli jest nim ulica. Rahul stawia betonowe ściany dla tysięcy nowych mieszkańców gotowych zamknąć się w swoich małych więzieniach. Na drugim biegunie znajduje się brat bohatera, którego ten porzucił wiele lat wcześniej, by móc robić karierę w wielkiej metropolii. Ten niespełna rozumu chłopak wybrał dla siebie całkowicie inną drogę. Jego domem jest las - niczym nieograniczona przestrzeń. Gest, którego dokonuje bohater, a także zakończenie filmu nie pozostawiają wątpliwości co do tego, za którą opcją opowiada się Jayasundara.
"Grzyby" to film wymagający dużej cierpliwości i empatii, by poczuć to, co ciąży jego autorowi. Nie powinny go przegapić osoby, dla których problematyka obywateli Indii nie jest obca i chcieliby się dowiedzieć na ten temat czegoś więcej.
Pierwsza część filmu przedstawia narkotyczne zabawy w lesie dwóch całkowicie różniących się od siebie bohaterów. Jeden - szwedzki albinos ubrany w wojskowy mundur moro - odgrywa rolę strażnika granicy, drugi - o hinduskiej fizjonomii - jego ofiarę. Raz się ganiają, raz śpią jeden obok drugiego albo kąpią razem w jeziorze. Następna część opowiada o pewnym architekcie, który - jak się później dowiadujemy - wrócił po kilkunastu latach z miasta na peryferie, by tu budować nowe osiedla. Stopniowo poznajemy elementy wspólne obu opowieści i wewnętrzne rozterki targające głównym bohaterem.
Motywem przewodnim filmu jest dom - każdy jakiś ma, nawet jeśli jest nim ulica. Rahul stawia betonowe ściany dla tysięcy nowych mieszkańców gotowych zamknąć się w swoich małych więzieniach. Na drugim biegunie znajduje się brat bohatera, którego ten porzucił wiele lat wcześniej, by móc robić karierę w wielkiej metropolii. Ten niespełna rozumu chłopak wybrał dla siebie całkowicie inną drogę. Jego domem jest las - niczym nieograniczona przestrzeń. Gest, którego dokonuje bohater, a także zakończenie filmu nie pozostawiają wątpliwości co do tego, za którą opcją opowiada się Jayasundara.
"Grzyby" to film wymagający dużej cierpliwości i empatii, by poczuć to, co ciąży jego autorowi. Nie powinny go przegapić osoby, dla których problematyka obywateli Indii nie jest obca i chcieliby się dowiedzieć na ten temat czegoś więcej.
Moja ocena:
5
Czy uznajesz tę recenzję za pomocną?
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
