Recenzja gry

Tajne akta: Tunguska (2006)

Co kryje się za tajemniczym zniknięciem profesora? To i wiele innych pytań, zmusi główną bohaterkę – Ninę Kalenkow – do podjęcia poszukiwań ojca na własną rękę. Towarzyszyć jej będą młody pracownik muzeum Max Gruber oraz znajomy rodziny Oleg Kambursky. Akcja gry toczy się w różnych zakątkach świata. Główni bohaterowie odwiedzą m.in. Kubę, tajgę syberyjską i Irlandię, omijając przy tym wiele niebezpieczeństw i trudności.

"Tajne Akta" to gra typowo umysłowa, zmuszająca gracza do logicznego myślenia. Gra jest długa i odpowiednio skomplikowana. Mam tutaj na myśli to, że nie jest ona za trudna ani za łatwa, w sam raz nawet dla osób, które nie miały dotąd zbyt dużo do czynienia z grami typu adventure. Zagadki są zgodne z logiką i posiadają ściśle wyważony poziom. Niekiedy jednak niektóre czynności wydają się nie do końca przemyślane przez twórców i niedopracowane, co stanowczo zaniża poziom gry. Jak to zwykle bywa, często spotykaną sytuacją w grach przygodowych jest to, że bohaterowie noszą przy sobie znalezione rzeczy. Myk polega na tym, że to nieistotne czy to telefon, laptop czy nawet kowadło. Gra zwróciła moją uwagę między innymi w momencie, gdy Max powiedział, że nie będzie dźwigał (dość pokaźnej wielkości) deski, dopóki jej nie zmniejszę. To w pewnym sensie pozytywna cecha i dość rzadko spotykana. Bywa też, że znalezione przedmioty wykorzystywane są w działaniach, do których nigdy byśmy ich nie zastosowali. Więc jeżeli nie masz pomysłów, jak wykorzystać swój ekwipunek, to próbuj go łączyć z innymi elementami, z którymi masz możliwość interakcji.

Wielki plus za graficzne lokalizacje i tła. Pochwalić można również ostrość tekstur przedmiotów i elementów natury. Elementy gameplaya są odpowiednio dopasowane. Parcele nie są w każdym calu dokładne, ale to pozwala ograniczyć występowanie w grze tak zwanego pixel huntingu. Filmy nie mają sobie nic do zarzucenia, wręcz przeciwnie, wywalają one dreszczyk emocji oraz zainteresowanie gracza dalszymi losami bohaterów. Co do postaci, twórcy w szczególności skupili się na postaciach Niny i Maxa. Ich ruchy są płynne i sprawne. Ogólnie wszystko działa bez zarzutu. Wydaje się, że gra nie posiada żadnych istotniejszych wad graficznych. Jednak patrząc na drugi plan, możemy dostrzec u pozostałych postaci jakieś niezgodności. Są to zazwyczaj osoby o jednej mimice, wykonujące w kółko te same ruchy i gesty. Ich kreacja jest w pewnych momentach sztuczna i niewyraźna, co w efekcie może nam dać plamę.

Wielki minus dostaje ode mnie polski dubbing. Zwracam uwagę, że któryś raz z kolei, polscy aktorzy głosowi się nie popisali jakimikolwiek umiejętnościami. Głosy były niedopasowane do postaci i prawie nie oddawały emocji. Poza tym słychać było niekiedy efekt echa, który świadczy o złym nagraniu głosów. Co do dialogów uważam, że były w pewnych momentach zbędne. Wiadomo, że wypowiedzi w oryginalnym języku były dłuższe, więc by zgadzało się z ruchami ust postaci, trzeba było coś wymyślić. Co nie zmienia faktu, że można było zrobić to lepiej jak zostało w istocie wykonane.

Nie można się przyczepić do ścieżki dźwiękowej. Początkowo, muszę przyznać, że w czasie gry to nawet nie zwracałam uwagi na muzykę – może dlatego, że była grana głównie podczas filmów.

Ostatni punkt to zakończenie. Nieco rozczarowujące niestety. Nie wiem, czy w to było w zamyśle twórców, by koniec był tak "prosty" i nieszczegółowy. Co prawda rzucił trochę światła na odpowiedzi dotyczące najważniejszych pytań, ale co z pozostałymi? Epizod się skończył, podróż dobiegła końca, a my w sumie nic prawie nie wiemy. Może twórcy chcieli zachować te tajemnice, by odkryć je dopiero w drugiej części Tajnych Akt? O tym dowiemy się wkrótce.

Ogólnie gra dobra. Nic dodać nic ująć. Jeżeli jesteś fanem przygodówek, ta gra jest jak najbardziej dla Ciebie. Można w nią pograć również dla samego zabicia czasu. Fabuła gry jest bardzo ciekawa oraz wciągająca. Polecam.