Recenzja Sezonu 1
Historia prawniczki, która wyprzedziła swoje czasy
Pierwszy sezon "Prawa Lidii Poët" to sześcioodcinkowy dramat kostiumowy z 2023 roku, inspirowany prawdziwą historią pierwszej kobiety prawnik we Włoszech.
Historia rozpoczyna się w momencie, gdy Lidia Poët zostaje usunięta z rejestru adwokatów przez Sąd Apelacyjny, który twierdzi, że kobieta nie ma prawa wykonywać tego zawodu. Jednak mimo przeciwności losu, Lidia zaczyna pracować w kancelarii swojego brata Enrica, pomagając rozwiązywać kolejne sprawy kryminalne. W każdym odcinku bohaterka mierzy się z nowym przypadkiem, który ukazuje nie tylko jej błyskotliwy umysł, ale także niesprawiedliwość systemu prawnego wobec osób słabszych społecznie.
Piękne kostiumy, szczegółowa scenografia i sposób oddania realiów XIX-wiecznego Turynu nadają serialowi autentyczności. Każdy odcinek wygląda jak starannie skomponowany obraz, co podkreśla wyjątkową atmosferę epoki. Muzyka, choć nowoczesna, dodaje serialowi energii i dobrze współgra z dynamicznym montażem nadając serialowi świeżości. Twórcy skutecznie łączą wątki kryminalne z bardziej intymnymi scenami, dzięki czemu tempo serialu jest zrównoważone i angażujące.
"Prawo Lidii Poët" wywarł na mnie bardzo pozytywne wrażenie. To inspirująca opowieść o kobiecie, która nie poddaje się ograniczeniom narzucanym przez społeczeństwo, a emocje wywoływane jej historią skłoniły mnie do refleksji nad sytuacją kobiet w tamtych czasach. Serial wyróżnia się świetną budową postaci zarówno tych głównych, jak i pobocznych. Lidia, jej determinacja i spryt sprawiły, że od razu poczułam do niej sympatię. Mimo wielu zalet to niektóre wątki kryminalne wydają się zbyt schematyczne, a podejście do realiów kwestii romansowej nader swobodne.
Zdecydowanie polecam obejrzeć ten serial, który jest przyjemnym połączeniem historii, kryminału i prawniczego dramatu z silnym feministycznym wydźwiękiem
Historia rozpoczyna się w momencie, gdy Lidia Poët zostaje usunięta z rejestru adwokatów przez Sąd Apelacyjny, który twierdzi, że kobieta nie ma prawa wykonywać tego zawodu. Jednak mimo przeciwności losu, Lidia zaczyna pracować w kancelarii swojego brata Enrica, pomagając rozwiązywać kolejne sprawy kryminalne. W każdym odcinku bohaterka mierzy się z nowym przypadkiem, który ukazuje nie tylko jej błyskotliwy umysł, ale także niesprawiedliwość systemu prawnego wobec osób słabszych społecznie.
Piękne kostiumy, szczegółowa scenografia i sposób oddania realiów XIX-wiecznego Turynu nadają serialowi autentyczności. Każdy odcinek wygląda jak starannie skomponowany obraz, co podkreśla wyjątkową atmosferę epoki. Muzyka, choć nowoczesna, dodaje serialowi energii i dobrze współgra z dynamicznym montażem nadając serialowi świeżości. Twórcy skutecznie łączą wątki kryminalne z bardziej intymnymi scenami, dzięki czemu tempo serialu jest zrównoważone i angażujące.
"Prawo Lidii Poët" wywarł na mnie bardzo pozytywne wrażenie. To inspirująca opowieść o kobiecie, która nie poddaje się ograniczeniom narzucanym przez społeczeństwo, a emocje wywoływane jej historią skłoniły mnie do refleksji nad sytuacją kobiet w tamtych czasach. Serial wyróżnia się świetną budową postaci zarówno tych głównych, jak i pobocznych. Lidia, jej determinacja i spryt sprawiły, że od razu poczułam do niej sympatię. Mimo wielu zalet to niektóre wątki kryminalne wydają się zbyt schematyczne, a podejście do realiów kwestii romansowej nader swobodne.
Zdecydowanie polecam obejrzeć ten serial, który jest przyjemnym połączeniem historii, kryminału i prawniczego dramatu z silnym feministycznym wydźwiękiem
Czy uznajesz tę recenzję za pomocną?
