Kolejny temat o odcinku mojego autorstwa. Po raz kolejny bierzemy na warsztat odcinek Okiła,
ale z tych już dalszych.

Moja opinia o nim będzie bardzo krótka. Pozwólcie, że na początku opiszę go w czterech
słowach, a potem tą myśl rozwinę - Nie Podobało Mi Się. Krótko zwięźle i na temat. A teraz
wytłumaczenie.

Odcinek oczywiście nawiązuje do Na dobre i na złe. Pokazuje ludzką durnotę i to mi się
podobało. Polskie kobiety opłakują jakiegoś tam doktorka z serialiku (który oczywiście był
chodzącym ideałem), bo źli i okrutni scenarzyści kazali mu zwariować, rozebrać się do golasa i
biegać na mrozie.Ten element bardzo mi się podobał, bo przedstawia to co w Kiepskich lubię
najbardziej - wyśmiewanie głupoty. Ale później jest już niestety gorzej, bo doktor się znajduje i
używa swoich cudownych zdolności by leczyć ludzi. Jak na Kiepskich to słabo poprowadzili ten
temat. Niby ukazuje to fałszywą rzeczywistość jaka panuje w takowych serialach. Ale dla mnie
to za mało. Chciałbym tu zobaczyć jakieś brutalne i chamskie złamanie stereotypu. Że ten
doktorek to tylko w serialu jest taki super. A naprawdę to taki sam buc i jełop pełen wad jak my
wszyscy. Pewnie odcinek chciał powiedzieć, że po to oglądamy takie seriale (znaczy się ja na
pewno nie oglądam ;P ), żeby na chwilę wynieść się z szarej i smutnej codzienności, a znaleźć
się w świecie idealnym i doskonałym. Gdzie wszystko jest piękne i dobre. Serial, który niby ma
w opisie słowo ,,obyczajowy''. tak naprawdę jest pierwszej klasy science fiction powstałym ku
pokrzepieniu serc, opowiadającym o innej lepszej rzeczywistości. Jednak ja i tak chciałbym
zdemaskowania stereotypu idealnego doktorka i zestawienia go z brutalną polską
rzeczywistością ;P . Twórcy mogli być w tej materii bardziej odważni i spróbować dokopać
reżyserom takich produkcji.

Na plus trzeba tu jeszcze zaliczyć na reszcie dłużyszy występ Paździochowej, która ma tym
razem więcej czasu antenowego.