Tu się tyle działo że aż ciężko wszystko zliczyć. Syril, Dedra, Andor, Rylanz, Kapitan Kaido same świetnie zagrane i napisane postacie. Świetnie też wypadają ghormanie. Widać ich początkowe nadzieje na zmianę, motywację do działania, które następnie zmieniają się w rozpacz i przerażenie, gdy imperialni zaczynają ich wybijać. Świetnym wątkiem jest też sierżant Bloy i jego świeżo upieczeni żołnierze. Zostali oni wykorzystani jako żywa kukła by sprowokować rozlew krwi. Ich zadaniem było dać się pobić a nawet zabić. No ale przynajmniej zostaną ogłoszeni "imperialnym męczennikami". Ukazanie propagandy też jest genialne. Pokazanie różnicy między tym co mówią "dziennikarze" a tym co się naprawdę dzieje fantastyczne (zaraz mi się skończą przymiotniki). Udźwiękowienie i montaż też idealne. Ghormanie śpiewający swój hymn buduje napięcie tak samo jak przelatujące myśliwce TIE. Pokazanie zagubienia Syrila poprzez zwolnienie tempa. Scena w której Kaido patrzy na płonący plac mrozi krew w żyłach. Tak samo jak krew w żyłach mrożą droidy KX. Ich wyjście na palmo plaza już zwiastuje co zaraz nadejdzie ale potem gdy jeden z nich kopie stalową barykadę na 5 metrów to po prostu zabrakło mi słów. Chyba w żadnym serialu czy filmie nie zostały tak strasznie przedstawione. To jak bez zawahania kroczą naprzód i brutalnie rzucają ludźmi o ściany jest po prostu przerażające. No i finalnie ostatnie wezwanie o pomoc ghormańskiego ruchu oporu. Błagalne wołanie o pomoc połączone z uciekającymi mieszkańcami, załamanym Rylanzem, który zrozumiał, że to tak właściwe on zapoczątkował tą rebelię i pośrednio doprowadził do masakry, oraz... Płaczącym Andorem. I gdyby tego było mało to jeszcze chóralne wykonanie hymnu ghorman. Po prostu tyle różnych wątków i świetnych momentów, że co chwile się zachwyca czymś innym. Co prawda to w kolejnym odcinku ale świetnym szczegółem jest też jego czołówka. Stłumiony hymn ghorman niczym echo, które roznosi się po galaktyce. Absolutne kino