Potem było przewidywalnie, banalnie i nudno do bólu. Związek głównych bohaterów został pod koniec kompletnie pozbawiony chemii. Nigdy dotąd nie widziałam tak aseksualnej sceny pobudki kochanków po pierwszej spędzonej ze sobą nocy, przy czym gadanina o dzieciach ewidentnie miała usprawiedliwić przedmałżeński seks i zapowiadała ślub. Najlepiej żeby Koreańczycy zaczęli się rozmnażać przez pączkowanie, bo wtedy reżyserzy k-dram nie musieliby się tak gimnastykować przy scenach seksu. Jednocześnie pokazanie nagiego ramienia bohatera mogłoby się wydawać progresem, bo w większości k-dram pary sypiają trzymając się za ręce poubierane w dresy z kapturami. Oglądając losy pozostałych czy
potencjalnych par miałam wrażenie, że to propagandowy instruktarz katolicki jak żyć bez seksu bo jest nieważny i służy tylko do prokreacji. Niby wiem o co w tym chodzi, bo to nie moja pierwsza k-drama. Negowanie intymności i dziecinne zachowanie bohaterów najczęściej rekompensuje humor i dobra fabuła, jednak w tym wypadku było tego tyle, że ledwo dotrwałam do końca.