Pamiętniki wampirów
The Vampire Diaries
2009 - 2017
- podstawowe informacje
- lista wszystkich sezonów
- Opinie i Nagrody
- multimedia
- Rankingi
- pozostałe
powrót do forum serialu Pamiętniki wampirów 
ocenił(a) serial na 8 
ocenił(a) serial na 8 
ocenił(a) serial na 8 ocenił(a) serial na 8 ocenił(a) serial na 8 
ocenił(a) serial na 8 
ocenił(a) serial na 8 
użytkownik usunięty ocenił(a) serial na 8
Tak :D Tylko nie wiem czy nie usnę w miedzy czasie bo za pierwszym razem jak oglądałam pilota to musiałam robić dwa podejścia :D
jak mówiłam- to mój pierwszy raz^^
widziałam w całości z tego odcinka tylko tę scenę z Eleną i krukiem...... so:)
jesli zdecydowanie odradzasz pilota to Ci uwierzę:))
Tak opowiadanko :D, a z odcinkami chyba jeszcze poczekamy aż opadną całkiem emocje po finale 4 sezonu bo nie wiem czy jestem gotowa na cierpiącego Damona :D
odcinek 1x01 kilka minut temu odpaliłam i jest dość mrooooczny muszę przyznać;P
a Elena jakaś taka jak nie Elena;D
serio - całkiem inna dziewczyna^^
wiesz co? - mam inny pomysł. zamiast oglądać teraz w całości wszystkie odcinki wszystkich sezonów TVD od początku, możemy zrobić sobie powtórkę z Delenowych scenek od pierwszego sezonu na youtubie:))
to może być całkiem fajne^^
heh :D ja teraz czekam, bo ktoś ma zrobić dla mnie pewien tutorial..mam nadzieję, że uda mi się zrobić gify jeszcze lepszej jakości i mniej banalne :)
nie wierzę, że dopiero teraz weszłam na tego bloga http://tvd-psd.tumblr.com/
tu można pobrać psd, z gotowymi warstwami.. żeby zamiast tego: http://25.media.tumblr.com/b51e6fd0d3559b1fae7a493653efcda5/tumblr_mlzevphPoP1s0 ttn5o3_r1_250.gif
uzyskać taki efekt:
http://24.media.tumblr.com/42d879d36e8bf0ce1fab4ec387dd491b/tumblr_mlzevphPoP1s0 ttn5o1_250.gif
zawsze się z tym męczę i średnio mi to wychodzi..
wklejam to.. bo może Cię to zainteresuje :)
tylko mi na początku nie działało.. trzeba rozpakować ten folder ( z wartswami).. a potem można te warstwy kopiować na inne gify
na tym blogu są różne psd..w zależności od scen.. czy ciemno jest czy jasno itd. :D
jest jakiś taki smutny......aż chce się go przytulić:)
wtedy Elena chyba go jeszcze nie kochała (co dziś wydaje się zupełnie niemożliwe;PP)
Paulina jesteś? Czy oglądasz dalej HoD? Ja już jestem po 2 odcinku muszę, ale głupi kinomaniak mi się wiesza więc resztę odcinków muszę ściągnąć :D
Mi się głupi zawiesił i nie chce wejść :( Jutro będę miała na dysku i będę dalej oglądać, a Ty na mnie troszkę poczekaj :PPP
Chyba żartujesz ja mam 12 odcinków do nadrobienia żeby Cię przegonić musiałabym siedzieć i non stop oglądać :PPP
http://25.media.tumblr.com/36c4b0e63e1031f9bc1fc889e44c157b/tumblr_mn68pb8ghH1r4 wyn7o1_500.png awwww :)
http://25.media.tumblr.com/7b57d815c1a745a4b06f920d3c9500a8/tumblr_mmyyoy3cE91qc kb0uo1_500.gif <333
http://vampirediaries.pl/9229-marguerite-macintyre-dolaczyla-do-ekipy-the-origin als
http://media.tumblr.com/d19047a7a92224f0a026085af3799992/tumblr_inline_mls6kwyf4 t1qz4rgp.gif
Przestań bo Cię zaraz pogryzę :DDD Ja nie mogę wejść na kinomaniaka :PPP Jutro zrobię sobie maraton i Cię dogonię :PPP
Jestem ciekawa czy jak obejrzysz 1x14 to też zauważysz podobieństwo do Damona, czy tylko ja mam takiego świra :DD
Na pewno bo teraz co bym nie oglądała to szukam podobieństw do Damona, albo do Deleny :D
Zapewniam Cię, że nie tylko Ty masz takiego świra :DDD
Fizycznie odeszłam, lecz duszą wciąż pozostałam blisko tych, którzy potrzebowali mojej opieki. Tego wieczora obserwowałam całą gamę uczuć. Przechodzili przez nią ci, na których mi zależało. Słyszałam radosny śmiech rodzeństwa, które odzyskało siebie nawzajem. Poznałam bezkresne szczęście a potem paniczny lęk mężczyzny, którego jeszcze nie tak dawno potępiałam. Widziałam dwoje tak różnych od siebie ludzi, którzy połączyli tej nocy swoje dusze i ciała w ognistym tańcu namiętności. Wreszcie z przerażeniem dostrzegłam obecność tego, który był czystym ziszczeniem...
*****
Kiedy wróciłem Elena stała w oknie otulona czarnym prześcieradłem. Było milczącym świadkiem wszystkiego, co zaledwie kilka godzin temu wydarzyło się między nami. W jednej chwili znów stałem przy niej, oplatając ciasno jej sylwetkę ramionami. Zanurzyłem twarz w jej lekko potarganych włosach. Odurzały szczęściem, czyli dokładnie tak jak zapamiętałem.
- „Kiedy zamierzasz powiedzieć mi co się wczoraj stało?” – zapytała powoli odwracając się do mnie.
- „Byłem pewien, że przez ten cały czas byliśmy razem. Nie wiedziałem, że potrafię doprowadzić kobietę do aż tak silnej ekstazy….” – zaimprowizowałem z bezczelnym uśmiechem i w tej samej chwili wiedziałem, że to był błąd.
- „Czy naprawdę myślałeś, że nie zauważę jak pozbywasz się tej podartej na plecach i pachnącej twoją krwią koszuli? – zapytała mnie z furią wzbierającą w zazwyczaj tak spokojnych oczach.
Nie odpowiedziałem od razu, bo poczułem się jak chłopiec przyłapany na kradzieży słodyczy, których zbyt mocno dla nas chciałem.
Do wściekłości doprowadziła mnie natomiast świadomość, że Elena od razu mnie przejrzała.
-„Jeszcze dzisiaj wyjedziesz z miasta, Eleno. Tu jest teraz zbyt niebezpiecznie. A ja nie jestem gotowy na to, by ryzykować Twoje życie.” – oświadczyłem szorstkim tonem.
Ścisnąłem jej ramiona tak mocno, jak gdybym miał fizycznie ją do tego zmusić.
- „To jest moje życie i to ja o nim decyduję. Nie masz prawa zakazać mi bronienia tych, których kocham.” – oznajmiła stanowczym głosem, chwytając w czułe dłonie moją twarz.
W jej oczach było dobrze mi znane zdecydowanie.
Zwolniłem uścisk gdy tylko dostrzegłem, że sprawiam jej ból. Wciąż patrzyła na mnie z tę samą nieustępliwością. Położyła dłoń na moim sercu, jak gdyby chciała je ochronić i wtedy dałem za wygraną. Zrozumiałem, że nie mogę dłużej traktować Eleny jak bezbronnej dziewczynki. Już wiedziałem, że razem walczymy o przetrwanie.
-„Ktoś próbował mnie wczoraj zabić. I prawie mu się to udało.” – przyznałem z tak dużym spokojem, na jaki było mnie stać.
Milczała przez chwilę w zadumie, a potem zadała pytanie, którego się nie spodziewałem.
- „Czy rozmawiałeś już o tym ze Stefanem?”
*****
Obudziło mnie w nocy donośne pukanie do drzwi. Kiedy otworzyłam oczy, Damon był już na dole. Witał w progu Stefana. Słyszałam wyraźnie ich głosy i dokładnie rozumiałam o czym rozmawiali.
-„Wejdź do środka bracie i nie rób scen. Dawno przestaliśmy być dziećmi. Nawet jeśli odebrałem ci to, czego pragniesz, nie musisz prosić mnie o zaproszenie do własnego domu.” – głos Damona był jak zwykle lekko kpiący.
Dostrzegłam jednak jego zdenerwowanie.
- „Znowu jestem razem z wami…” – odpowiedział Stefan zbyt chłodnym tonem.
Chwilę trwało zanim Damon zamknął drzwi wejściowe. Słyszałam wyraźnie jego oddech. Był ciężki i przyspieszony, jak gdyby ogarniał go narastający lęk. Jednocześnie dochodził do moich uszu dźwięk mechanicznie regularnych kroków wchodzącego w głąb domu Stefana.
*****
Nigdy nie darzyłam Damona sympatią. Był szyderczy, kompulsywny i nieprzewidywalny. Jednak wiedziałam, jak wiele znaczy dla Eleny. Dostrzegłam też jak bardzo się ostatnio zmienił, bo pragnął zasłużyć na to, by być przez nią kochany. Teraz stał w oczekiwaniu przed zabytkowym domem, który dobrze pamiętał występki popełnione przez starszego z braci Salvatore. Kiedy spojrzał w niebo, jak gdyby nareszcie znalazł odkupienie, na jego twarzy zobaczyłam szczęście i nieznany mi dotąd spokój. Wtedy przyszło mi na myśl, że może od dawna było w nim więcej dobra niż większość z nas potrafiła dostrzec.
Kiedy zobaczyłam wyłaniającego się z mroku Stefana, od razu wiedziałam, że coś nie jest tak, jak być powinno. Jednym płynnym ruchem zaatakował nieświadomego zagrożenia brata. Poczułam gęstniejące w powietrzu zło i już wiedziałam kogo właśnie spotkałam…
Nie byłam pewna czy dam radę go powstrzymać. Musiałam jednak spróbować.
*****
Układ wydawał się bardzo prosty. Ja byłem głodny a on spał spokojnie jak małe dziecko pod dachem domu braci Salvatore. Od razu go poznałem. Nie tak dawno stracił życie, przywracając mi życiowe siły. Tak miało stać się również tym razem…
*****
Tak bardzo mi jej brakowało. Nigdy nie zdążyłem powiedzieć Bonnie o swoich uczuciach, a kiedy wreszcie zebrałem się na odwagę, było już na to za późno. W tej samej chwili, gdy ja wróciłem do świata żywych, ona dołączyła do grona umarłych. Znów rozdzielała nas zasłona rozciągnięta przez nią między światem ludzi i umarłych. Zaledwie wczoraj obiecała mi, że zostanie w pobliżu i choć wiedziałem, że tak jest, wciąż na nią czekałem. Przez chwilę śniło mi się, że czuję na skroni dotyk jej ciepłych ust…..
-„Jaremy, uciekaj stąd. Nie wiem jak długo jeszcze uda mi się go powstrzymać!” – z głębokiego snu wyrwał mnie donośny głos kobiety, którą kochałem.
Otworzyłem oczy i zobaczyłem jej postać w jasnej poświacie magii, którą z ogromnym wysiłkiem uwolniła by mnie chronić. Jednocześnie dostrzegłem mężczyznę o znajomej twarzy. Jego ciało kurczyło się w z powodu bólu, którym odpychała go jak najdalej ode mnie. Zorientowałem się, że Bonnie walczy ze….. Stefanem?
*****
Czy to możliwe, że stała się silniejsza ode mnie? Nie tak dawno sam prowadziłem ją dalej i dalej krętą ścieżką nienaturalnej magii. Teraz, gdy przeszła na "drugą stronę" nie tylko nie straciła zdolności rzucania czarów, lecz jej moce spotęgowały się. Zdecydowałem, że nie będę wystawiał swojego życia na próbę i ustąpiłem. Miałem do zrealizowania zbyt poważne plany…
*****
Kiedy Elena zapytała mnie o brata, gwałtownie wróciły wspomnienia wczorajszego wieczoru.
„Miłość to pokarm dla głupców…… Nie zaprosisz mnie do środka, ….. bracie?” – zadźwięczały w mojej głowie znajome słowa wypowiedziane obcym głosem.
- „Damon, dlaczego znieruchomiałeś jak kamień?” – zapytała Elena niepewnym głosem, obserwując jak do świadomości dociera myśl, która od samego początku błąkała się po mojej głowie.
- „Eleno, trzeba jak najszybciej odnaleźć, Stefana.”
*****
^^