Od pierwszego zdania historię uważam za genialną.Razi mnie tylko jedna rzecz<nawet nie słowa nieurodziwe!>.To,że nie pisze się"Rica",ponieważ imię"Rico"jest nieodmienne.Słowo"Rica"jest odmianą imienia"Rick".No.Skończyłam wywód.Wszystko jest w pingwinim stylu,nie ma niczego,co mogłoby tu nie pasować!
Kolejna osoba,przez którą zwątpiłam w swe zdolności pisarskie...A tak chciałam zawodowo pisać książki...!Trudno.Najwyżej skończę jako sprzedawczyni w szkolnym sklepiku...

Nie, nie kończ, proszę!!! Będę kupował wszystkie twoje książki, tylko nie kończ jako sprzedawczyni!!!
Kurna nie da się :(

Odnośnie odmiany imienia Rico było już wspomniane, ale taki błędami sienie przejmuj ;p Patrząc przez pryzmat historii i treści błędy ortograficzne czy stylistyczne to nic wielkiego ;)
"- O co ci chodzi, Hans?! - zapytał gniewnie Skipper.
- Hmm, skoro to jest broń masowego zniszczenia, to, nie wiem, użyję tego do robienia
gofrów... ZAWŁADNĘ NAD ŚWIATEM, A CO NIBY?!?!?"
genialny fragment! A całe opowiadanie zapowiada się naprawdę ciekawie :)

Dziękuję, dziękuję, dziękuję, uwielbiam te komplementy <3

Rozdział 1
Tajemnicze znaki
**********************
PÓŁ ROKU PÓŹNIEJ...
Gdy pingwiny już nauczyły się czytać, nastąpił upał. Niemiłosierny upał. Tak gorący, że mógłbyś usmażyć jajecznicę na asfalcie (ale tego nie polecam). Ale pingwinom to nie przeszkadzało w przechadzaniu się po zoo.
- Aaach, jaki piękny dzień! - zachwycił się Skipper.
- Wg moich badań ten stan ma się utrzymać przez trzy tygodnie i dłużej. Po upływie tych trzech tygodni stan pogorszy się i... - Kowalski nie zdążył skończyć swego wywodu, ponieważ Skipper go walnął.
- Skończcie te wywody, Kowalski! Ważne, że jest pięknie!!!
- Blegh blaugh blah blah bleughr balrgh!!! - chyba nie muszę mówić, kto to powiedział, hmm?
- Jest tak bosko, że motylki mogłyby sobie potańczyć w powietrzu wokół kwiatków, na tle przepięknej, kwiecistej łąki... - biadolił Szeregowy.
- Bhhh... Bhhh... Bleh... - Rico miał ochotę wymiotować.
- Szeregowy, przestańcie biadolić!!! Bardzo dobrze wiecie, co się dzieje z Rico, gdy mówicie te swoje Miłoszowe bzdury! - powiedział Szeregowemu Skipper.
- Tak, szefie - odpowiedział wyraźnie zawiedziony Szeregowy.
- No! A teraz kontynuujmy swą wycieczkę.
Jak powiedział, tak zrobili.
Kiedy minęli wybieg lemurów, przed ich oczami ukazał się Król Julian.
- Siema, dawaćwryjolubne pingwiniska!!!
- Ogoniasty!!! Co ty tu robisz?! - zapytał zezłoszczony Skipper.
- Po pierwsze primo, mieszkam tu, wiesz? Po drugie sekundo, coś się stało w waszej bazie!
- Co się sta... Chwila, a ty skąd wiesz, co się wydarzyło, hmm?!
- Eee, powiedzmy, że sprzątałem.
- GRRR!!!!!! - zezłościł się Skipper.
- Łotewer, chodźcie!!! - po tych słowach Julian wskoczył do pingwiniej bazy.
- Grrrrr... Dobra, chodźcie - uspokoił się szef pingwinów.
Kiedy pingwiny wskoczyły do bazy, natychmiast się zdziwiły.
Ich baza została splądrowana.
- Przysięgam, że to nie ja!!! - krzyknął Julek.
- No... to nie jest w twoim stylu - potwierdził Kowalski.
- Co nie? - powiedział z wyraźnym zadowoleniem samolubny lemur.
- A to, co to jest?! - zapytał krzykliwie Szeregowy, po czym wskazał płetwą na ścianę.
Na ścianie czerwonym sprayem było napisane: TUCÓŹ WŁZ IJŚĄW CM WŹĘŹCIG. Pingwiny zatkało.
- Kowalski, co to może znaczyć? - zapytał Skipper.
- Eee, nawet ja nie jestem w stanie tego wyjaśnić.
- Patrzcie, płyta! - krzyknął Szeregowy.
Miał rację. Na podłodze leżała płyta z napisem "Wskazówka 1".
- Szeregowy, włączcie telewizor i włóżcie płytę do napędu - rozkazał Skipper. Szeregowy wykonał rozkaz. Na ekranie natychmiast pojawił się tytuł "filmu": "Wskazówka 1".
Po chwili pojawił się napis: "Dwie litery w przód". Film się skończył.
Pingwiny i lemur były cholernie zdziwione.
- No, ładna mi wskazówka - powiedział Julian.
- Chwila, chwila!!! - krzyknął Kowalski, po czym spojrzał na ścianę na której był niezrozumiały napis.
- Hmm, hę, aha! Hmm, hmm... Niech mnie Clooney zszyje!
- Co jest, Kowalski?! - zapytał Skipper.
- "Dwie litery w przód", pamięta szef? Jeżeli w tym napisie - wskazał na ścianę - przesuniemy wszystkie litery w alfabecie o dwa miejsca w przód, otrzymamy napis...
- Jaki? Jaki?!
- To będzie napis...
- "WYDRA ZNA KLUCZ DO ZAGADKI" - wyprzedził go Szeregowy.
- Dokładnie - potwierdził Kowalski z zawodzeniem w głosie.
- DO MARLENKI!!! - rozkazał Skipper. Pingwiny wyskoczyły na powierzchnię, do Marlenki.
- To ja tu zostanę... - powiedział Julek - Posprzątam se tu... Poniaki se obejrzę...
Pingwiny w trymiga przybyły na wybieg wydry, która robiła niezbyt udane popisy wokalne.
- Zaraz cię poszczuję
I cię zanihiluję
Że aż nie poczujesz
KIEDY MI TU ZDECHNIESZ!!!!
JEAAAA!!!
JEAAAA!!!
O TAK!!!
ROCK YEAH!!!!
JEAAAAA!!!
- Marlenko...
- JEAAAAA!!!
JEAAAA!!!
ROCK ROCKS!!!
- MARLENKO!!!!
- AAAA!!! Aaa, to tylko wy...
- Marlenko, mamy do ciebie sprawę - powiedział Skipper. Pingwiny wyjaśniły całą sprawę.
- Klucz do zagadki... Do jakiej zagadki? - zapytała Marlenka.
- No, mieliśmy nadzieję, że to ty będziesz to wiedziała - powiedział Kowalski.
- Ale ja nic o tym nie wiem!
- Ech... - westchnął zrezygnowany Skipper - No dobra, chłopaki. Idziemy stąd...
- Blegh blaugh blah!
- Co jest, Rico, mordo ty moja?
- Blaugh blergh bahrgh! - Rico wskazał płetwą na płytę, która leżała przy gitarze.
- Co?! Jak się ona tu znalazła...? - zapytała Marlenka.
- Szeregowy, bierzcie płytę! Rico, bomba dymna!
- Bleh! - Rico wyrzygał bombę, która natychmiast wybuchła.
- Khe khe! - wykaszlała Marlenka - Co?! Ech... te pingwiny...
******************************
Pingwiny przy akompaniamencie złośliwego lemura przyglądały się płycie.
- Hmm... Może to ta wskazówka 2? - pomyślał Szeregowy.
- Mhm, raczej na pewno - potwierdził Kowalski.
- No to, na co czekacie, mózgowcy? Włóżcie tę płytę do, jak wy to zwiecie, napędu? - powiedział Julian.
- Ogoniasty... To jest twój najlepszy plan, jaki wykoncypowałeś sobie w tej durnej łepetynie!
- Emm... Dzienki, dzienki*.
- Rico, płyta do napędu.
- Bleh! - Rico posłusznie wrzucił płytę do napędu, po czym włączył telewizor. Na ekranie pojawił się Clemson.
- Witajcie, wy durne nieloty.
- Clemson... - mruknął Skipper.
- Clemson, ty wredny lemurze! Żeby cię mango strzeliło! Kto to jest Clemson?
- Ech... - Skipper po setny zrobił facepalma - Nie pamiętasz tego zwyrodnialca?! On chciał ci odebrać tron!!!
- Aaa, ten Clemson... Bo myślałem, że to norweski masażysta.
- GRRR!!!
- EJ! Ja tu jestem! - krzyknął Clemson.
- A no tak. Czego chcesz?
- Mam tu twojego starego "kolegę". Hej, chodź no tu! - koło Clemsona pojawił się Hans.
- Hans!
- W rzeczy samej - odpowiedział maskonur.
- Czego chcesz, ty durna małpiatko? - zapytał urokliwie Skipper.
- O. No cóż... *ochrypły głos* I wanna to play a game. *koniec ochrypłego głosu*
- Mów.
- Mieliście wskazówkę pierwszą o wydrze. Która NIE BYŁA kłamstwem.
- Jak to?!
- Sięgnijcie pamięcią wstecz. Pamiętasz... Złotego Wiewióra?
- O kuźde.
- Zgadza się. Wróćcie do wydry i, pamiętajcie, jak przy Złotym Wiewiórze - po tych słowach film się skończył.
- No to... Co robimy, szefie? - zapytał Szeregowy.
- Tak jak powiedziała małpiatka. Idziemy do Marlenki.
* Ten błąd ortograficzny jest tu specjalnie.

ciekawa jestem, co będzie na końcu tych wskazówek ;>

Jestem wielce zaciekawiona!Wszystko w stylu pingwinów...!
Ale mam jedno pytanie:jakim cudem oni konwersowali z uwiecznionymi na kasecie Hansem i Clemsonem?

Clemson to szczwany lis i przewidział wszystkie ich odpowiedzi, taka moja teoria :P

I psychopata, może mieć zdolności telepatyczne xD A ogólnie to powiem: "Łoł, epickie!" Chcę wiedzieć, co dalej!

P.S. Ja i Annqa mamy wspólne opka ;-)

Cieszę się <3
P.S. Cieszę się <3

To jest mega ciekawe. I uświadomiłam sobie jak bardzo nie umiem pisać ff o pingwinach. I ja się miałam za humanistkę...

To się tak zawsze myśli.Swojego nigdy się nie docenia.Wiem co mówię!

Dobra, teraz piszę 2 rozdział. Czekacie?

A jakże!:>

z niecierpliwością! ;)

Ba! Z wielką

OGROMNĄ!!!! ;D

Dobra, chcecie to macie! ;-):
ROZDZIAŁ 2
Wielka gra się zaczyna
**********************
Dobry detektyw odznacza się wielką dyskrecją przy np. śledztwach. Jednak nasi bohaterowie chyba nie znają tego słowa...
- Ej, zostawcie mi to! Ej, ej, odstaw to na miejsce! Mówiłam, odstaw!!! - Marlenka nie była w nastroju do poszukiwań tajnego przejścia w jej mieszkaniu.
- Marlenko, mówiłem Ci, że musimy przeczesać całe twoje mieszkanie! - krzyknął Skipper.
- Eee nie, nie mówiłeś.
- No ja chyba...
- Szefie, chyba odkryłem - ponownie - tajne przejście! - przerwał Skipperowi Kowalski - Dobrze, nie popełnię tego samego co wcześniej - po czym wyciągnął z tyłu kij, którym dotknął ścianę - oczywiście z odpowiedniej odległości.
- Dobrze, a teraz powoli podejdziemy...
- Blaurgh blergh blagh blagh!!! - Rico chcąc szybko się dostać do wejścia, udaremnił plan Kowalskiego, popychając go do wejścia, po czym pingwini mędrzec - znowu - zaczął spadać ze schodów.
- Ał! Aj! Oł! Uch! AJ!
- Kowalski! Wszystko w porządku? - zapytał Szeregowy.
- Aj! OŁ! Tak! Spadam ze schodów i jestem szczęśliwy... AŁ! NIE, OJ, NIE W PORZĄDKU! AŁA!
Wszyscy spojrzeli na Rico.
- Eeeegh... Ehehehe... hehehe... he...
- AJ! OŁ! - jęki ustały - Dobra, jestem... na... dole...
- Spokojnie, żołnierzu! Idziemy do ciebie! - krzyknął Skipper - Rico! Zjeżdżalnię proszę!
- Ta, ta! Bbbbleeeeghgeeeggheeeggheeegheeeee, EEE! Ta-da!
- Bardzo ładnie, Rico! A teraz: NA DÓŁ!!! - rozkazał Skipper.
- Tak jest! - krzyknął Szeregowy, po czym zjechał na dół.
- Bla bla! - wrzasnął Rico - *siup* JUHUUUUUUU!!!!!
- Dobra, idę z wami! - powiedziała Marlenka.
- Nie, Marlenko, nie idziesz.
- Ale, ale jak to?!
- Tak to! Ta misja może być dla Ciebie zbyt niebezpieczna.
Wydra złapała Skippera za jego wyimaginowaną szyję i wyszyczała do niego:
- Posłuchaj, kochany, to mój wybieg, więc jeśli będziesz mi podskakiwał, to wydobędę z siebie MAŁĄ STOPĘ!!!!!
Skipper zlał się potem.
- Dobra, idź jak chcesz.
- Dziękuję - powiedziała już milej Marlenka, po czym wskoczyła do zjeżdżalni.
Skipper westchnął.
- Ale żeby się babie dać? - mruknął pod nosem.
***************************
Kowalski już podnosił się z ziemi, kiedy na wpadł Szeregowy.
- AŁ!!!
- Sory!
Na pingwina wpadł Rico.
- AŁA!!!!!!!!
- Sory!
- Ałć... Dobra, jeśli wpadnie na mnie kolejna osoba, to łapy powywijam pod kątem prostym... AŁAAAAA!!! - wpadła na niego Marlenka.
- So...
- Już... Już nic nie mów - glebnął.
- AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!!! - krzyczał Skipper.
- O nie... O nienienienienienienienienienienienienienienienienienienienieNIE!!! - wrzasnął Kowalski, po czym skoczył z miejsca rażenia. Skipper wyleciał ze zjeżdżalni.
- Uff... - westchnął Kowalski.
- Ojj... - jęknął Skipper wstawając z ziemi - Dobra, Clemson, jesteśmy! Czego chcesz?!
Na suicie otworzyła się dziura, z której wysunął się telewizor na drągalu. Na ekranie pojawił się Clemson.
- Siemanko, głupie nieloty.
- Co chcesz ty chory futrzaku? - zapytał grzecznie Skipper.
- Otóż.... waszego końca.
Z ścian wysunęły się kolce, które zaczęły się zbliżać do naszych bohaterów, natomiast z ziemi wysunęły się ściany, przez co zwierzęta były kompletnie odcięte od świata.
- Do widzenia, pingwiny - po tych słowach telewizor spadł na ziemię, roztrzaskując się na małe kawałeczki.
- No ładnie - mruknął Rico.
Skipper odwrócił się do Marlenki:
- A NIE MÓWIŁEM?!?!
*************************************

Już nie raz to mówiłam,i powiem znów.Nie lubię czytać fan ficów,bo są z zasady bez sensu.Ale to akurat jeden z wyjątków.Najbardziej rozbiły mnie teksty:
"Spadam ze schodów i jestem szczęśliwy",oraz"jeśli wpadnie na mnie kolejna osoba,to łapy powywijam pod kątem prostym".No,to kiedy ciąg dalszy?:>

http://www.youtube.com/watch?v=WRpFUo8e13k
Zobaczę. Muhahahahaha...
No na pewno niedługo ;-)

więc: z każdą częścią robi się coraz ciekawiej! Moment gdy Kowalski zaczął spadać ze schodów, a nawet wcześniej (samo to jak Rico, go popycha), jest genialne! Wyobraziłam to sobie i nie mogłam wytrzymać ze śmiechu!
"- Ał! Aj! Oł! Uch! AJ!
- Kowalski! Wszystko w porządku? - zapytał Szeregowy.
- Aj! OŁ! Tak! Spadam ze schodów i jestem szczęśliwy... AŁ! NIE, OJ, NIE W PORZĄDKU! AŁA!
Wszyscy spojrzeli na Rico.
- Eeeegh... Ehehehe... hehehe... he...
- AJ! OŁ! - jęki ustały - Dobra, jestem... na... dole..."
a także kontynuacja o tym jak wszyscy na niego spadali, tak , fenomenalne! ;)

Dołączam się do pytania - No,to kiedy ciąg dalszy?:> ;p

Hmmm... Może jutro od rana będę pisał, bo chory jestem i "szmarkam"

Twoje opowiadanie jest super-hiper-na maxa-świetne. Oby tak dalej.

Spoko, będzie tak dalej ;-)

Ha ha, Kowalski mnie rozbroił, podobnie jak "wyimaginowana szyja" Skippera. Czekam na ciąg dalszy.

Piszem.

Piękne! Arcydzieło! Humorystyczne, a... a inni już napisali, że to wręcz genialne opowiadanie, więc ja się tylko pod tym podpisuje ;D

Kurrrrrde, ja chyba zacznę książki pisać!

Dobry pomysł. A kiedy następny rozdział?

Mówiem. Piszem.

Dzięki:-)

Rozdział 3 1/2
W stronę słońca
************************
Kolce zbliżały się nieubłaganie. 3 metry dzieliły kolce od zwierząt.
- Kowalski, opcje! - rozkazał Skipper.
- Hmm... Widzę, że coś jest napisane na tych... kolcach! Chwilę, muszę się rozejrzeć!
- Kowalski, nie ma czasu na...
- Ha, jest! Jest coś na suficie!
Miał rację. Na suficie pisało: POD ODPOWIEDNIM KĄTEM.
- Dobra, muszę stanąć pod odpowiednim kątem... - po tych słowach pingwin zaczął stawać w różnych miejscach.
- Yyyy... Dobra! Tu pisze... "Poduoga... jest... nieodporna na dynamit *"!
- No jasne! - krzyknął Skipper - Rico! Dynamit i blaszana miska na wczoraj!
- Ta! Ta! Bbbleugh! - Rico ułożył dynamit na ziemię, podpalił lont i położył na nim miskę.
- WSZYSCY NA MISKĘ!!!!! - rozkazał Skipper. Po tych słowach wszyscy siedli na misce, po czym dynamit wybuchł, przez co podłoga się rozkruszyła, a nasi bohaterowie wylądowali w kanałach.
- Khe! Khe! Dobra, czy wszyscy cali? - zapytał Skipper.
- Yhyyy... - jęknęli wszyscy.
- Zaraz... A gdzie jest Kowalski?! - zauważył Szeregowy.
Wspomniany pingwin dyndał się na brzegu dziury na suficie.
- Kowalski, ty popyrtańcu, złaź mi stamtąd, raz-dwa!!! - rozkazał Skipper.
- Już... Uwaga!!! Spadam!!! - i poleciał na Szeregowego i Rico.
- Ajjjj... - zajęknęli.
- Haha! Zemsta dokonana!!! - ucieszył się Kowalski.
- Cicho! - krzyknęła Marlenka - Słyszycie to?
Przez kanały przedarł się dziwny śpiew małej dziewczynki, która śpiewała:
- Twinkle, twinkle, little star,
How I wonder what you are...
Up above the world so high,
Like a diamond in the sky... *
Wszystkich zatkało.
- Eeee... Kowalski, Analiza...
- Yyyyyyyy... Nie wiem, co to było...
- Haloooooooooooooooooooooooooooooooo... - powiedziało coś.
- CO?! Kto to?! - krzyknęli wszyscy.
- To ja...
- Kto?!
- No ja...
- Kto?!
Z ciemności wyskoczył Julian.
- No ja, zwierzęta wy durne!
- Ech...
- Ogoniasty, co ty tu robisz?! - zapytał Skipper.
- Aaaa wiecie, znalazłem takie cuś i chciałem się zapytać: cóż to jest, wy durne pingwiniska? - powiedział lemur, po czym wyjął z du... tyłu mały pistolecik.
- FAEX!!! - krzyknęly pingwiny.
- Hehe, zawsze mnie będzie śmieszyć ta nazwa - mruknął Szeregowy. Skipper walnął go.
- Ogoniasty, odstaw spokojnie tą rzecz na podłogę, a nic nikomu się nie stanie...
- A jeśli tego nie zrobię? - lemur zaczął wymachiwać Faexem.
- OGONIASTY!!!
- Co to ten Faex? - zapytała Marlenka. Kowalski wytłumaczył jej to.
- Eee... okej... Julian, odstaw to!
- Dobra, dobra, odstawię.
- Uff...
- Ale nie za darmo.
- Arghhh.
- Widzę, że macie tę swojom misję, soooł... Chcem z wami iść!
- Nie ma mowy!!!
Julian znów zaczął wymachiwać Faexem.
- Dobra, dobra! Ehhh... Możesz... Iść.
- Ooo, dzięki...
Skipper złapał Juliana za szyję.
- Możesz iść z nami, ale bądź pewien, że nie jest pewne wrócić z tej przygody cało. Przygotuj się na pełną emocji, nagłych zwrotów akcji i krępujących momentów wyprawę. Wchodzisz w to?
- Eeee... tak! Pod warunkiem, że pójdzie z nami norweski masażysta!
Skipper zrobił facepalma.
- Ech... Nie, tego nie mogę ci obiecać.
- O. :'(
- Dobra, idziemy dalej!
- Tak jest! - krzyknęli wszyscy (tak, Julian też).
Kiedy wszyscy wyruszyli, Skipper złapał nagle Juliana za ogon.
- Ekhem... - Skipper wyciągnął płetwę.
- Aaaa... tak! - Julian dał mu banana.
- Co?!? Skąd ty... NIE!!! DAJ FAEX!!!
- Aaaa... to ten pindolek? - lemur wyciągnął z tyłu Faex.
- TAKGH...
- Masz. I się tak nie denerwuj. Potrzebny ci norweski masażysta - Julian dogonił pozostałych.
- http://www.youtube.com/watch?v=QgbbVHpmLUM. Ech... Ej, zaczekajcie! - powiedział to wszystko Skipper.
*****************************
* Clemson to tłumok językowy.

Padłam,jak przeczytałam o norweskim masażyście...!
A zemsta Kowalskiego?Zemsta Doktora Bulgota,to przy tym nic!
Pisz dalej!:d

O.K. :)
Może jutro będzie.

Podpisuję się pod wypowiedzią Annqi (tak to mam zapisać w odmianie? ;D) Zdecydowanie Kowalski i jego krwawa zemsta przebija zemsty Dr. Bulgota! xd Poza tym Julek jest rozwalający, jak zawsze zresztą ;p

A zgadniesz skąd jest to "Twinkle, twinkle"? :-)

to jest...chyba.... jakaś kołysanka? ;p

Podpowiem: z gry. :-)

o nie to z gry to nie zgadnę, mało gram ;p ale w kazdym razie to też kołysanka! ;p

Piosenka z gry survival horror "Dead Space". CIARRRKI! :-)

Tak,dobra odmiana,ale możesz do mnie mówić chociażby i Stefanie! xd
To akurat nie ma znaczenia! c;

Zemsty Bulgotka przy Kowalskim to nic :D

Nota jak zwykle boska. Czekam na drugą część

Ale wiesz, co trzeba przyznać? W moich opkach Marlenka jest mnie irytująca ;-)

Tia. Trzeba ci oddać że Marlenkę wykreowałeś znakomicie

Piszę drugą część trzeciej części ;-)

piszesz i piszesz, a ja umieram z niecierpliwości !! ;d

O KU*WA, wybacz zapomniałem -.- -.- -.-

rozumiem, rozumiem, ale mam nadzieję, że nadrobisz stracony czas ;p

Ekhem... KIEDY KONTYNUAJCA, JA SIĘ PYTAM?!
Genialne opowiadanie Jakubie, banan na mordzie gwarantowany ;)
Weź to skończ, jeśli ci życie miłe!!!

DOBRZE!!!!!!!!!!11
Tylko oszczędź mi życie!
Aleeee jest jeden problem. Miałem wymienianą płytę główną, przez co Pingwini Rozdział 3 poszedł się chędożyć. :(